Ιδιαίτερη αναφορά στην πρόσφατη τραγωδία στην ανατολική Αττική έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος κατά τη διάρκεια της αντιφώνησής του στο Καρπενήσι, στην εκδήλωση προς τιμήν του Μάρκου Μπότσαρη που έχασε τη ζωή του στη μάχη του Κεφαλοβρύσου Καρπενησίου και για την ανακήρυξή του ως επίτιμου δημότη του δήμου Καρπενησίου.
«Η σκέψη μας είναι πάντα προσηλωμένη στη μνήμη των συνανθρώπων μας, που χάθηκαν τόσο άδικα, και στον αγώνα ζωής που δίνουν οι τραυματίες στο κρεβάτι του πόνου» υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος ξεκινώντας την ομιλία του. Σημείωσε ωστόσο, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο ειδήσεων, πως «για μιαν ακόμη φορά το στοιχειώδες χρέος όλων ημών που επωμιζόμαστε καθένας στο πλαίσιο του δικού του θεσμικού ρόλου τις τύχες του τόπου μας και του λαού μας είναι αφενός να αναλογιζόμαστε και να αναλαμβάνουμε στο ακέραιο τις ευθύνες οι οποίες μας αναλογούν και αφετέρου να πράττουμε παν το δυνατόν, τόσο για να απαλύνουμε τον ανείπωτο ανθρώπινο πόνο όσο και να μην επιτρέψουμε να συμβεί ποτέ ξανά μια τέτοια τραγωδία».
Ο Προκόπης Παυλόπουλος θεώρησε τη συγκεκριμένη αναφορά του στην τραγωδία της Ανατολικής Αττικής ως επιβεβλημένη, ενώ στη συνέχεια στάθηκε ιδιαίτερα στην επέτειο της εκδήλωσης προς τιμήν του ήρωα Μάρκου Μπότσαρη. Μάλιστα, χαρακτήρισε τον Μάρκο Μπότσαρη ως εμβληματική μορφή της εθνεγερσίας του 1821 και όπως είπε «διακρίθηκε και έγινε σεβαστός από τους συμπολεμιστές του όχι μόνο για το θάρρος του και τη μαχητικότητα του, αλλά για τον κορυφαίο ήθος του».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε ιδιαίτερη μνεία στη ζωή και τη δράση του Μάρκου Μπότσαρη, αναφερόμενος σε σταθμούς της πορείας του και τις δράσεις του, για να καταλήξει λέγοντας πως «οφείλουμε όλοι μας να μιλήσουμε για το σήμερα και για το αύριο, να πάρουμε διδάγματα από τη δράση του». Επισήμανε ακόμα πως «πριν από όλα για μας τους Έλληνες η Ελευθερία αποτελεί υπαρξιακή αρχή αλλά και τρόπος ζωής». Παράλληλα, επανέλαβε και εκείνα τα οποία έχει σημειώσει στο φετινό μήνυμά του για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας: «Το δικαστήριο της ιστορίας δεν πρόκειται να μας συγχωρήσει -το αντίθετο μάλιστα- διχόνοιές και διχασμούς που καθένας μας γνωρίζει καλά, στο παρελθόν μας στοίχισαν πολύ ακριβά ακόμη και κομμάτια επί του εθνικού μας κορμού. Τούτο σημαίνει ότι οι καθ’ όλα θεμιτές, στην εύρωστη πια Δημοκρατία μας, επιμέρους διαφορές μεταξύ των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων, ως προς τον τρόπο τον οποίο καθεμιά επιλέγει για τη διαχείριση της πολιτικής εξουσίας που της αναλογεί, δεν είναι νοητό να δημιουργήσουν ρήγματα σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση του γενικότερου δημόσιου συμφέροντος, κατ’ εξοχήν δε των εθνικών μας θεμάτων».
