Ρεπορτάζ

Αθώοι απάτης από κοινού και άμεσης συνέργειας σε απάτη ο Παύλος Πανηγύρης, η μητέρα του κι ένας Αλβανός

Με απόφαση, που εξέδωσε χθες το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου κρίθηκαν αθώοι απάτης από κοινού και άμεσης συνέργειας σε απάτη, ο δήμαρχος (σε αργία) της Μεγίστης κ. Παύλος Πανηγύρης, ο Valter Nocollari και η Ειρήνη χήρα Νικολάου Πανηγύρη, μητέρα του πρώτου.
Οι δύο πρώτοι κατηγορήθηκαν για το ό,τι στη Ρόδο την 19-07-2012 προκειμένου ο πρώτος να πουλήσει παράνομα στο δεύτερο οικόπεδο εμβαδού 119,28 τ.μ. στη θέση «ΧΩΡΑΦΙΑ» της νήσου Μεγίστης Δωδεκανήσου, το οποίο αφενός στην πραγματικότητα ανήκε στο ελληνικό δημόσιο και αφετέρου ο δεύτερος δεν είχε δικαίωμα να αγοράσει, καθώς είναι Αλβανός υπήκοος και εκ του νόμου απαγορεύεται η αγορά από αυτόν ακινήτου σε παραμεθόρια περιοχή προέβησαν στις παρακάτω πράξεις:
Ο Αλβανός σε συνεννόηση με τον πρώτο κατηγορούμενο κατέθεσε στο Ειρηνοδικείο Ρόδου την με αριθμ. καταθέσεως 592/19-07-2012 προσχηματική αγωγή χρησικτησίας κατά του πρρώτου, στην οποία αναφέρεται ψευδώς ότι το ανωτέρω ακίνητο, το οποίο αποτελεί τμήμα μεγαλύτερης έκτασης ιδιοκτησίας ελληνικού δημοσίου δώρισαν με άτυπη δωρεά πριν 55 χρόνια στη μητέρα του οι γονείς της Παρασκευής και Χρυσάνθη, Κυζάλα και ότι η Ειρήνη Πανηγύρη η οποία το κατείχε συνέχεια, ακώλυτα και αδιάκοπα, το μεταβίβασε στη συνέχεια με άτυπη δωρά το έτος 1982 ένεκα στενής οικογενειακής φιλίας, στον πατέρα του Αλβανού, ο οποίος έκτοτε το κατείχε και νεμόταν χωρίς καμία αναμιξη ή αμφισβήτηση από οποιοδήποτε τρίτο.
Επίσης αναφέρεται στην ανωτέρω αγωγή ότι η τρίτη κατηγορούμενη υπέβαλε για το ανωτέρω οικόπεδο και για άλλα δύο ακίνητα σχετική δήλωση φόρου έκτασης χρησικτησίας ενώπιον της ΔΟΥ Ρόδου, καταβάλλοντας τον αντίστοιχο φόρο και ότι στη συνέχεια με το υπ’ αριθμ. 18603/12-01-2011 πληρεξούσιο Συμβολαιογράφου, παραχώρησε στον πρώτο, ειδική εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα να καταρτίσει με τον εαυτό του δικαιοπραξία γονικής παροχής και να μεταβιβάσει κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή το ανώτερω οικόπεδο μαζί με άλλα δύο ακίνητα και ότι στη συνέχεια ο πρώτος με το υπ’ αριθμ. 18901/03-11-2011 συμβόλαιο γονικής παροχής της Συμβολαιογράφου κατάρτισε με τον εαυτό του δικαιοπραξία γονικής παροχής μεταβιβάζοντας στον εαυτό του κατά πλήρη κυριότητα νομή και κατοχή εκ παραδρομής-λάθους και το επίδικο ακίνητο.
Ακολούθως, συμφώνησαν από κοινού και υπέγραψαν το από 25-07-2012 πρακτικό συμβιβαστικής λύσης διαφοράς, με το οποίο ο πρώτος κατηγορούμενος αναγνώρισε, αποδέχθηκε και συνομολόγησε όλα τα πραγματικά περιστατικά και ισχυρισμούς που θεμελιώνουν την ιστορική βάση της αγωγής και ως εκ τούτου θα έπρεπε ν’ αναγνωρισθεί ότι συμπληρώθηκε στο πρόσωπο του Αλβανού ο νόνιμος χρόνος κτητικής παραγραφής για τη δια χρησικτησίας κτήση κυριότητας στο ανωτέρω ακίνητο και να εγγραφεί αυτό στο όνομά του σύμφωνα με το αγωγικό του αίτημα.
Από την ακροαματική διαδικασία δεν προέκυψε ότι το ακίνητο ανήκε στο Ελληνικό Δημόσιο, ότι χρησιμοποιήθηκε η διαδικασία της χρησικτησίας ως τρόπος για να μεταβιβαστεί γρηγορότερα το ακίνητο και περαιτέρω ότι δεν εξαπατήθηκε ο δικαστής του Ειρηνοδικείου.
Ως συνήγορος υπεράσπισης των κατηγορουμένων παρέστη ο δικηγόρος κ. Στέλιος Αλεξανδρής.

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου