Η κίνηση του Οικουμενικού Πατριάρχη για την παραχώρηση αυτοκέφαλου στην Ορθόδοξη Ουκρανική Εκκλησία δεν άρεσε στη Ρωσία που αποκλείεται να ασκήσει πιέσεις στον Οικουμενικό Πατριάρχη -όχι όμως ευθέως- αλλά μέσω της Τουρκίας – Γιατί θεωρούν πως ο κ.Βαρθολομαίος υπερέβη τα εσκαμμένα.
Το κείμενο της Karine Bechet-Golovko για το Comité Valmy επιβεβαιώνει αυτές τις εκτιμήσεις.
Σύμφωνα με όσα γράφει “σε αυτήν την σύγκρουση, που είναι περισσότερο πολιτική παρά θρησκευτική, εισέρχεται τώρα επί σκηνής και η ( αυτόκλητη) Ορθόδοξη Εκκλησία της Τουρκίας, προσφεύγοντας στην τουρκική δικαιοσύνη εναντίον των ενεργειών του Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης, οι οποίες υπερβαίνουν τις αρμοδιότητές του και τα σαφώς καθορισμένα όρια μέσα στα οποία η παρουσία του στην Τουρκία μόλις γίνεται ανεκτή. Οι ΗΠΑ φαίνεται να ξέχασαν τον παράγοντα «Κωνσταντινούπολη», που καθόλου δεν χωρεί στα συμφέροντα της σύγχρονης Τουρκίας.
Όπως το έχουμε γράψει, ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης έχει μπει σε ένα παιγνίδι που διεξάγουν οι ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας. Είναι γεγονός ότι ο Αμερικανός πρεσβευτής Τζέφρι Πάϊατ, αφού διεκπεραίωσε το Μεϊντάν (ανατροπή του καθεστώτος) στην Ουκρανία, στάλθηκε στην Ελλάδα και καταλαβαίνει κανείς γιατί.
Και ποια σχέση έχουν αυτά με την Ελλάδα; Πολύ απλή και πολύ άμεση. Στην Τουρκία, από το 1923, μόνη μία, μη Κανονική, Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζεται από τις τουρκικές αρχές, ενώ ο Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης είναι προπάντων συνδεόμενος με την Ελλάδα. Στην Τουρκία υπάρχου λιγότεροι από 9.000 χιλιάδες πιστοί, ενώ στην Ελλάδα εκατομμύρια. Από την Ελλάδα προέρχεται άλλωστε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος (γράφει λανθασμένα η Γαλλίδα αρθρογράφος).
Μολονότι η Τουρκία ανέχεται τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον περιστοιχίζει στενά, επειδή είναι γι’ αυτήν ανεπίδεκτη η επιστροφή του όρου «Κωνσταντινουπόλεως». Η Κωνσταντινούπολη δεν υπάρχει, την αντικατέστησε η Ιστανμπούλ, είναι η νίκη της και η νέα ιστορία της. Το να αφήσει να δημιουργηθεί στους κόλπους της ένα νέου είδους Βατικανό σε μουσουλμανική χώρα, αποκλείεται εντελώς. Για παράδειγμα των περιορισμένων περιθωρίων κινήσεων των ιερωμένων αυτής της Εκκλησίας στην Τουρκία, φτάνει να σημειωθεί ότι οι ιερείς του Πατριαρχείου είναι υποχρεωμένοι να κυκλοφορούν με πολιτικά έξω από τον μικρό θύλακα των οικημάτων τους (του Φαναρίου). Η μόνη Ορθόδοξη Εκκλησία που αναγνωρίζεται είναι αυτή η μικροσκοπική της Τουρκίας.
Αυτή ακριβώς η Εκκλησία προσέφυγε επίσημα στην τουρκική δικαιοσύνη εναντίον του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως γενικά και του Βαρθολομαίου ειδικότερα. Επειδή, κατά τις προβλέψεις της τουρκικής νομοθεσίας σε σχέση με το Πατριαρχείο και με την συνθήκη ειρήνης στην Λωζάννη του 1923, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως δεν έχει το δικαίωμα να αποστέλλει Εξάρχους στο εξωτερικό, ούτε να αναγνωρίζει Αυτοκέφαλες Εκκλησίες. Δεν έχει, εκτός από τον τιμητικό τίτλο του, παρά μόνο την εξουσία του θρησκευτικού ποιμένα των Ελλήνων που διαβιούν στην Τουρκία. Τελεία.
Κατά δήλωση του εκπροσώπου της μη Κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Τουρκίας, ο Βαρθολομαίος, έχοντας παραβιάσει τους κανόνες και υπερβεί τις αρμοδιότητές του, δεν μπορεί πλέον να παραμείνει στην Τουρκία. Κατά μιαν ειρωνεία της Τύχης, ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης κινδυνεύει να βρεθεί στην εξορία, επειδή θέλησε να μπει σε ένα παιχνίδι που τον ξεπερνά.
Αυτό το απρόοπτο είναι πολύ βαρυσήμαντο. Θα πρέπει να θυμηθούμε πως η Ρωσία είχε προειδοποιήσει για τις επιπτώσεις . Φαίνεται πως υπήρξαν διπλωματικές παρεμβάσεις και ελειτούργησαν. Ρωσία και Τουρκία έχουν εδώ συγκλίνοντα συμφέροντα. Σε ποιο βαθμό θα μπορέσει η Τουρκία να αντισταθεί στην προφανώς ισχυρή πίεση των ΗΠΑ; Αυτό θα εξαρτηθεί από τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει γι΄αυτήν η αναγέννηση μιας Κωνσταντινουπόλεως, που δεν της είναι καθόλου αναγκαία.
