Στον Αρειο Πάγο η αγωγή που άσκησε πρώην κρατούμενος κατά της πρώην συζύγου του

Ενώπιον του Αρείου Πάγου, με αίτηση για την αναίρεση της υπ’ αρίθμ. 141/2018 απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου, με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή που άσκησε κατά της πρώην συζύγου του για την κυριότητα κατοικίας, προσέφυγε χθες πρώην κρατούμενος.
Η ιστορία της υπόθεσης πραγματικά συγκίνησε αλλά δεν είχε την προσδοκόμενη έκβαση για τον ενάγοντα στον δεύτερο βαθμό, που επιδιώκει πλέον την επανεξέτασή της.
Ο αποφυλακισθείς από τις φυλακές της Θήβας διαπίστωσε, όπως εξέθεσε, ότι η σύζυγός του και μάνα των δύο του παιδιών είχε συνάψει σχέση με έναν παντρεμένο και λίγες μέρες πριν την αποφυλάκισή του είχε προκαλέσει αστικά δικαστήρια που αφορούσαν την περιουσία τους και τη ρύθμιση των σχέσεών τους.
Λίγο διάστημα αργότερα συνελήφθη και φυλακίστηκε εκ νέου στην Τουρκία και από εκεί με πληρεξούσιο που χορήγησε στον δικηγόρο κ. Β. Καταβενάκη επεδίωξε να περισώσει ό,τι του απέμεινε.
Από το έτος 1990 συμβίωνε με την αντίδικο, υπήκοο Ρωσίας, απέκτησαν δύο παιδιά και το έτος 1998 παντρεύτηκαν.
Για την αποκατάσταση της οικογένειάς τους εργαζόταν ανελλιπώς σαν υπάλληλος ή σαν εργάτης οπουδήποτε υπήρχε προσφορά για εργασία.
Το 2003 αγόρασε ένα αγροτεμάχιο, στο οποίο, με δαπάνες του και με δάνειο που έλαβε με τους ευνοϊκούς όρους των παλλινοστούντων, ανήγειρε μια διώροφη κατοικία.
Το έτος 2005 ευρισκόμενος σε στιγμή οικονομικού αδιεξόδου και ψυχικής αδυναμίας, λόγω των δαπανών για την ανέγερση της οικίας και με σκοπό να προστατεύσει την οικογένειά του από τα χρέη που είχαν δημιουργηθεί ενεπλάκη, όπως τονίζει, σε διακίνηση ναρκωτικών ουσιών.
Από τον Μάρτιο του 2005 μέχρι τον Ιούλιο του 2009 ήταν φυλακισμένος στις φυλακές Θηβών εκτίοντας ποινή κάθειρξης δέκα ετών.
Λόγω της μακρόχρονης παραμονής του στις φυλακές και προκειμένου να αντεπεξέλθει η οικογένειά του στα βάρη, που ενδεχομένως θα αντιμετώπιζε και μη γνωρίζοντας τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, εξέδωσε πληρεξούσιο και διόρισε τη σύζυγό του ως ειδική πληρεξουσία, αντιπρόσωπο και αντίκλητό του με εντολές εκτός των άλλων να πωλεί, να παραχωρεί, μεταβιβάζει και παραδίδει προς οιονδήποτε ακόμη και προς τον εαυτό της με δικαίωμα αυτοσύμβασης, αντί οιουδήποτε τιμήματος οποιοδήποτε ακίνητο ιδιοκτησίας του, όχι όμως χωρίς λογοδοσία προς εκείνον για τις ενέργειές της, καθώς σκοπός της σύνταξής του ήταν να διευκολυνθεί η μεταβίβαση του ακινήτου, αν έκρινε ότι υπήρχε ανάγκη για την οικογένειά του, που αδυνατούσε να εκπληρώσει λόγω του εγκλεισμού του στις φυλακές.
Τον Αύγουστο του 2009 επέστρεψε στη Ρόδο μετά την υφ΄ όρον απόλυσή του, λόγω καλής διαγωγής και ειλικρινούς μεταμέλειας.
Το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε να σκεφτεί ήταν να ανακαλέσει το παραπάνω πληρεξούσιο, που δόθηκε σε μια στιγμή ανάγκης, απελπισίας και απόγνωσης και μόνο σε περίπτωση που χρειαζόταν να εκποιήσει την περιουσία του για να προστατέψει την οικογένειά του.
