Αυτό έφταιγε;

Μίλησε ο Δήμαρχος Ρόδου, στην εκδήλωση  για τον προσβάσιμο τουρισμό, για την προσπάθεια που ξεκίνησε μαζί με τον πρώην Περιφερειάρχη Γιάννη Μαχαιρίδη το 2010 για την προσέλευση από τη Γερμανία τουριστών με ειδικές ανάγκες, όμως το πρόγραμμα ατόνησε, γιατί στην πόλη της Ρόδου βρέθηκαν μόλις τρία  ξενοδοχεία να ανταποκριθούν στις ανάγκες των ατόμων αυτών. Το πρόβλημα δηλαδή ήταν τα μόλις τρία ξενοδοχεία που μπορούσαν να ανταποκριθούν; Δηλαδή υπήρχαν στην πόλη εκείνες οι υποδομές που θα διευκόλυναν την κίνηση αυτών των επισκεπτών στην πόλη, στις παραλίες ή στα πολιτιστικά της μνημεία; Σε μια πόλη που δεν σέβεται πρώτα τους πολίτες της ΑμεΑ, οι οποίοι ακόμη και σήμερα δεν έχουν πρόσβαση σε δημόσια κτίρια και υπηρεσίες, σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σε παιδικές χαρές, σε σχολεία, είναι απαγορευτική η μετακίνηση ανθρώπων με προβλήματα όρασης, χωρίς ειδικές λωρίδες ή ηχητικά σήματα στους σηματοδότες, μοιάζει αστείο να μιλάμε για προσέλκυση τουριστών με ειδικές ανάγκες. Ας μιλήσουμε πρώτα για προσβάσιμη πόλη για όλους τους πολίτες της και θα έχουμε λύσει και το πρόβλημα του προσβάσιμου τουρισμού. Θα απομένει μόνο η προβολή της Ρόδου ως μιας πόλης φιλικής και προσιτής σε άτομα με αναπηρία. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, έχει θεσπίσει ένα βραβείο Προσβάσιμης Πόλης για ΑμεΑ που έχει αποδεδειγμένα και με βιώσιμο τρόπο βελτιώσει την προσβασιμότητα όσον αφορά βασικές πτυχές της ζωής στην πόλη και έχει συγκεκριμένα σχέδια για περαιτέρω βελτιώσεις  Φέτος η Μπρέντα, μια Ολλανδική Πόλη,  αναδείχθηκε νικήτρια του Βραβείου. Παντού οι πολίτες της και κατ’ επέκταση και οι τουρίστες έχουν πρόσβαση. Κάτι στο οποίο δόθηκε ιδιαίτερη σημασία για την απονομή του βραβείου, εκτός από την εύκολη πρόσβαση στην πόλη, ήταν η προσβασιμότητα σε όλα της τα πολιτιστικά μνημεία, λόγω του ότι διανύουμε το Ευρωπαϊκό  Έτος Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Το ίδιο βραβείο,είχε απονεμηθεί στην ισπανική πόλη  Άβιλα, μια πόλη με πολλά μεσαιωνικά μνημεία, όπως έχει και η Ρόδος και τα οποία κατέστησε προσβάσιμα σε όλους. Ας κάνουν μια βόλτα σ’ αυτές και σε άλλες πόλεις που δεν είναι ανάπηρες, να δουν πως το κάνουν.