Σειρά από μακροσκελέστατες αγωγές ενώπιον του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου, κατέθεσαν οι ιατροί του κλάδου Ε.Σ.Υ., οι νοσοκομειακοί υπάλληλοι και έτεροι υπάλληλοι διαφόρων ειδικοτήτων του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου «Ανδρέας Παπανδρέου» εκπροσωπούμενοι από τους δικηγόρους Ρόδου, Μιχαήλ Θ. Παπαγεωργίου, Yπ. Διδάκτορα Δημοσίου-Συνταγματικού Δικαίου Νομικής Σχολής Αθηνών και Ερευνητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Cambridge και Αχιλλέα Δ. Δασκαλάκη ΜΔΕ Ποινικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Freiburg, αξιώνοντας την αποκατάσταση της ζημίας που έχουν υποστεί από τις παράνομες μισθολογικές περικοπές που επιβλήθηκαν με την ολοσχερή κατάργηση των επιδομάτων εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων καθώς και του επιδόματος αδείας σε εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 4093/2012, την καταβολή των εν θέματι επιδομάτων αναδρομικώς και νομιμοτόκως από το έτος 2016 έως σήμερα.
Ειδικότερα, ως προς τη νομική βάση η συγκεκριμένη αξίωση στηρίζεται πρωτίστως στην επικαλούμενη αντισυνταγματικότητα των ρυθμίσεων του άρθρου 1 περίπτωση 1 της υποπαραγράφου Γ.1 της παραγράφου Γ του ν. 4093/2012 κατά το μέρος που προβλέπει την ολοσχερή κατάργηση των επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και αδείας για τους λειτουργούς, υπαλλήλους και μισθωτούς του Δημοσίου. Το συγκεκριμένο ζήτημα απασχόλησε πέραν των Διοικητικών Πρωτοδικείων και Ειρηνοδικείων της Χώρας και το Συμβούλιο της Επικρατείας, το Στ΄ Τμήμα του οποίου είτε κατά τη διαδικασία της πρότυπης δίκης, είτε εκκρεμούσας σε αυτό αναίρεσης, έκρινε ως αντισυνταγματικές και δη ως παραβιάζουσες τα άρθρα 25 παρ. 1 και 4 παρ. 5 του Συντάγματος και τις απορρέουσες από αυτά αρχές της αναλογικότητας, της ισότητας στα δημόσια βάρη και της αρχής του κράτους δικαίου. Αλλά και επιπλέον, και ως αντίθετες με τις διατάξεις του άρθρου 106 παρ. 1 εδ. α΄ και 5 παρ. 1 του Συντάγματος από τις οποίες απορρέει η συνταγματική επιταγή για ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη στην οποία δικαιούται καθένας να συμμετέχει, με διασφάλιση των συνθηκών κοινωνικής ειρήνης, καθώς και του δικαιώματος ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του ατόμου, αντίστοιχα. Ευθεία επίσης παραβίαση διαπιστώνεται και ως προς τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος, με την οποία καθιερώνεται η αρχή του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας αλλά και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ) σχετικά με την προστασία των περιουσιακών δικαιωμάτων. Ομοίως, προσβάλλεται το συνταγματικώς κατοχυρωμένο με το άρθρο 22 παρ. 1 του Συντάγματος δικαίωμα εργασίας, όπως αυτό περιγράφεται και κατοχυρώνεται στο άρθρο 4 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη που κυρώθηκε με το Ν. 1426/1984.
Οι παραπάνω αγωγές ασκήθηκαν υπό την πίεση της τυχόν οριοθέτησης της αναδρομικότητας των παραπάνω αντισυνταγματικοτήτων για τους δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους και τον περιορισμό των αξιώσεων μόνο ως προς αυτούς που θα έχουν ήδη καταθέσει νομότυπα τις αντίστοιχες αγωγές, κατά την έκδοση της εκκρεμούσας απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ. Με την τελευταία θα λυθεί η δύσκολη εξίσωση των αναδρομικών, τόσο για τους συνταξιούχους, όσο και για τους εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους του στενού και ευρύτερου δημοσίου τομέα. Επιστροφή στην κανονικότητα; συσχετισμός της αξιοπρέπειας του ατόμου με τα κοινωνικά εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα; ή επιμονή στο δημοσιονομικό συμφέρον και ασφάλεια στο όνομα της σταθερότητας; είναι τα ουσιαστικά ερωτήματα που αποτελούν τις κεντρικές σταθμίσεις του συνόλου του δημοσίου δικαίου στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα που πρόκειται να απαντήσει το ΣτΕ και τα Διοικητικά Δικαστήρια της Χώρας.
Αξίζει να επισημανθεί πως και οι ρυθμίσεις του μεταγενέστερου νόμου 4472/2017 για τα ειδικά μισθολόγια, ο οποίος τελικά προέβλεπε για τους ιατρούς μικρότερες τελικές αποδοχές από αυτές που προβλέπονταν πριν την εφαρμογή του μνημονιακού νόμου 4093/2012, κρίθηκαν μετά από νέες αγωγές των ιατρών του Ε.Σ.Υ. επίσης ως αντισυνταγματικές, με αποτέλεσμα να επιδικάζονται για τους τελευταίους με αποφάσεις δικαστηρίων διαφορές αποδοχών για τα έτη 2017 και 2018 που κυμαίνονται από 19.000 έως 24.000 ευρώ. Οι αποφάσεις αυτές, σύμφωνα με εκτιμήσεις νομικών κύκλων ενδέχεται να αποτελέσουν πιλότο για διεκδικήσεις διαφορών αποδοχών εργαζομένων που αμείβονται με τα ειδικά μισθολόγια.
Αγωγές κατά του Νοσοκομείου Ρόδου από τους μόνιμους και συμβασιούχους εργαζόμενους