Όπως αναφέρει ο Ροδίτης, όσο καιρό ήταν έγκλειστος στις φυλακές, η σύζυγός του, του συμπαραστεκόταν, αναγνωρίζοντας και δικαιολογώντας και την απόγνωση στην οποία είχε περιέλθει. Παρά τη σωματική απομάκρυνσή τους, η ψυχική τους επαφή και η συχνή επικοινωνία που είχαν, δεν τους εμπόδιζε να προγραμματίζουν για τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις και για την ανατροφή των ανηλίκων τέκνων τους.
Η σύζυγός του όμως, όπως διαπίστωσε στην πορεία, επιμελώς του είχε αποκρύψει ότι, το τελευταίο εξάμηνο πριν από την απόλυσή του από τις φυλακές, είχε συνάψει ερωτικό δεσμό με άλλον άνδρα, παντρεμένο με παιδιά.
Η πρώτη φορά που του άφησε να καταλάβει ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει στη σχέση τους ήταν δυο-τρεις μέρες προτού επιστρέψει στη Ρόδο, χωρίς όμως να του αποκαλύψει την ακριβή αλήθεια.
Το «καλωσόρισμα» που του επιφύλαξε, όπως περιγράφει γλαφυρά, ήταν μια αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για την μετοίκησή του από την οικία τους, μια αίτηση διαζυγίου λόγω τετραετούς διάστασης, μια αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για συντηρητική κατάσχεση της περιουσίας του, μια αγωγή συμμετοχής σε αποκτήματα με την οποία του ζητούσε να της μεταβιβάσει ποσοστό 90 % του ακινήτου εντός του οποίου ήταν η οικία του, μια αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ρύθμισης κατάστασης για την επανεγκατάστασή της στην οικία του και η μετοίκησή του.
Υποστηρίζει μάλιστα ότι όλα αυτά έγιναν με την ψυχολογική πίεση του ερωτικού συντρόφου της, ώστε να εκλείψει ο κάθε φόβος του και κάθε ενδεχόμενο της επανένωσής τους σαν σύζυγοι.
Υποστηρίζει παραπέρα ότι η σύζυγός του δεν δίστασε να τον παρουσιάσει στα παραπάνω δικόγραφα, σαν άνθρωπο ασυνείδητο, βάρβαρο, με δεσποτική συμπεριφορά, άπιστο και επίσης επικίνδυνο ως προς τη σωματική της ακεραιότητα.
Με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου απορρίφθηκε η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για την μετοίκησή του από την οικία του. Με άλλη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου απορρίφθηκε η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για την επαναγκατάστασή της στην οικία τους και την μετοίκησή του. Με άλλη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου απορρίφθηκε η αγωγή διαζυγίου της και έγινε δεκτή η δική του αγωγή αφού έγινε δεκτό ότι η έγγαμη συμβίωσή τους έχει κλονισθεί από λόγους που αφορούσαν το πρόσωπό της και συγκεκριμένα το γεγονός ότι είχε ήδη συνάψει δεσμό με άλλο ερωτικό σύντροφο.
Η αγωγή συμμετοχής σε αποκτήματα με την οποία του ζητούσε να της μεταβιβάσει ποσοστό 90% του ακινήτου εντός του οποίου ήταν η οικία του μετά από αναβολές ματαιώθηκε. Παρά ταύτα παρέλειψε να ανακαλέσει το πληρεξούσιο με το οποίο τη διόρισε ως ειδική πληρεξουσία, αντιπρόσωπο και αντίκλητό του.
Το μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο ήταν ένα οικόπεδο εκτάσεως 4.080 τ.μ. και η σύζυγός του κάνοντας χρήση του πληρεξουσίου, χωρίς να τον ενημερώσει και χωρίς τη συγκατάθεσή του απέκτησε με αυτοσύμβαση την πλήρη κυριότητά του!!.
Κέρδισε την πρωτόδικη δίκη για την κυριότητα του ακινήτου και η υπόθεση επαναλήφθηκε στο Εφετείο, όπου και την έχασε.
Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι η πρώην σύζυγός του ήταν εκείνη που πλήρωσε τα βάρη στο ακίνητο και είχε καθολική συνεισφορά στην αποπληρωμή του δανείου. Αναγνωρίζεται έτσι η εγκυρότητα του συμβολαίου αυτοσύμβασης.