Στη χώρα που στηρίζεται, όσο καμία άλλη στον Τουρισμό, είναι καιρός να σταματήσουμε να μετράμε αφίξεις και να επικεντρωθούμε στα έσοδα, αφού αυτά είναι που καθορίζουν το πρόσημο κάθε χρονιάς.
Ο τουρισμός χρειάζεται αποκλιμάκωση των φορολογικών επιβαρύνσεων που έχουν επιβληθεί, επενδύσεις μεγάλης κλίμακας που θα προσελκύσουν επισκέπτες υψηλού εισοδήματος και επένδυση στην ποιότητα ώστε να αποκτήσει ο τουρισμός αναπτυξιακή δυναμική αλλά και ανταγωνιστικότητα.
Πώς μπορούμε, όμως, να είμαστε ανταγωνιστικοί σε βάθος χρόνου, όταν αυτή η κυβέρνηση χώρας διπλασίασε τον ΦΠΑ στη διαμονή στην Ελλάδα από το 6,5% στο 13%, ενώ στην Ισπανία, στη Γαλλία και την Ιταλία είναι 10%, στην Κύπρο 9% και στην Πορτογαλία 6%;
Όταν ο κ. Τσίπρας αύξησε τον ΦΠΑ στην εστίαση από το 13% στο 24%, ενώ στην Ισπανία, τη Γαλλία και την Ιταλία είναι 10% και στην Κύπρο 9%;
Πώς μπορούν να έρθουν επενδύσεις στην Ελλάδα όταν στο 80% της χώρας υπάρχουν απαγορεύσεις για την υλοποίηση επενδύσεων στον τουρισμό και η χωροθέτηση τουριστικών εγκαταστάσεων γίνεται με όρους της προηγούμενης εικοσαετίας;
Απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα δεν έχει αυτή η κυβέρνηση.
Έχουμε, όμως, εμείς. Η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η προγραμματική μας πρόταση για τον Τουρισμό περιλαμβάνει μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων που έχουν επιβληθεί στο τουριστικό μας προϊόν τα τρία τελευταία χρόνια.
Είναι μονόδρομος για να ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητά του αλλά και για να υπάρξει ανάπτυξη.
Έχουμε αναφέρει ποιους φόρους θα μειώσουμε ή θα καταργήσουμε, όπως:
– Άμεση μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση στο 13% και καθιέρωση ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ 11% για όλο το τουριστικό πακέτο (διαμονή και εστίαση).
– Κατάργηση του ειδικού φόρου διανυκτέρευσης.
– Μείωση στους συντελεστές φορολόγησης των επιχειρήσεων από το 29% στο 20%.
– Μείωση στις εισφορές των επαγγελματιών και στο φόρο στα μερίσματα από το 15% στο 5%.
– Μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% και κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.
Η προσέλκυση επενδύσεων στον τομέα του τουρισμού δεν θα έρθει μόνο με την αποκλιμάκωση των φόρων, αλλά και από την ενεργοποίηση του νέου χωροταξικού για τον τουρισμό, που θα:
- Αυξάνει την αρτιότητα στις ανεπτυγμένες και στις αναπτυσσόμενες περιοχές.
- Δημιουργεί κίνητρα για επενδύσεις μεγάλης κλίμακας, σύνθετα τουριστικά καταλύματα και εκσυγχρονισμό υφιστάμενων τουριστικών εγκαταστάσεων.
- Αναπροσαρμόζει τους συντελεστές δόμησης για την ανάπτυξη ήπιων τουριστικών εγκαταστάσεων με σεβασμό στο περιβάλλον και την έννοια της διαμόρφωσης ενός σωστά οργανωμένου χώρου.
- Θεσπίζει ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξη εναλλακτικών και θεματικών μορφών τουρισμού με:
– τη δημιουργία εγκαταστάσεων εξυπηρέτησης επιβατών κρουαζιέρας,
– την ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού.
– τη δημιουργία υποβρύχιων μουσείων,
– τη δυνατότητα χωροθέτησης γηπέδων γκολφ,
– την αποκατάσταση και αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων οικισμών,
– την ανάπτυξη τοπικών δικτύων φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος με έμφαση στον αγροτουρισμό και οινοτουρισμό.
Κυρίαρχο ρόλο σε αυτές τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού διαδραματίζει ο Τουρισμός Υγείας.
Όλα τα παραπάνω, όμως, προϋποθέτουν μια νέα κυβέρνηση, που θα βγάλει τον τουρισμό από τον αυτόματο πιλότο που βρίσκεται σήμερα.
Η κυρίαρχη ιδέα και αντίληψη του κυβερνητικού μας προγράμματος για τον τουρισμό, στηρίζεται στην ιδέα της πολυκεντρικής τουριστικής ανάπτυξης.
