Παρά την παρέλευση τριών και πλέον χρόνων, από τότε που και οι συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα δικαιώθηκαν για τις περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις μετά το 2012, εντούτοις ως σήμερα δεν έχουν ικανοποιηθεί οικονομικά στο πλαίσιο των αποφάσεων δικαίωσης τους, που είχε εκδώσει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Οι αποφάσεις της Ολομελείας του ανωτάτου δικαστηρίου με πρόεδρο, τον τότε πρόεδρο Σωτήριο Ρίζο, είχαν δικαιώσει (και) τους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα για τις περικοπές των συντάξεων τους μετά το 2012 και εξ αυτού το υπουργείο Οικονομικών όφειλε, να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις και να καταβάλει αναδρομικά, ενώ η πολιτεία ήταν – και είναι ακόμα- υποχρεωμένη να προσαρμόσει τις συντάξεις τους με βάση τις αποφάσεις του ΣτΕ.
Η ολιγωρία της όμως, που συνεπάγεται παραβίαση των σχετικών δικαστικών αποφάσεων και αποφυγή της εφαρμογής τους, οδήγησε τις συνδικαλιστικές τους ενώσεις να προσφύγουν και πάλι στο ανώτατο δικαστήριο, ζητώντας να συμμορφωθεί η διοίκηση ( υπουργείο Οικονομικών) στις αποφάσεις του ΣτΕ και να πληρώσει όσα αυτές κρίνουν και επιβάλλουν.
Η πρόεδρος του Δικαστηρίου Αικατερίνη Σακελλαροπούλου όρισε την 23 Ιανουαρίου του 2019, αμέσως μετά τις γιορτές, ως ημέρα εκδίκασης των αιτήσεων των συνδικαλιστικών οργανώσεων των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα και την εισήγηση ανέλαβε ήδη η σύμβουλος Επικρατείας Σοφία Βιτάλη.
Οι αιτιάσεις των συνταξιούχων και του ιδιωτικού τομέα που δεν έχουν πάρει τα χρήματα τους με βάση τις δικαστικές αποφάσεις δικαίωσης τους έρχονται να προσθέσουν ένα ακόμα βαρύ φορτίο, στο βαρύ δημοσιονομικό κόστος που έχει ήδη προκληθεί από δικαστικές αποφάσεις της Ολομελείας του ΣτΕ σχετικά με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις δημοσίων λειτουργών.
Ήδη για κάποιες κατηγορίες, όπως οι ένστολοι, δικαστικοί, γιατροί του ΕΣΥ από την εποχή της προηγούμενης κυβέρνησης ( Αντώνη Σαμαρά) και από την παρούσα στη συνέχεια έχουν καταβληθεί διάφορα ποσά χωρίς ωστόσο να έχουν εκπληρωθεί οι διεκδικήσεις τους με βάση τις δικαστικές αποφάσεις. Για τους συνταξιούχους όμως του ιδιωτικού τομέα οι πρόνοιες που έχουν ληφθεί υπολείπονται κατά πολύ εκείνες για τους δημοσίους λειτουργούς και υπαλλήλους, καταδεικνύοντας για μία ακόμη φορά, πως ο ιδιωτικός τομέας αντιμετωπίζεται με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά.
