Mε απόφαση που εξέδωσε το 1ο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου απορρίφθηκε, για τυπικό λόγο, η αγωγή που άσκησε κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ένας κάτοικος Κρητηνίας, ιδιοκτήτης του καταστήματος «kannabishop», που βρέθηκε κρατούμενος και υπόλογος για σοβαρά αδικήματα διότι διέθετε στην αγορά προϊόντα που παράγονται από κάνναβη!
Ο Ροδίτης με την αγωγή του ζητά να αναγνωρισθεί, με απόφαση, που θα κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή, η υποχρέωση του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου να του καταβάλει, συνολικά το χρηματικό ποσό των 280.977 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας (θετικής και αποθετικής) που υπέστη από τις, κατά τους ισχυρισμούς του, παράνομες ενέργειες των αστυνομικών οργάνων και των οργάνων της δικαστικής λειτουργίας κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών τους καθηκόντων (σύλληψη, κατάσχεση εμπορευμάτων ατομικής χρήσεως από κάνναβη, προσωρινή κράτηση και επιβολή περιοριστικών όρων).
Πιο συγκεκριμένα ο ενάγων, έμπορος στο επάγγελμα, διατηρούσε επί των οδών Αλεξάνδρου Διάκου 59 και Σοφοκλέους 7, αντιστοίχως, δύο εμπορικά καταστήματα με το διακριτικό τίτλο «ΚANNABISHOP» προς πώληση εμπορευμάτων οργανικής κάνναβης, καθώς και άλλων ειδών.
Κατόπιν της από 16.4.2003 έγγραφης καταγγελίας στο Αστυνομικό Τμήμα Ρόδου, καθηγήτριας του Ενιαίου Λυκείου Ορεστειάδος, σύμφωνα με την οποία ο ενάγων πώλησε στις 15.4.2003 σε δύο μαθητές του εν λόγω Λυκείου που βρίσκονταν σε πενθήμερη μαθητική εκδρομή στη Ρόδο, πακέτα καπνού «KNASTER HEMP», αστυνομικοί του Τμήματος Διώξεως Ναρκωτικών Ρόδου διενήργησαν στις 17.4.2003, έρευνα στο ανωτέρω εμπορικό κατάστημα που διατηρούσε ο ενάγων επί της οδού Αλεξάνδρου Διάκου 59 και κατέσχεσαν ένα πακέτο καπνού, ίδιο με εκείνο που επωλήθη στους μαθητές, δείγματα του οποίου εξετάστηκαν στο Γενικό Χημείο του Κράτους και σύμφωνα με τις συνταχθείσες 1573 και 1594/18.4.2003 εκθέσεις εξέτασης, περιείχε τετραϋδροκανναβινόλη (THC).
Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί του ίδιου Τμήματος, συνέλαβαν τον ενάγοντα για παράβαση του ν. 1729/1987, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 2161/1993, και κατέσχεσαν και από τα δύο παραπάνω καταστήματά του όλα τα προσφερόμενα προς πώληση προϊόντα επί των οποίων υπήρχε η ένδειξη τετραϋδροκανναβινόλη (THC) σε ποσοστό 0,02% και επί των οποίων ήταν εντυπωμένος ο πεντάφυλλος μίσχος της κλωστικής κάνναβης.
Ακολούθως, ο ενάγων παραπέμφθηκε στον Ανακριτή Πλημμελειοδικών Ρόδου, ο οποίος δυνάμει του 13/2003 εντάλματος προσωρινής κράτησης, διέταξε την κράτησή του στις φυλακές Κω από τις 21.4.2003.
Περαιτέρω, και κατόπιν άσκησης προσφυγής κατά του ανωτέρω εντάλματος, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου, με το 128/26.5.2003 βούλευμά του, αντικατέστησε την προσωρινή κράτηση του ενάγοντος με τους περιοριστικούς όρους της καταβολής εγγύησης ύψους 15.000 ευρώ, της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισής του στο πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα του τόπου διαμονής του.
