Aκόμη ένα γενναίο «κούρεμα» των οφειλών ενός ζευγαριού από τη Ρόδο αποφάσισε το Ειρηνοδικείο Ρόδου με την τελευταία απόφαση που εξέδωσε το έτος 2018 με την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.
Το δικαστήριο υπήγαγε τους αιτούντες στο νόμο Κατσέλη, που παρατάθηκε έως τον Φεβρουάριο του 2019 και μαζί το ισχύον καθεστώς προστασίας της πρώτης κατοικίας.
Οι αιτούντες τυγχάνουν σύζυγοι, ηλικίας 48 ετών και έχουν ένα άρρεν τέκνο, ηλικίας 15 ετών. Η αιτούσα έχει αποκτήσει ένα ακόμη τέκνο, θήλυ, από τον πρώτο της γάμο, ηλικίας 29 ετών.
Κατοικούν μαζί με το ανήλικο τέκνο τους, σε οικία συνιδιοκτησίας τους κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου στον καθένα. Περαιτέρω, συνδράμουν οικονομικά συγγενή τους που είναι άγαμος, άνεργος και έχει διαγνωσθεί με καρκίνο.
Οι εκτιμώμενες εύλογες δαπάνες διαβίωσής τους και της οικογένειάς τους, ανέρχονται σήμερα στο ποσό των 1.480 ευρώ μηνιαίως.
Είχαν αναλάβει ως συνοφειλέτες ένα στεγαστικό δάνειο, με συνολική οφειλή 224.114,07 ευρώ, ως συνοφειλέτες ένα στεγαστικό δάνειο, με συνολική οφειλή 14.188,37 ευρώ και ο πρώτος είχε oφειλή σε πιστωτική κάρτα ύψους 884,33 ευρώ.
Το δικαστήριο έκρινε ότι οι αιτούντες έχουν περιέλθει σε πραγματική μόνιμη αδυναμία να πληρώνουν τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές τους προς τη μετέχουσα πιστώτρια, καθώς το εισόδημά τους, μετά την αφαίρεση των δαπανών για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών τους και του ανηλίκου τέκνου τους, συγκρινόμενο με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους από τις παραπάνω δανειακές συμβάσεις δεν τους επιτρέπει να ανταποκριθούν στον κύριο όγκο των δανειακών τους υποχρεώσεων.
Η αδυναμία της αυτή, οφείλεται στη μείωση των εισοδημάτων τους.
Τα ανωτέρω, σε συνδυασμό και με την αντιστρόφως ανάλογη αύξηση του κόστους ζωής και τα φοροεισπρακτικά και λοιπά δημοσιονομικά μέτρα των τελευταίων ετών και την εν γένει γνωστή κοινωνικοοικονομική κατάσταση της χώρας τα τελευταία έτη.
Η δε αρνητική αυτή σχέση μεταξύ της ρευστότητας και των οφειλών τους κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο δεν αναμένεται να βελτιωθεί στο εγγύς μέλλον, λόγω της αρνητικής οικονομικής συγκυρίας, ενώ παράλληλα οι δανειακές τους υποχρεώσεις αυξάνονται συνεχώς λόγω της επιβάρυνσης των δανείων με τόκους υπερημερίας.
Το δικαστήριο έκρινε ότι συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση μόνιμη και διαρκής πραγματική αδυναμία πληρωμής του κύριου όγκου των ληξιπρόθεσμων οφειλών των αιτούντων προς τη μετέχουσα πιστώτρια, στην οποία περιήλθαν χωρίς δόλο, αφού κατά την σύναψη των δανειακών συμβάσεων (τα έτη 2011 και 2012, όσον αφορά τα στεγαστικά δάνεια, που ανέλαβαν για την αγορά της κύριας κατοικίας τους, όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες δανειακές συμβάσεις), είχαν οικογενειακό ετήσιο εισόδημα που ανερχόταν στο ποσό των 40.856,78 ευρώ (το έτος 2011-οικονομικό έτος 2012) και 29.276,54 ευρώ ( το έτος 2012-οικονομικό έτος 2013).
