Ενας στoυς τρεις πληρώνει από την τσέπη του την ιατρική επίσκεψη

Πέφτει απειλητικά η στάθμη της δεξαμενής των συμβεβλημένων ιδιωτών γιατρών, παρότι σύμφωνα με νέα έρευνα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της πολύπαθης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Μοιραία, η κατά τα άλλα δημόσια υγεία γίνεται ακόμη πιο ακριβή εν μέσω κρίσης, καθώς αυξάνεται το ποσοστό των ασφαλισμένων που πληρώνουν από την τσέπη τους την ιατρική επίσκεψη, αποφεύγοντας (κατ’ επιλογήν ή κατ’ ανάγκην) τις δημόσιες… ουρές.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Παρατηρητηρίου Μεταρρυθμίσεων στην Υγεία, το συγκεκριμένο εύρημα φαίνεται να «σχετίζεται με την περιορισμένη προσφορά υπηρεσιών υπό ασφαλιστική κάλυψη, η οποία αναγκάζει τους πολίτες να επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου με το κόστος της σχετικής υπηρεσίας».

Ειδικότερα, το πρώτο εξάμηνο του 2017 το 29,6% των συμμετεχόντων στη μελέτη αποκάλυψαν ότι απευθύνονται κυρίως σε ιδιώτη, μη συμβεβλημένο με το Ταμείο τους γιατρό, για την κάλυψη των αναγκών της υγείας τους.
Μάλιστα, το δεύτερο εξάμηνο, το αντίστοιχο ποσοστό αυξήθηκε σημαντικά αγγίζοντας το 35,5% των ασφαλισμένων. Από τους υπολοίπους, ένας στους τρεις ασθενείς απευθύνονται σε γιατρούς του ΕΟΠΥΥ και το υπόλοιπο 28,9% σε δομές του ΕΣΥ ή του Ταμείου.

Σύμφωνα με τις απαντήσεις των πολιτών, μόνιμες «πληγές» του συστήματος είναι η «καθυστέρηση στο κλείσιμο του ραντεβού» (64,1% και 62,2% αντίστοιχα) που παρατηρείται κατά κανόνα στις δημόσιες δομές αλλά και η «δυσκολία κλεισίματος ραντεβού σε συμβεβλημένο ιδιώτη γιατρό εντός του μηνιαίου πλαφόν των επισκέψεων» (41,4% και 23,6%).

Για τη διεξαγωγή της μελέτης, που αφορά το πρώτο και το δεύτερο εξάμηνο του 2017, διεξήχθησαν 2 διαφορετικά κύματα τηλεφωνικών συνεντεύξεων σε τυχαίο και αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.000 ατόμων, σε όλη την επικράτεια.

Από αυτούς δήλωσαν ότι έκαναν χρήση υπηρεσιών Υγείας 74,2% και 65,4% του πληθυσμού αντίστοιχα, με το συντριπτικό ποσοστό να αφορά πρωτοβάθμιες υπηρεσίες.

Και παρά τις συνεχείς αποδείξεις ότι ο τομέας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας χρειάζεται ενίσχυση, αντιμετωπίζεται τα τελευταία χρόνια ως πεδίο πειραματισμών. Αποτέλεσμα της τελευταίας μεταρρύθμισης είναι να βρίσκεται εκτός δωρεάν παροχής φροντίδας η  πλειονότητα των ασφαλισμένων.
Πιο συγκεκριμένα, το σύστημα του οικογενειακού γιατρού, που προσφάτως τέθηκε σε εφαρμογή, έχει επιφέρει επιπλέον συρρίκνωση στη δεξαμενή των ιδιωτών συμβεβλημένων  ιατρών. Τον Αύγουστο έληξαν οι συμβάσεις των περίπου 1.950 γενικών γιατρών, παθολόγων και παιδιάτρων με τον ΕΟΠΥΥ, δημιουργώντας μια «μαύρη τρύπα» στην ιατρική περίθαλψη των πολιτών.

Το κενό αυτό σε ειδικότητες «πρώτης γραμμής» επιχειρείται να καλυφθεί με τους οικογενειακούς γιατρούς που υπηρετούν στις περίπου 100 Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ) και στον ΕΟΠΥΥ. Παρά ταύτα, και μετά τις επανειλημμένες προκηρύξεις, δεν ξεπερνούν τους 1.000 στον συνολικό αριθμό.
Εάν συνεπώς αναλογιστεί κανείς ότι ο κυβερνητικός σχεδιασμός προβλέπει ότι το 70% του πληθυσμού των αστικών περιοχών είναι προγραμματισμένο να καλύπτεται από ιδιώτες συμβεβλημένους – o ΕΟΠΥΥ θα έπρεπε να είχε συμβληθεί με 2.800 οικογενειακούς γιατρούς, παρά το γεγονός ότι οι συμβάσεις δεν ξεπερνούν τις 500 – αντιλαμβάνεται το χάος που προκύπτει για τους ασφαλισμένους.