«Αφού το πρόγραμμα δεν βγαίνει γιατί επιμένει η Τρόικα;»

«Η λογική των οριζόντιων περικοπών, που στην παιδεία ονομάσθηκε «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», είναι στην πραγματικότητα μια απόλυτη εκπαιδευτική απορρύθμιση που πλήττει το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο».
Αυτό υπογραμμίζει, σε συνέντευξή του στη “δ”, ο εκπαιδευτικός, μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Δωδεκανήσου της ΑΔΕΔΥ κ. Γιάννης Σάββας και εξηγεί πως οι επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία από την πολιτική που εφαρμόζεται τα τελευταία 3 χρόνια διαρκώς οξύνονται, αφού ακολουθείται πιστά ένα πρόγραμμα καταστροφικό, στο οποίο ακόμα και οι ίδιοι οι δημιουργοί του ανακαλύπτουν διαρκώς λάθη.
«Tο θλιβερό είναι πως αποδεικνύεται καθημερινά ότι βρισκόμαστε σ’ ένα φαύλο κύκλο, όπου η εφαρμοζόμενη πολιτική ακραίας λιτότητας, που έχει γονατίσει την κοινωνία, απαιτεί την συνέχιση των σκληρών δημοσιονομικών μέτρων. Και εύλογα το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι: αφού το πρόγραμμα δεν «βγαίνει», γιατί η Τρόικα επιμένει;», αναρωτιέται ο κ. Σάββας.
Με αφορμή τη λειτουργία του νέου τύπου λυκείου κ. Σάββας δηλώνει:
«Το υπουργείο Παιδείας αντί να επιδιώξει να έχει συμμάχους και συνδιαμορφωτές της στρατηγικής του για σύγχρονη και αναβαθμισμένη Παιδεία αυτούς στους οποίους (υποτίθεται) πως απευθύνεται αυτή η μεταρρύθμιση, προτιμά να αντιμετωπίζει την Παιδεία με καθαρά λογιστικούς όρους».
Η συνέντευξη του κ. Γιάννη Σάββα, αναλυτικά:
• Ποιους στόχους έχει θέσει το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ, για την περίοδο που διανύουμε και η οποία είναι εξαιρετικά δύσκολη;
Τα Νομαρχιακά Τμήματα είναι τα όργανα που εκφράζουν τις θέσεις της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και υλοποιούν τις αποφάσεις της. Από την άποψη αυτή το Νομαρχιακό Τμήμα Δωδεκανήσου είναι ένας ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ κέντρου και περιφέρειας. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που το σκηνικό συνθέτουν η καταιγίδα των διαθεσιμοτήτων, των απολύσεων, των νέων φορολογικών μέτρων και επιβαρύνσεων, των νέων μειώσεων σε συντάξεις, σε εφάπαξ και σε ιατροφαρμακευτικές παροχές, τη στιγμή, μάλιστα, που οι προβλέψεις ανεβάζουν την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη, οι στόχοι του Νομαρχιακού Τμήματος δεν μπορεί να είναι άλλοι από την όσο το δυνατό ταχύτερη μεταβίβαση των αποφάσεων και των μηνυμάτων της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στις συνδικαλιστικές οργανώσεις του Νομού και μέσω αυτών στους εργαζόμενους, τη μεγαλύτερη δραστηριοποίηση και συμμετοχή των εργαζομένων στους κρίσιμους αγώνες αυτής της περιόδου, αλλά και την καλλιέργεια πνεύματος συναδελφικής αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων, είτε είναι στο δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα.
