Ενα κείμενο του κ. Κυριάκου Κυριακούλη, με αφορμή τον βαρύτατο τραυματισμό του 19χρονου ανηψιού του σ’ έναν ακήρυχτο «πόλεμο» στο νησί, που θρηνεί ήδη δύο νέους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους μέσα σε 24 ώρες:
«Σε λίγο ολοκληρώνονται 48 δραματικές ώρες για τον αγαπημένο ανιψιό μου Γιώργο και την οικογένειά μας. Μόλις είχε γνωρίσει τον 29χρονο ιδιοκτήτη μιας “εντυπωσιακής” μοτοσυκλέτας παρκαρισμένη έξω από μεζεδοπωλείο καθώς αποχωρούσε με την παρέα του. Η συζήτηση με τον ιδιοκτήτη της μοτοσυκλέτας τον φέρνει ως συνεπιβάτη για μια “βόλτα”. Χωρίς κράνη με έναν οδηγό τον οποίο δεν γνωρίζει ούτε και σε ποια κατάσταση βρίσκεται. Υποθέτω ο οδηγός της δεν αντιλαμβάνεται πως η ανεύθυνη επίδειξη της επιτάχυνσης του οχήματος του, ακολουθείται από την βίαιη αποκάλυψη της επιβράδυνσης μιας πρόσκρουσης. Αγαπημένε μου Γιώργο επιθυμώ πάρα πολύ να ζήσεις. Ξέρω πως η νεαρή σου ηλικία, το αθλητικό σου σώμα και η καθαρότητα της ψυχής σου θα δώσουν την απαραίτητη δύναμη στον οργανισμό σου. Θέλω να ζήσεις όχι τόσο για να σε μαλώσω γιατί παραβίασες τις συμβουλές και τις οδηγίες των δικών σου αλλά για να μπεις μπροστάρης και συ στην ευαισθητοποίηση μαζί με άλλους συμπολίτες μας στην τήρηση των κανόνων οδικής κυκλοφορίας και των κανόνων προστασίας εαυτού και άλλων. Να μπεις μπροστάρης με το ζωντανό σου παράδειγμα για να προστατέψεις παιδιά, εφήβους και νέους από τις “σειρήνες” της εγκληματικής ανευθυνότητας οδηγών. Θέλω να ζήσεις για να μπορείς να συνειδητοποιήσεις την αγάπη και την αγωνία τόσων ανθρώπων που συμπαραστέκονται στα αγαπημένα σου πρόσωπα και τότε θα καταλάβεις πόσο ανόητα αποδέχθηκες να γίνεις συνεπιβάτης σε συνθήκες απόλυτα επικίνδυνες. Θέλω να ζήσεις για να κινητοποιήσεις πολίτες, θεσμούς και υπηρεσίες ώστε περιοριστούν οι ανεύθυνοι οδηγοί είτε με την πειθώ είτε με την αναγκαστική συμμόρφωσή τους. Θέλω να ζήσεις για να ευχαριστήσεις τους διασώστες, νοσοκόμους, νοσηλευτές, γιατρούς, των νοσοκομείων Ρόδου και Αθήνας, τους πιλότους του αεροπλάνου που σε μετέφεραν με τις λιγότερες δυνατές αναταράξεις, όλους αυτούς που με την επαγγελματική τους ηθική πολλαπλασιάζουν τις ευνοϊκές πιθανότητες. Θέλω να ζήσεις για να χαρείς το μοναδικό ανυπέρβλητο δώρο που είναι η ίδια η ζωή.»
