Η πρόταση της δημοτικής αρχής για τη Νέα Αγορά, αποτελεί πλήρη ομολογία έλλειψης πολιτικής ικανότητας και ταυτόχρονα απροθυμίας να αντιμετωπίσει το ζήτημα. Δεν έχει κανένα πολιτικό προσανατολισμό και κανένα αναπτυξιακό στόχο.
Η πολιτική λογική που διαπνέει την πρόταση, συνοψίζεται σε δυο χαρακτηριστικές φράσεις, «ας φύγει από πάνω μας ο μπελάς» η πρώτη και «να βάζουμε στα ταμεία του δήμου, ένα εξασφαλισμένο κονδύλι κάθε χρόνο» η δεύτερη. Χωρίς βέβαια να λέει κουβέντα για το που θα πηγαίνουν αυτά τα χρήματα. Σας θυμίζει κάτι αυτό; ΔηΦοΔω, το λέγανε.
Με λίγα λόγια, κι όχι με 181 σελίδες… η πρόταση του Δημάρχου, είναι:
α- Επειδή εμείς είμαστε δεν είμαστε ικανοί να διαχειριστούμε τη Νέα Αγορά και δεν έχουμε και όρεξη ν’ ασχολούμαστε μ’ αυτά τα μικρά, χαλώντας ταυτόχρονα την καρδιά μας με την εν δυνάμει εκλογική μας πελατεία, αποφασίζουμε να τη δώσουμε σε κάποιον, έναντι ενός στάνταρ ετήσιου ποσού. Ενός ποσού παραπλήσιου μ’ αυτό που θα εισπράτταμε κι εμείς, αν βέβαια κάναμε σωστά τη δουλειά μας.
β- Θα του τη δώσουμε για 40 χρόνια, αφού ο νόμος μας επιτρέπει να του τη δώσουμε μέχρι και 99. Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει!
γ- Αν το κτίριο δεν είναι στατικά επαρκές και άρα επικίνδυνο, ας το ψάξει αυτός που θα το πάρει, κι άμα το βρει, ας πει και σ’ εμάς τι είναι και τι δεν είναι! Παρακάμπτει δηλαδή το θέμα, σαν να έχει κάνει κάποια συμφωνία με τον Θεό ή τις δυνάμεις της Φύσης, ότι εδώ δεν μπορεί να συμβεί ξαφνικά (ο μη γένοιτο βεβαίως!) ότι συνέβη μέσα σε μια στιγμή στην γέφυρα Μοράντι της Γένοβας.
δ- Καλού κακού, θα τον βάλουμε να κάνει κι ένα λίφτιγκ αξίας 4.200.000,00€, μέσα στα δύο πρώτα χρόνια, χρήματα τα οποία ο δήμος υποτίθεται ότι «δεν έχει» να διαθέσει. Για προεκλογικά ασφαλτικά βεβαίως, βρέθηκαν 5.000.000,00 στο πιτς φυτίλι!
ε- Αυτός (ο εκμισθωτής), θα βρει σε ποιους θα τη νοικιάσει (ωστόσο καλό θα είναι να βρει τίποτα σπουδαίους οίκους, Gucci, Armani, Zegna, κλπ, για να υπάρχει και η σχετική γκλαμουριά), θα εισπράττει τα νοίκια του και γενικώς θα το εκμεταλλεύεται όπως εκείνος ξέρει και θέλει. Αρκεί σ’ εμάς (στον δήμο δηλαδή), να δίνει ανελλιπώς το χρονιάτικο.
Σ’ αυτήν την πρόταση, εμείς ως παράταξη, θα κάνουμε ένα και μόνο σχόλιο. «Θα μπορούσε να κατοχυρωθεί ως ο ορισμός του αναπτυξιακού οράματος του κ. Χατζηδιάκου για τον τόπο!» Κι είναι βεβαίως προφανές ότι την απορρίπτουμε και την καταψηφίζουμε.
Η δική μας πρόταση:
Η δική μας πρόταση, βασίζεται στους πολιτικούς στόχους και προτεραιότητες που θέτουμε για το ζήτημα:
- Μας ενδιαφέρει το κτίριο, να υπάρχει ασφαλές και ακέραιο, στην μορφή που το κληρονομήσαμε ως τόπος, όχι για τα επόμενα 40 χρόνια μόνο, αλλά εις το διηνεκές, έστω κι αν χρειαστεί να το ξαναχτίσουμε εκ θεμελίων.
