Οι διαδικτυακές κατάρες των τελευταίων μηνών, γιατί δόξα τον Πανάγαθο, παράπονο δεν έχουμε, τον τελευταίο χρόνο από τραγικά σε τραγικότερα γεγονότα σαν άνθρωπο με ξεπερνάνε. Η ποιότητα του ανθρώπου και της ανθρωπιάς του στα άσχημα και στα δύσκολα φαίνεται, και αυτό που αποδεικνύει το τελευταίο διάστημα στον τρόπο που αποφασίζουμε πάνω από το πληκτρολόγιο μας να δείξουμε και καλά την συμπάθειά μας, την αγανάκτηση μας και την αλληλεγγύη μας σε όσους έχουν έρθει αντιμέτωποι με το όποιο τραγικό γεγονός, αποδεικνύει ένα και μόνο πράγμα. Σαν κοινωνία (γιατί και το διαδίκτυο, απεικόνιση της κοινωνίας είναι) νοσούμε… Το βλέπεις να συμβαίνει καθημερινά. Ακόμη κι αν δεν ανήκεις σε ομάδες που αποτελούν συχνά στόχο και δεν είσαι απ’ αυτούς που συνηθίζουν να μοιράζονται τις σκέψεις και τις απόψεις τους στα social media σίγουρα έχεις πέσει πάνω σε κάποιο ποστ που κατέληξε θύμα βανδαλισμού από τους haters. Κι αυτό γιατί ο καθένας μας μπορεί να στοχοποιηθεί ανά πάσα στιγμή, συνήθως για κάτι το οποίο συνήθως δεν επέλεξε: γιατί είναι γυναίκα, γκέι, ξένος, γιατί ανήκει σε άλλη -ή και σε καμία- θρησκεία, σε άλλη ιδεολογία, κόμμα, ομάδα, γιατί είναι υπέρβαρος. Οι «αιτίες» που δέχεται κανείς το μίσος δεν έχουν τέλος και, κυρίως, δεν έχουν λογική. Αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς, όσες εκλογές κι αν γίνουν, αφού εμείς είμαστε οι ψηφοφόροι, η κατάσταση θα παραμείνει η ίδια. Θυμηθείτε το κλίμα στο πριν τις εκλογές από τις οποίες προήλθε η παρούσα κυβέρνηση. Πας μη ΣΥΡΙΖΑίος βάρβαρος. Σήμερα πας μη συμφωνών με τον ΣΥΡΙΖΑ, φασίστας. Και πας μη συμφωνών με την αντιπολίτευση, αναρχοάπλυτος, σταλινικός.
Νοσούμε!
