Επιστροφή στην εποχή των «Αθλίων»

Ευτυχώς  που αδειάζουν κελιά στα σωφρονιστικά καταστήματα με τον νόμο Παρασκευόπουλου, από  αναρίθμητους εγκληματίες, που κινούνται έκτοτε ελεύθεροι ως περιφερόμενες ωρολογιακές βόμβες για να μπορούν να πηγαίνουν όσοι καταδικάζονται για πλαστογράφηση τίτλων σπουδών. Όπως η καθαρίστρια  η οποία καταδικάστηκε σε δεκαετή κάθειρξη. Μια γυναίκα που δούλευε επί 20ετία ως καθαρίστρια σε δημόσιο οργανισμό, γιατί παρουσίασε πλαστό απολυτήριο Δημοτικού, ενώ ήταν «απόφοιτη» μόλις της Ε’ Δημοτικού -το οποίο απολυτήριο το πήρε κανονικά μεταγενέστερα. Βέβαια δεν ισχύει το ίδιο για την υπάλληλο δικαστηρίου, η οποία πλαστογράφησε πτυχίο Νομικής «επειδή ένιωθε μειονεκτικά» και η  οποία αθωώθηκε. Ναι να τιμωρηθεί. Κανείς δεν επικροτεί τη μικρή ή μεγάλη παρανομία. Αλλά αυτή η ποινή μου φαίνεται εξοντωτική. Αυτοί που έφαγαν εκατομμύρια ευρώ, πολιτικοί ή επιχειρηματίες ποια ποινή τους πρέπει; Αν είχε δωροδοκηθεί με 200 χιλιάρικα, τώρα θα ήταν έξω και θα της έκαναν και άτοκες δόσεις για την εξαγορά της ποινής… Στις μέρες μας το να είσαι φτωχός είναι σοβαρότερο ποινικό αδίκημα από το να είσαι διεφθαρμένος. Ιλιγγιώδης επιστροφή στον 19ο αιώνα, με τον Γιάννη Αγιάννη να τιμωρείται με φυλάκιση 5 χρόνων, επειδή έκλεψε ένα καρβέλι ψωμί. με σκοπό να ταΐσει την οικογένειά του που λιμοκτονούσε.