ΕΜΦΡΑΓΜΑ προκαλεί στα ξενοδοχεία της χώρας ο επί θύραις νέος συντελεστής υπολογισμού του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας.
Οι επιπτώσεις του ΦΑΠ στο κόστος και στη βιωσιμότητα των ελληνικών ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, σύμφωνα με το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, θα αποτελέσουν το τελειωτικό χτύπημα σε μια αγορά όπου έχει κλείσει η στρόφιγγα των τραπεζών και εξανεμίζονται άμεσα τα οφέλη της φετινής ανόδου στον τουρισμό. Πρόκειται για το τρίτο χτύπημα το 2013 στον χώρο της τουριστικής βιομηχανίας, αφού έχουν προηγηθεί το ΕΕΤΗΔΕ και η αναπροσαρμογή παγίων στοιχείων που γίνονται στις ανώνυμες εταιρείες. Επισημαίνεται ότι οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, προσπαθώντας να προσελκύσουν τουρίστες από το εξωτερικό, έχουν προσφέρει το 2013 στην αγορά τιμές οριακά πάνω από το κόστος. Γεγονός που σημαίνει ότι, αν επιβληθεί ο ΦΑΠ, χιλιάδες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις πρόκειται να χτυπήσουν κόκκινο.
Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος Γιώργος Τσακίρης, το υπουργείο Οικονομικών αγνοεί τις ιδιαιτερότητες του ξενοδοχειακού προϊόντος, που δεν έχουν σχέση με άλλους κλάδους της αγοράς, κάνοντας διακρίσεις. «Από τη στιγμή που τα μηχανήματα της βιομηχανίας δεν φορολογούνται, δεν κατανοούμε γιατί πρέπει να φορολογούνται τα μέσα παραγωγής των ξενοδοχείων, που είναι τα ακίνητά τους», συμπληρώνει ο πρόεδρος του ΞΕΕ.
Επιστολή ξενοδόχων
Σε επιστολή του προς την υπουργό Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη αναφέρει ότι οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις παρέχουν τις υπηρεσίες τους μέσω των εγκαταστάσεών τους, που καθορίζονται από αυστηρές τεχνικές και λειτουργικές προδιαγραφές που συνιστούν το ξενοδοχειακό προϊόν. Οι διαστάσεις και η επιφάνεια των υποδομών προσδιορίζονται με βάση τις προδιαγραφές και σε μεγάλο βαθμό διαμορφώνονται από τις απαιτήσεις της διεθνούς αγοράς και του ανταγωνισμού.
Σύμφωνα με το ΞΕΕ, κάθε φόρος που επιβάλλεται επί των ξενοδοχειακών ακινήτων, που είναι το εργαλείο της ξενοδοχειακής επιχείρησης, επιβαρύνει στην ουσία το κόστος παραγωγή της.
¶λλωστε, όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο -για το οποίο στο πρόσφατο παρελθόν έχει ενημερωθεί και το Μαξίμου-, όλοι οι χώροι των ξενοδοχειακών ακινήτων προορίζονται, σύμφωνα με την ξενοδοχειακή νομοθεσία, αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των πελατών τους με σαφή και προσδιορισμένη χρήση, που εγκρίνεται, εκτός από την πολεοδομία, και από τον EOT από τον οποίο και αδειοδοτείται, με συνέπεια να μην επιτρέπεται εκ του νόμου να χρησιμοποιηθούν οι χώροι αυτοί για άλλη δραστηριότητα πλην της ξενοδοχειακής. Αυτό σημαίνει ότι το ξενοδοχειακό ακίνητο δεν μπορεί ούτε να κατατμηθεί, ούτε να αυξομειώσει την επιφάνειά του και να την εκμεταλλευθεί στη βάση κάποιου άλλου εμπορικού σκοπού.
Καταλήγοντας, το ΞΕΕ υπογραμμίζει ότι η συνολική έκταση της επιφάνειας των ξενοδοχειακών κτηρίων και γηπέδων καθορίζεται με βάση την κατηγορία του ξενοδοχείου και τη δυναμικότητα, ώστε να περιλάβει όλη την γκάμα των εγκαταστάσεων και υπηρεσιών που υποχρεούνται να παρέχουν στους πελάτες τους (π.χ. συνεδριακές αίθουσες, πισίνες, spa, γήπεδα βόλεϊ, τένις, γκολφ).
Οι υπηρεσίες όμως αυτές δεν παράγουν πρόσθετο εισόδημα για την ξενοδοχειακή επιχείρηση, απλώς εμπλουτίζουν το ξενοδοχειακό της προϊόν και την καθιστούν πιο ανταγωνιστική, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο τη βιωσιμότητά της στις διεθνείς αγορές. Η τοποθεσία του ξενοδοχείου, σε σύγκριση με τη βιομηχανία και τις άλλες οικονομικές δραστηριότητες, αποτελεί σημαντικό παράγοντα ελκυστικότητας του προϊόντος που παρέχει το ξενοδοχείο και γι’ αυτό τον λόγο η πλειονότητα των ξενοδοχείων είναι εγκατεστημένη σε αξιόλογες τοποθεσίες ή στα κέντρα των πόλεων. Οι υψηλές όμως αντικειμενικές αξίες που ισχύουν σε αυτές τις περιοχές συνεπάγονται υψηλή φορολογική επιβάρυνση επί των ξενοδοχειακών ακινήτων και καταλήγουν να «τιμωρούν» την επιχείρηση γι’ αυτό που πρέπει από τη φύση της να παρέχει!
https://www.dimokratiki.gr/arxeio/stin-entatiki-ta-xenodochia-apo-ton-fap/
