Του Γιώργου Νικητιάδη
τ. Υφυπουργού Πολιτισμού-Τουρισμού
π. Βουλευτή Δωδεκανήσου
Η εκλογή του Βασίλη Ράπανου, ως μέλους στην Ακαδημία Αθηνών για τον τομέα Οικονομικές Επιστήμες – Δημοσιονομική θεωρία και Πολιτική, αποτελεί για εμάς τους Δωδεκανήσιους ύψιστη τιμή που προκαλεί συναισθήματα βαθιάς χαράς και περηφάνειας.
Ο Βασίλης Ράπανος, παιδί φτωχής οικογένειας από την Κέφαλο της Κω, κατάφερε μέσα στις πιο δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, όχι απλώς να σπουδάσει με αριστείες παντού, αλλά να εξελιχθεί σε επιστήμονα με διαρκή προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Το επιστημονικό του έργο κατέτεινε διαρκώς στο πως θα συμβάλλει σε μια καλύτερη Ελλάδα και μια δικαιότερη κοινωνία. Η επί δεκαετίες φιλία που διατηρώ μαζί του, με κάνει να αισθάνομαι διπλά υπερήφανος για την τιμή της σχέσης αυτής, με έναν άνθρωπο απόλυτα έντιμο, βαθιά δημοκράτη, ακριβοδίκαιο και θερμό πατριώτη. Ο Βασίλης Ράπανος ωστόσο, δεν μπορεί να κριθεί μόνο για το άριστο επιστημονικό του έργο και τον ακέραιο χαρακτήρα του. Ταυτοχρόνως θα πρέπει να συνυπολογίσουμε στο διαμέτρημα του, την γενναία στάση του απέναντι στην εφτάχρονη δικτατορία της χώρας. Ο Βασίλης, ήταν από τους λίγους Κώους που φοιτητής τότε, δεν λύγισε απέναντι στους δικτάτορες, αλλά αντιθέτως συμμετείχε ενεργά στον αγώνα κατά της χούντας. Η στάση του αυτή, τον οδήγησε για τέσσερα χρόνια στις φυλακές απ’ όπου απελευθερώθηκε όταν δόθηκε γενική αμνηστία στους πολιτικούς κρατούμενους.
Ο Βασίλης Ράπανος, τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για χρόνια, Διοικητής στις μεγαλύτερες τράπεζες, με την αναγόρευση του σε μέλος του Ανώτατου Πνευματικού Ιδρύματος της χώρας, αναμφισβητήτως, αποτελεί για όλους μας τεράστια τιμή. Τιμή για το χωριό της Κεφάλου που γεννήθηκε, τιμή για την Κω που μεγάλωσε, τιμή για κάθε Δωδεκανήσιο, τιμή για την πατρίδα μας που υπηρέτησε και συνεχίζει να υπηρετεί με ζήλο και αυταπάρνηση. Μακάρι η ζωή του, το ήθος του, οι επιστημονικές του επιδόσεις και το δημοκρατικό του φρόνημα να αποτελέσουν παράδειγμα για όλους τους νέους του τόπου μας.