- Μας ενδιαφέρει εκτός από ορόσημο του τόπου μας και στοιχείο της ιστορίας και του πολιτισμού μας, να αποτελέσει εργαλείο στην προσπάθεια ανάπτυξης της ντόπιας επιχειρηματικότητας και της ανάδειξης της παραγωγής του τόπου.
- Μας ενδιαφέρει να έχει έσοδα (εύλογα, ανάλογα με τις συνθήκες της οικονομίας και της τοπικής αγοράς), που θα διατίθενται αποκλειστικά στην συνεχή συντήρηση και βελτίωσή του ή και στην συντήρηση και βελτίωση άλλων ακινήτων του δήμου, αν περισσεύουν.
Τι λέει (συνοπτικά κι επιγραμματικά) η πρότασή μας.
- Γίνεται έλεγχος της στατικής επάρκειας του κτιρίου και όλων των παραρτημάτων του.
- Συντάσσεται μελέτη αποκατάστασης της στατικής επάρκειας, ανακατασκευής και αναδιαρρύθμισης των προς εκμετάλλευση χώρων στη βάση προκαθορισμένων χρήσεων, αποκατάστασης και βελτίωσης των όψεων και των εγκαταστάσεων εξυπηρέτησής του, των υποδομών και των κοινόχρηστών του χώρων.
- Εξασφαλίζεται η αναγκαία χρηματοδότηση (χρηματοδοτικά εργαλεία και ίδιοι πόροι).
- Το Γραφείο Ακίνητης Περιουσίας του Δήμου, συνεπικουρούμενο από τις υπόλοιπες υπηρεσίες όταν απαιτείται κι έναν νομικό σύμβουλο του δήμου σε μόνιμη βάση, αναλαμβάνει τη διαχείριση των μισθώσεων με βάση την αυστηρή τήρηση των νόμων που τις διέπουν. Αυτό δηλαδή που μπορεί να κάνει ο Ιδιώτης Εκμισθωτής που θέλει να βρει η δημοτική αρχή με την βοήθεια ενός δικηγόρου, δεν μπορεί να το κάνει ολόκληρη υπηρεσία του δήμου και η πλειάδα των έμπειρων νομικών συμβούλων που διαθέτει;
- Οι χρήσεις των καταστημάτων πρέπει να είναι στοχευμένες, στην ανάδειξη των προϊόντων της ντόπιας παραγωγής και επιχειρηματικότητας. (συνεταιρισμοί και επιχειρήσεις ντόπιων αγροτικών, κτηνοτροφικών προϊόντων, τοπικών παραδοσιακών γλυκισμάτων και εδεσμάτων, τοπικές επιχειρήσεις οικοτεχνίας, ντόπιας κεραμικής και γενικότερα καλλιτεχνικής δημιουργίας, ντελικατέσσεν ελληνικών προϊόντων, μικρά μπιστρό, καφετέριες, μεζεδοπωλεία, βιβλιοπωλεία, ραφτάδικα, αργυροχρυσοχοεία, γραφεία παροχής υπηρεσιών από νέους και νέες της Ρόδου, κλπ). Στόχος δεν είναι μόνο η είσπραξη ενοικίων, αλλά η παραχώρηση χώρου ανάδειξης και προώθησης προϊόντων που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου. Για ν’ αποκτήσει χαρακτήρα, χρώμα και ζωή το μνημείο. Για να πάψουν οι επισκέπτες μας να ψωνίζουν στην τοπική αγορά καρικατούρες της άπω ανατολής ή μαϊμούδες της γείτονος χώρας που τους πλασάρονται σήμερα ως σουβενίρ της Ρόδου!
- Όλα τα παραπάνω βεβαίως είναι άρρηκτα δεμένα με την επίλυση προβλημάτων της περιοχής, όπως η ανάγκη πεζοδρόμησης του κέντρου, η επίλυση του κυκλοφοριακού, η μαρίνα του Μανδρακιού, κλπ.