• Τα μέτρα που έχουν δρομολογηθεί από την κυβέρνηση έχουν φέρει σε δύσκολη θέση αρκετούς εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα. Θεωρείτε πως θα υπάρξουν και άλλα πιο δυσμενή;
Οι επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία από την πολιτική που εφαρμόζεται τα τελευταία 3 χρόνια διαρκώς οξύνονται, αφού ακολουθείται πιστά ένα πρόγραμμα καταστροφικό, στο οποίο ακόμα και οι ίδιοι οι δημιουργοί του ανακαλύπτουν διαρκώς λάθη. Το κόστος στην ελληνική οικονομία συνεχώς εξελίσσεται με τρομακτικούς ρυθμούς. Ποιο άλλο μέτρο θα μπορούσε να θεωρηθεί δυσμενέστερο από το πρόγραμμα που εφαρμόζεται; Ένα πρόγραμμα με το φορολογικό παραλογισμό μόνιμα στην ημερήσια διάταξη, ένα πρόγραμμα άγριας λιτότητας, που έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας κοινωνίας ακραίων ανισοτήτων, φτώχειας και εξαθλίωσης, γενικευμένης ανασφάλειας και αβεβαιότητας, ολοκαυτώματος των εργασιακών, ασφαλιστικών εγγυήσεων και δικαιωμάτων; Και το θλιβερό είναι πως αποδεικνύεται καθημερινά ότι βρισκόμαστε σ’ ένα φαύλο κύκλο, όπου η εφαρμοζόμενη πολιτική ακραίας λιτότητας που έχει γονατίσει την κοινωνία, απαιτεί την συνέχιση των σκληρών δημοσιονομικών μέτρων. Και εύλογα το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι: αφού το πρόγραμμα δεν «βγαίνει», γιατί η Τρόικα επιμένει;
• Ήδη οι καθηγητές ξεκίνησαν απεργιακές κινητοποιήσεις γιατί δεν μπορούν να δεχθούν την εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας και τη λειτουργία του νέου λυκείου; Πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας;
Ο αγώνας δεν είναι μόνο ενάντια στην εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας και της λειτουργίας του νέου λυκείου. Είναι αγώνας κοινός όλων των εργαζομένων αφού οι υπηρεσίες προς τους πολίτες, η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση, πρέπει να στηριχθούν, να αναπτυχθούν αντί να συρρικνώνονται, να ιδιωτικοποιούνται και να διαλύονται. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις των καθηγητών ξεκίνησαν με ποσοστά σχεδόν καθολικής συμμετοχής. Ήδη οι γενικές συνελεύσεις αποφασίζουν για συνέχιση του αγώνα. Και ας γίνει κατανοητό πως στη δύσκολη αυτή συγκυρία, απεργία σημαίνει οικονομική αιμορραγία για τον απεργό, αφού δεν χάνει απλά το «μεροκάματο» αλλά πληρώνει επιπλέον και τις συνταξιοδοτικές-ασφαλιστικές κρατήσεις για όσες μέρες απεργεί! Τα περί αξιολόγησης, ορθολογικής κατανομής του προσωπικού, καλύτερης και πιο οικονομικής οργάνωσης κλπ αποτελούν νέα προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Αυτό το παιχνίδι είναι πλέον γνωστό. Προσπαθούν να στρέψουν την μια τάξη εναντίον της άλλης. Μετά τον διεφθαρμένο δημόσιο υπάλληλο και τον τεμπέλη εκπαιδευτικό έχουν σειρά οι μικρομεσαίοι ελεύθεροι επαγγελματίες οι οποίοι λοιδορούνται ως ένοχοι για φοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή. Σειρά έχει πάλι ο μισθωτός του ιδιωτικού τομέα που για να έρθει η «ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη» πρέπει να αμείβεται με 450 ευρώ και να μην έχει ούτε την ελάχιστη προστασία για την απόλυση! Είναι η ώρα οι συνδικαλιστικοί αγώνες να γίνουν ενωτικοί, ευρύτεροι, κοινωνικοί. Κάθε συλλογικός, κοινωνικός φορέας, κάθε πολίτης, να στηρίξει ΕΜΠΡΑΚΤΑ αυτό τον αγώνα. Το γεγονός, δε, πως άρον-άρον το υπουργείο, μετά την μεγάλη επιτυχία των κινητοποιήσεων των εκπαιδευτικών, έσπευσε να ανακοινώσει την Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου την επανατοποθέτηση 1250 θέσεων καθηγητών που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα στις 23 Ιουλίου αποδεικνύει ότι οι αγώνες δεν είναι μάταιοι.
• Πώς είδατε τις αλλαγές που τέθηκαν σε εφαρμογή για το νέο λύκειο; Θεωρείτε πως θα οδηγηθούν στον Καιάδα αρκετοί μαθητές που δεν θα έχουν την δυνατότητα να κάνουν φροντιστήρια από την Α’ Λυκείου;
Αναρωτιέται κανείς αν αυτό είναι το όραμα του υπουργείου Παιδείας για την Παιδεία. Αν έτσι αντιλαμβάνονται τον τρόπο που θα καλυτερέψει η παιδεία μας, αν, δηλαδή, η μετατροπή του λυκείου σε έναν ατέλειωτο και εξοντωτικό εξεταστικό μηχανισμό θεωρείται «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», τότε οι σχεδιαστές αυτού του εγχειρήματος «πλανώνται πλάνην οικτράν». Αυτό το Λύκειο έχει καταδικασθεί στη συνείδηση του κόσμου προτού καν εφαρμοστεί. Είναι καταδικασμένο πάνω απ’ όλα στη συνείδηση των νέων μας. Το Υπουργείο Παιδείας αντί να επιδιώξει να έχει συμμάχους και συνδιαμορφωτές της στρατηγικής του για σύγχρονη και αναβαθμισμένη Παιδεία αυτούς στους οποίους (υποτίθεται) πως απευθύνεται αυτή η μεταρρύθμιση, προτιμά να αντιμετωπίζει την Παιδεία με καθαρά λογιστικούς όρους. Την εντάσσει στο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, ενώ θα έπρεπε να είναι βασικός πυλώνας της αναπτυξιακής προσπάθειας. Και δυστυχώς αυτή η λογική(;) ορθώνει ανυπέρβλητα εμπόδια, κυρίως στις οικογένειες των πιο αδύναμων εισοδηματικά τάξεων.