Το γεγονός ότι το οικογενειακό τους εισόδημα, είχε μειωθεί το έτος 2012 και παρόλα αυτά ανέλαβαν νέα τραπεζική υποχρέωση, δεν καθιστά δόλια συμπεριφορά εκ μέρους τους, αφού το μηναίο εισόδημά τους ανερχόταν στο ποσό των 2.439,71 ευρώ και συνολική δόση των δανείων ανερχόταν στο ποσό των 1.200,00 ευρώ.
Τα δε μηνιαία έξοδά τους, το έτος 2012, εκτιμάται ότι ανέρχονταν στο ποσό των 1.000,00 ευρώ και άρα μπορούσαν να ανταποκριθούν. Άλλωστε, μόνη η ανάληψη δανειακών υποχρεώσεων, η εξυπηρέτηση των οποίων είναι επισφαλής, δεν αποτελεί στοιχείο δόλου.
Το Δικαστήριο προέβη σε ρύθμιση μηνιαίων καταβολών από τα εισοδήματα των αιτούντων για χρονικό διάστημα τριών ετών προς μερική εξόφληση των οφειλών τους.
Η συνολική μηνιαία καταβολή λαμβανομένων υπόψη των εισοδημάτων τους και αναγκών τους, ορίστηκε στο ποσό των 600 ευρώ, συμμέτρως διανεμόμενου, σε 36 άτοκες δόσεις προς εξυπηρέτηση των απαιτήσεων της πιστώτριας.
Από το ποσό αυτό, ο πρώτος θα καταβάλλει το ποσό των 300 ευρώ προς τις οφειλές του και η δεύτερη το ποσό των 300 ευρώ προς της οφειλές της.
Οι ανωτέρω καταβολές θα γίνονται εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου εκάστου μηνός.
Μετά το τέλος της ρύθμισης οι αιτούντες θα έχουν καταβάλει στη μετέχουσα πιστώτριά τους ο πρώτος το συνολικό ποσό των 10.800 ευρώ και η δεύτερη ομοίως το συνολικό ποσό των 10.800,00 ευρώ.
Εν συνεχεία η παραπάνω ρύθμιση θα συνδυαστεί με άλλη, εφόσον με τις καταβολές της πρώτης δεν επέρχεται εξόφληση των απαιτήσεων της πιστώτριας και έχει υποβληθεί αίτημα εξαίρεσης της κύριας κατοικίας τους, ώστε, για τη διάσωση αυτής, θα πρέπει να καταβληθεί από αυτήν το 80% της αντικειμενικής της αξίας, δηλαδή το ποσό των 103.539,46 ευρώ.
Η αποπληρωμή του ποσού των 103.539,46 ευρώ από τους αιτούντες θα γίνει εντόκως, με επιτόκιο που δεν υπερβαίνει το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου, με κυμαινόμενο επιτόκιο που ίσχυε σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος κατά τον τελευταίο μήνα για τον οποίο υφίσταται μέτρηση, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των πράξεων κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η καταβολή του ποσού των 103.539,46 € από τους αιτούντες θα ξεκινήσει 36 μήνες μετά από τη δημοσίευση της απόφασης, ο δε χρόνος εξόφλησής του πρέπει να ορισθεί στα δεκαπέντε χρόνια, ήτοι 180 μηνιαίες δόσεις.
Η μηνιαία δόση θα ανέρχεται στο ποσό των 576 € ευρώ για τις 179 πρώτες μηνιαίες δόσεις και στο ποσό των 435,46 ευρώ για την 180η μηνιαία δόση.
Το Δικαστήριο διέταξε την εκποίηση ακινήτου συνιδιοκτησίας του πρώτου, κατά ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου της πλήρους κυριότητας επί ενός οικοπέδου μετά της επ’ αυτού διώροφης οικοδομής. Το οικόπεδο έχει έκταση 165 τ.μ. και επί αυτού υπάρχει διώροφη οικοδομή αποτελούμενη από ισόγειο επιφάνειας 66 τ.μ. και πρώτο πάνω από το ισόγειο επιφάνειας 42 τ.μ.
Έχει δε αντικειμενική αξία 30.621,86 ευρώ.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Σάββας Αλεξάνδρου.
Ζευγάρι από τη Ρόδο εξασφάλισε «κούρεμα» των οφειλών του
