Η ομιλία του Αντιπεριφερειάρχη Υγείας στη διημερίδα για την Ογκολογία στην Ελληνική Περιφέρεια
«Η υγεία σαν παροχή είναι άπιαστο όνειρο για τους νησιώτες που αντιμετωπίζονται ως πολίτες β’ κατηγορίας από το Κράτος».
Αυτό επισήμανε ο Αντιπεριφερειάρχης Υγείας Νοτίου Αιγαίου, Θωμάς Σωτρίλλης στην ομιλία που έκανε στην διημερίδα η οποία διεξήχθη στην Κω, με Θέμα ‘Η Ογκολογία στην Ελληνική Περιφέρεια’ στις 26 – 27 Οκτωβρίου. Παράλληλα, κατέθεσε προτάσεις για την βελτίωση των συνθηκών υγείας στο Νότιο Αιγαίο.
Την διημερίδα διοργάνωσε η Ελληνική και Διεθνής Εταιρεία Μοριακά Στοχευμένων Εξατομικευμένων Θεραπειών (ΕΔΕΜΣΕΘ), σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο Κω στο Ιπποκράτειο Ίδρυμα – Ασκληπιείο στην Κω.
Ακολουθεί η ομιλία του Αντιπεριφερειάρχη Υγείας Νοτίου Αιγαίου
Θωμά Σωτρίλλη, Χειρουργού ουρολόγου
Η ΟΓΚΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
Τίτλος προκλητικός που προκαλεί φόβο και απελπισία στον (τυχερό) που θα συμβεί να παρουσιάσει κάποιου είδους κακοήθεια σ’ αυτόν και κατ’ επέκταση στο άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον. Κυριαρχεί η αβεβαιότητα και ο πανικός.
Ίσως να σας φανεί σκληρή εισαγωγή αλλά αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Η πολυνησιωτική χώρα μας και η ασυνέχεια της Γης, δημιουργεί εμπόδια στην κίνηση και, η απόσταση από το κέντρο αναφοράς ανασφάλεια.
Η διαρκής πληροφόρηση για ο,τιδήποτε έχει σχέση με την υγεία προκαλεί και επιτείνει την αίσθηση της ανασφάλειας στους νησιωτικούς πληθυσμούς οι οποίοι αν ευρίσκονται σε νησί κόμβου είναι σχετικά ήσυχοι, αλλιώς προκαλείται διαρκής ανησυχία ιδίως τους χειμερινούς μήνες που η επικοινωνία με το νησί κόμβο είναι δύσκολη.
Βέβαια εκτός από την έλλειψη υποδομών υγείας συμπληρωματικά έρχονται οι ελλείψεις στις υποδομές εκπαίδευσης και όλων των υπολοίπων κρατικών υπηρεσιών.
Όλα αυτά προκαλούν αίσθημα εγκατάλειψης και χαρακτηρίζουν δεύτερης κατηγορίας πολίτες που υπάρχουν μόνο για τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος και για ψηφοθηρικό υλικό.
Όλα τα παραπάνω είναι στοιχεία που προκαλούν και επιτείνουν την αστυφιλία και την εσωτερική μετανάστευση. Βέβαια το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι αδύνατο να δημιουργηθούν υποδομές που θα συγκρατήσουν τον πληθυσμό στον τόπο τους, σε βαθμό που θα καλύπτει όλες τις ανάγκες με τον καλύτερο τρόπο. Και επειδή χρόνια τώρα η φροντίδα της πολιτείας είναι αποσπασματική και όχι με βάσει σοβαρό προγραμματισμό δημιουργείται το φαινόμενο που ζούμε σήμερα, δηλαδή το σοβαρό πρόβλημα της παροχής υπηρεσιών υγείας στα νησιά μας.
Παρά τον προγραμματισμό και τις εξαγγελίες και τον πακτωλό χρημάτων για την ανέγερση κτιριακών συγκροτημάτων για την υγεία, η υγεία σαν παροχή είναι άπιαστο όνειρο.
Κι αυτό γιατί ποτέ δεν υπήρξε σοβαρός προγραμματισμός για την διαχείριση του ιατρικού δυναμικού ανά την νησιωτική χώρα. Αποτέλεσμα κενά κέντρα υγείας, κενά αγροτικά νησιωτικά ιατρεία, κενά νοσοκομεία κομβικών νησιών ανά την επικράτεια και ειδικότερα στο νότιο Αιγαίο. Αιτίες πολλές και διάφορες που καμιά κυβέρνηση δεν είχε την σοβαρότητα να διευθετήσει.
Πρόβλημα αδυναμίας των νέων ιατρών να επιβιώσουν σε ένα νησί μόνοι τους και να λειτουργήσουν με τον ντόπιο πληθυσμό, αφενός λόγω της δικιάς τους ίσως ανεπάρκειας αλλά και περισσότερο η εγκατάλειψη από την υγειονομική περιφέρεια η οποία συνήθως αδυνατεί να υποστηρίξει την δεδομένη δομή υγείας.