• Θεωρείτε πως θα υπάρξουν νέα μέτρα τα οποία θα δημιουργήσουν αδιέξοδα και στους εργαζόμενους των ΟΤΑ;
Και οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν ήδη νιώσει στο πετσί τους πως οι ενέργειες του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης συνηγορούν σε αυτό που από την πρώτη στιγμή έχει επισημανθεί: Πως στόχος είναι οι απολύσεις εργαζομένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η μείωση του μισθολογικού κόστους στο Δημόσιο, με παράλληλη ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών δημόσιας ωφέλειας.
Είναι δε αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους κατά της πολιτικής των μνημονίων που εφαρμόζονται κατ’ εντολήν της τρόικας και η οποία στέλνει όλο και περισσότερους στην ανεργία μέσω της δήθεν «διαθεσιμότητας» και «κινητικότητας».
Όσον αφορά τον Δήμο Ρόδου, πρέπει να επισημάνουμε τον άκομψο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσθηκε, ακόμη και από τον ίδιο τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, το ζήτημα του αριθμού των δημοτικών υπαλλήλων που προήλθε από τη συγχώνευση των Καποδιστριακών Δήμων του νησιού. Μπορεί να φαντάζει μεγάλος ο αριθμός όταν συγκριθεί με τον αντίστοιχο άλλων ισοδύναμων πληθυσμιακά Δήμων, ξεχνάνε(;) όμως πως η Ρόδος δέχεται 1,5 εκατομμύριο τουρίστες ετησίως, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
• Στις αντιδράσεις των εργαζομένων σε όλη τη χώρα προστέθηκε και η δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από μέλος της Χρυσής Αυγής. Πώς σχολιάζετε το συμβάν;
Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε με τον πιο τραγικό τρόπο πως η ανοχή απέναντι στο φασισμό είναι μέρος του προβλήματος και όχι η λύση του. Το φαινόμενο «Χρυσή Αυγή» είναι προϊόν των μνημονιακών πολιτικών και τα τελευταία τρία χρόνια έχει γιγαντωθεί εξαιτίας της φτώχειας, της ανεργίας, της απελπισίας, αλλά και εξαιτίας της διαπλοκής, της διαφθοράς που επικρατεί σ’ όλους τους τομείς του δημόσιου βίου. Βέβαια, η αντιμετώπιση του φασισμού δεν είναι θέμα µόνο διοικητικών και νομοθετικών μέτρων. Είναι πρωτίστως ζήτημα σωστά παρεχόμενης Παιδείας, γνώσης της ιστορίας και αντιμετώπιση των αιτίων πάνω στα οποία στηρίζεται η ΧΑ για να αλιεύσει οπαδούς.
• Γιατί θεωρείτε πως τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι τώρα στοχεύουν τομείς ευαίσθητους όπως αυτοί της Υγείας και της Παιδείας;
Η Τρόικα απαίτησε οριζόντιες περικοπές παντού και έτσι έγινε. Έτσι όλα πλέον κινούνται στη λογική των αριθμών. Από τη λογική αυτή δεν ξέφυγαν ούτε η Υγεία και η Παιδεία, οι δύο βασικοί διαχρονικοί πυλώνες του κοινωνικού κράτους. Και είναι πλέον κατανοητό απ’ όλους πως με την πρακτική αυτή κυρίως πλήττονται τα αδύναμα στρώματα της κοινωνίας μας. Όλοι πλέον αισθάνονται την υποβάθμιση της ποιότητας των ιατρικών υπηρεσιών αλλά και την εκτίναξη του κόστους αυτών.
Η λογική των οριζόντιων περικοπών, που στην παιδεία ονομάσθηκε «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», είναι στην πραγματικότητα μια απόλυτη εκπαιδευτική απορρύθμιση που πλήττει το δημόσιο σχολείο και το πανεπιστήμιο.
• Θα υπάρξει, θεωρείτε, ανάκαμψη για τη χώρα από το 2014;
Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
• Πώς θα λειτουργήσει φέτος το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας;
Το σχολείο που υπηρετώ δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από την λογική των περικοπών. Δυστυχώς ακόμη δεν έχει στελεχωθεί με το εξειδικευμένο προσωπικό που χρειάζεται για να λειτουργήσει. Ελπίζουμε αυτό να γίνει σύντομα. Οι εγγραφές συνεχίζονται και θα παραταθούν μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου ώστε να δοθεί η ευκαιρία και σ’ όσους εργάζονται σε τουριστικές επιχειρήσεις και ξενοδοχεία να μπορέσουν να παρακολουθήσουν αυτό το πρόγραμμα και να πάρουν το απολυτήριο Γυμνασίου. Πρέπει όμως να υπογραμμίσω πως στη δύσκολη αυτή συγκυρία η επιτυχημένη πορεία του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Ρόδου οφείλεται σε σημαντικό βαθμό και στη στήριξη τόσο της τοπικής κοινωνίας, όσο και των φορέων του νησιού.