Μέσα σε αυτήν, εντάσσονται και οι αναπτυξιακές πολιτικές για τα νησιά μας με ένα νέο αναπτυξιακό νόμο που θα έχει ως στόχο την ενίσχυση καινοτόμων και εξωστρεφών επενδυτικών σχεδίων, την αναβάθμιση των καταλυμάτων και τη βελτίωση των υπηρεσιών του και την καινοτομία και ανάπτυξη νέων τουριστικών προϊόντων.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τα νησιά μας στερήθηκαν, με την υπογραφή του κ. Τσίπρα, το μοναδικό αναπτυξιακό πλεονέκτημα που διέθεταν: τους μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου.
Μάλιστα, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, διατηρεί τους μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ σε πέντε μόνο νησιά του Αιγαίου, συνδέοντας το συγκεκριμένο μέτρο με τη μετατροπή αυτών των νησιών σε χώρο εγκλωβισμού παράνομων μεταναστών και προσφύγων, κάτι που είναι ακόμα πιο ολέθριο.
Για την Ελλάδα, δεν πρέπει να κλείσει το ζήτημα των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στο νησιωτικό χώρο.
Υπάρχουν γεωγραφικές περιοχές της Ευρώπης στις οποίες έχει δοθεί η δυνατότητα στα κράτη-μέλη να έχουν μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ. Στα πλαίσια μιας συζήτησης, που ήδη έχει ανοίξει στην Ευρώπη, κερδίζει έδαφος το αίτημα να δοθεί το δικαίωμα σε χώρες-μέλη να επιβάλλουν μηδενικούς ή μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ σε ορισμένα είδη ή υπηρεσίες.
Η Κομισιόν έχει προτείνει ότι τα Κράτη θα πρέπει να μπορούν, εκτός του κανονικού συντελεστή ΦΠΑ, να έχουν:
α) Δύο διαφορετικούς συντελεστές μεταξύ 5 – 15%
β) Έναν συντελεστή μεταξύ 0 – 15%
γ) Έναν συντελεστή 0% για αγαθά που απαλλάσσονται από τον ΦΠΑ
Το παραπάνω, αποτελεί μια πρώτη ύλη για να επαναφέρουμε ως χώρο το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ στις νησιωτικές περιοχές, με ουσιαστικά επιχειρήματα που να συνιστούν τη δική μας νομιμοποιητική βάση.
Από εκεί και πέρα, οι αναπτυξιακές προοπτικές των νησιών μας προϋποθέτουν μια εθνική πολιτική που θα υπερβαίνει το χρονικό ορίζοντα μιας κυβερνητικής θητείας, θα διαμορφώνει ένα ελκυστικό και απλοποιημένο πλαίσιο για την επιχειρηματικότητα αλλά και σταθερούς κανόνες.
Σε αυτή την κατεύθυνση, απαιτείται:
α) Ένας νέος επενδυτικός νόμος για τις νησιωτικές περιοχές με καθορισμό ειδικών επενδυτικών και φορολογικών ζωνών, με φορολογικά κίνητρα και σταθερό φορολογικό πλαίσιο για τις επενδύσεις στα νησιά, σε συνάρτηση με τις νέες θέσεις απασχόλησης και το ύψος της επένδυσης.
Υπάρχουν τομείς όπως ο τουρισμός, η ενέργεια, ο πρωτογενής τομέας και η μεταποίηση, που μπορούν να αποτελέσουν αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη της νησιωτικής οικονομίας.
β) Ένα νέο χωροταξικό για τον τουρισμό στις νησιωτικές περιοχές, που δεν θα έχει οριζόντια χαρακτηριστικά, αλλά θα αντιμετωπίζει κάθε νησί ως διαφορετική οντότητα, αφού οι ανάγκες, οι φυσικοί πόροι και τα τοπικά αναπτυξιακά πρότυπα διαφοροποιούνται από νησί σε νησί.
γ) Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των παράκτιων περιοχών, που θα έχει στόχο τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη των ελληνικών ακτών και νησιών και θα παρέχει γενικές και ειδικές αρχές για τη διαχείριση των περιοχών αυτών. Το απαιτεί η πολυπλοκότητα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, των φυσικών συστημάτων και των ζητημάτων ιδιοκτησίας στην παράκτια τουριστική ζώνη.
Η επιστροφή στον πραγματισμό, που επιβλήθηκε από την κατάρρευση της αυταπάτης και των εύκολων υποσχέσεων, επιβάλλει να αναθεωρήσουμε, ως χώρα και κοινωνία, αντιλήψεις που δεν ήταν, αλλά και δεν είναι, συμβατές με την πραγματικότητα.
Την παραγωγή πλούτου, τις θέσεις απασχόλησης και τους ρυθμούς ανάπτυξης δεν τα δημιουργεί το Κράτος, αλλά η πραγματική οικονομία, η επιχειρηματικότητα.
Είναι καιρός να βγει μπροστά η Δημιουργική Ελλάδα, οι Δημιουργικοί Έλληνες που επενδύουν, επιχειρούν και καινοτομούν.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι του τουρισμού μας.