Τέλος, με την 67/2008 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Δωδεκανήσου, ο ενάγων κηρύχθηκε αθώος των κατηγοριών που του είχαν αποδοθεί (εισαγωγής στην επικράτεια ναρκωτικών ουσιών, αγοράς ναρκωτικών ουσιών, πώλησης κατ’ εξακολούθηση ναρκωτικών ουσιών, κατοχής κατ’ εξακολούθηση ναρκωτικών ουσιών και διάδοσης κατ’ εξακολούθηση ναρκωτικών ουσιών) με την αιτιολογία ότι, σύμφωνα με τις 1590/12, 1590/2, 1590/3, 1590/3, 1590/4, 1590/4 και 1590/1.5.2003 εκθέσεις εξέτασης του Γενικού Χημείου του Κράτους, όλα τα κατασχεθέντα προϊόντα στα πιο πάνω δύο καταστήματα του ενάγοντος, δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν ναρκωτικά κατά το ν. 1729/1987 και ήδη του ΚΝΝ (ν. 3459/2006), και τούτο διότι τα πακέτα καπνού «KNASTER HEMP» και οι συσκευασίες τσάι περιείχαν την ουσία τετραϋδροκανναβινόλη (THC) σε ποσοστό 0,02%, ήτοι σε ποσοστό πολύ μικρότερο του επιτρεπομένου 0,2% κατά τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς, τα υπόλοιπα δε προϊόντα (πατατάκια, καραμέλες ζελέ και καραμέλες παστίλιες) δεν περιείχαν την προαναφερθείσα ουσία.
Με την ίδια δε απόφαση διατάχθηκε η απόδοση σε αυτόν του ποσού της εγγύησης και των εμπορευμάτων που είχαν κατασχεθεί.
Ο ενάγων ισχυρίζεται ότι η κατάσχεση των εμπορευμάτων του, η σύλληψη, ο εγκλεισμός του και η επιβολή περιοριστικών όρων ήταν παράνομες , διότι κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία θεωρήθηκε ότι η πώληση ειδών κάνναβης συνιστούσε ποινικό αδίκημα και, παραλλήλως, οι ανωτέρω παράνομες ενέργειες των αστυνομικών και δικαστικών αρχών προσέβαλαν την τιμή και την προσωπικότητά του.
Για τους λόγους αυτούς, ζητά, να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του Δημοσίου να του καταβάλει ποσό 48.477 ευρώ που αντιστοιχεί στην αξία των εμπορευμάτων των δύο καταστημάτων του τα οποία κατασχέθηκαν και καταστράφηκαν, ποσό 32.500 ευρώ που αντιστοιχεί στις δαπάνες διακόσμησης των δύο καταστημάτων του, ποσό 50.000 ευρώ που αντιστοιχεί στην απώλεια της εμπορικής του ιδιότητας και στην απώλεια των δύο καταστημάτων του και ποσό 150.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση, για την ηθική βλάβη την οποία υπέστη από την προσβολή της προσωπικότητάς του, λόγω της άδικης σύλληψης και του εγκλεισμού του επί 36 ημέρες, καθώς και της καταστροφής της εμπορικής του φήμης, του πολύμηνου εξευτελισμού του στον εμπορικό και κοινωνικό του περίγυρο και της αδυναμίας του να ταξιδεύσει στο εξωτερικό, έως και την 10η Απριλίου 2008, οπότε εκδικάσθηκε η υπόθεσή του στο Εφετείο Κακουργημάτων, ήτοι συνολικώς το ποσό των 280.977 ευρώ.
Το δικαστήριο έκρινε, αυτεπαγγέλτως, ότι στερείται δικαιοδοσίας για την εκδίκαση της κρινόμενης αγωγής, κατά το μέρος που αφορά το αίτημα του ενάγοντος για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την παράνομη προσωρινή κράτησή του, καθόσον, αποκλειστικώς αρμόδιο για τη διάγνωση της ένδικης διαφοράς, μετά την έκδοση αθωωτικής απόφασης, είναι το ποινικό Δικαστήριο και συγκεκριμένα το Δικαστήριο που εξέδωσε τη σχετική αθωωτική απόφαση, το οποίο θα καθορίσει το ύψος της αποζημίωσης ή χρηματικής ικανοποίησης, καθώς και τα πολιτικά δικαστήρια που θα προσδιορίσουν την αποζημίωση ή τη χρηματική ικανοποίηση σε περιπτώσεις που το ποινικό δικαστήριο έχει αναγνωρίσει τη σχετική υποχρέωση του Δημοσίου χωρίς να επιδικάσει αποζημίωση ή το καθορισθέν από το ποινικό δικαστήριο ποσό δεν βρίσκει σύμφωνο τον δικαιούχο ή το υπόχρεο Δημόσιο.
Το Ελληνικό Δημόσιο υποστηρίζει ότι η ένδικη αξίωση του ενάγοντος, κατά το μέρος που αφορά τις επικαλούμενες λοιπές παράνομες πράξεις των οργάνων του Δημοσίου (σύλληψη και κατάσχεση των εμπορευμάτων του από τα αστυνομικά όργανα και επιβολή περιοριστικών όρων από τις δικαστικές αρχές), έχει υποπέσει στην πενταετή παραγραφή, δεδομένου ότι αυτές έλαβαν χώρα το έτος 2003 και η υπό κρίση αγωγή ασκήθηκε στις 16.8.2013. Το δικαστήριο έκανε δεκτό τον συγκεκριμένο ισχυρισμό.