Η ανεπάρκεια των μέσων επικοινωνίας και διασύνδεσης με το νοσοκομείο κορμού αλλά και με την διοίκηση για επίλυση επειγόντων περιστατικών που προκύπτουν, αποτέλεσμα η συγκέντρωση ιατρικού δυναμικού στα κέντρα και η δυσκολία επάνδρωσης των περιφερειακών υγειονομικών μονάδων είναι εμφανής και αιτιολογημένη.
Με βάσει τα παραπάνω αποδεικνύεται η δυσκολία κάλυψης της πρωτοβάθμιας υγείας και οι ειδικευμένοι γιατροί είναι δυσκολότερο να μεταβούν στην νησιωτική χώρα.
Πρωτίστως οι οργανισμοί των νοσοκομείων είναι ανεπαρκείς και μη λειτουργικοί, παρότι η ποιότητα των ιατρικών υπηρεσιών σήμερα είναι διαφορετική απ αυτήν που υπήρχε προ ετών, οφείλεται στην πληρέστερη διαγνωστική των ασθενειών η οποία συνήθως γίνεται σε νοσοκομεία των κέντρων που προσφέρουν εξειδικευμένες υπηρεσίες.
Και μετά τις γίνεται; Ο ασθενής επιστρέφει στην βάση του και εάν το πρόβλημα λύθηκε ή λύεται στον χώρο του ΚΑΛΩΣ αν όχι ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ.
Η έλλειψη εξειδικευμένων υπηρεσιών από ειδικούς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό είναι εμφανής όταν πρόκειται για θεραπείες διαρκείας ασθενών με κακοήθεια ή και νεφρολογικοί ασθένεια. Ποιο είναι το μέλλον αυτών των ασθενειών; Ή μεταναστεύουν εσωτερικά ή υποβάλλονται σε διαρκή μετακίνηση προς το νοσοκομείο που προσφέρεται γι αυτή τη θεραπεία.
Αναλογιστείτε τα προβλήματα ανασφάλειας, της συνοδείας του ασθενούς, τα έξοδα μετακίνησης και παραμονής, αλλά και την απώλεια εισοδήματος.
Ανασφάλεια και αναμονή για την έναρξη θεραπείας αφού ευρεθεί ο ειδικός ιατρός που θα αναλάβει την θεραπεία πού και πώς; Όλα αυτά γιατί δεν υπάρχει μία συνέχεια της ιατρικής πράξης από την διάγνωση προς την θεραπεία. Ασύνδετα νοσηλευτικά ιδρύματα που θα μπορούσαν να κατευθύνουν τον ασθενή με ασφάλεια και σιγουριά για τον ίδιο.
Πράξεις που δημιουργούν συναισθήματα απογοήτευσης και απόρριψης (;) Ίσως στον ασθενή που είναι αναγκασμένος να μοιρολογεί για την κακή του τύχη.
Υπολογίστε και την «εκμετάλλευση» στην οποία υπόκειται ο ασθενής από διάφορους κύκλους στην προσπάθεια να βρει λύση στο πρόβλημα του. όλα αυτά γνωστά κι εμείς τα σκεπάζουμε κάτω από το χαλί.
Πριν το Κράτος και η οποιαδήποτε κυβέρνηση που θα πρέπει να λύσει το πρόβλημα αυτό θα πρέπει να δημιουργήσει τμήματα ανάλογων θεραπειών στα Νοσοκομείο και να οργανωθούν και ανανεωθούν οι οργανισμοί τους με ειδικότητες παθολόγων – ογκολόγων, νεφρολόγων και εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού.
Να νομοθετήσει κίνητρα για τους γιατρούς όχι απαραίτητα μόνο οικονομικά αλλά και επιστημονικά που θα έχουν σχέση με την εξέλιξη του κάθε γιατρού. Συνυπηρέτηση.
Να δοθούν οι δυνατότητες εναλλακτικών λύσεων στις διοικήσεις των νοσοκομείων που αντιμετωπίζουν προβλήματα στελέχωσης, να έχουν επίσης διοικητική αυτοτέλεια όσον αφορά τις συμβάσεις με ειδικούς γιατρούς για περιορισμένο χρόνο μέχρι να δοθούν οριστικές λύσεις.
Απλές σκέψεις και προτάσεις για την νησιωτική περιφέρεια του Νότιου Αιγαίου, η οποία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα σε όλο τον τομέα από την διοίκηση έως και την στελέχωση των δομών υγείας η οποία είναι βασική προϋπόθεση για την εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας όσον αφορά την υγεία στους νησιώτες που προσπαθούν να παραμείνουν στον χώρο τους παρά τις αντίξοες συνθήκες (διαβίωσης και μετακίνησης) ειδικά τον χειμώνα τις οποίες όλοι οι υπεύθυνοι του Κέντρου αγνοούν είτε από άγνοια είτε από κακή πρόθεση.
