Στο δυσθεώρητο ποσό των 2,25 δισ. ευρώ την ημέρα ανέρχεται συνολικά η φοροδιαφυγή των Ευρωπαίων, σύμφωνα με έρευνα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με την Ελλάδα να έρχεται έβδομη ανάμεσα στα 28 κράτη-μέλη της Ε.Ε., με κριτήριο την κατά κεφαλήν φοροδιαφυγή. Από την εν λόγω έρευνα προκύπτει πως το ποσό που στερούν οι Ελληνες από τα κρατικά ταμεία ανέρχεται κατά κεφαλήν σε 1.847 ευρώ, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 1.634 ευρώ.
Πρωταθλητές στη φοροδιαφυγή προκύπτει πως είναι οι Ιταλοί. Το ενδιαφέρον στοιχείο της έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι, όμως, πως δεύτεροι, με κριτήριο πάντα την κατά κεφαλήν φοροδιαφυγή, έρχονται οι Δανοί. Οπως σχολιάζει σε σχετικό ρεπορτάζ η ιταλική οικονομική εφημερίδα Il Sole 24 Ore, οι Ιταλοί στερούν συνολικά από τα ταμεία του ιταλικού κράτους 190,9 δισ. ευρώ κάθε χρόνο με την κατά κεφαλήν φοροδιαφυγή να ανέρχεται σε 3.156 ευρώ. Ακολουθεί η Δανία με φοροδιαφυγή 3.027 ευρώ ανά κάτοικο. Εν ολίγοις, μόλις 129 ευρώ λιγότερα από τους Ιταλούς του ευρωπαϊκού Νότου φοροδιαφεύγουν οι κάτοικοι της πάλαι ποτέ φημισμένης ως αδιάφθορης σκανδιναβικής χώρας, που τελευταία έχει δυσφημιστεί αρκετά εξαιτίας εμπλοκής των τραπεζών της σε σκάνδαλο ξεπλύματος χρήματος.
Πάντως, η Δανία –σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής– είναι η χώρα με την υψηλότερη φορολογία στην Ε.Ε. καθώς αντιπροσωπεύει πάνω από το 45% του ΑΕΠ της χώρας. Σε ό,τι αφορά τα συνολικά ποσά της φοροδιαφυγής, που βέβαια δεν αντανακλούν τη συμπεριφορά των κατοίκων μιας χώρας, δεύτερη μετά την Ιταλία έρχεται η Γερμανία, οι πολίτες της οποίας στερούν από τα ταμεία της 125,1 δισ. ευρώ τον χρόνο και τρίτη η Γαλλία με τη φοροδιαφυγή να ανέρχεται συνολικά σε 117,9 δισ. ευρώ.
Για να υπογραμμίσει τη σοβαρότητα του προβλήματος όχι μόνον για την Ιταλία αλλά για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, η Il Sole 24 Ore σχολιάζει στο σχετικό δημοσίευμά της το πώς διαμορφώνονται τα ποσά της φοροδιαφυγής όταν εξεταστούν σε μικρότερα χρονικά διαστήματα. Το ποσό των 2,25 δισ. ευρώ την ημέρα ισοδυναμεί με φοροδιαφυγή 94 εκατ. ευρώ την ώρα ή με 1,5 εκατ. ευρώ το λεπτό. Εν ολίγοις κάθε δευτερόλεπτο που περνά, οι ευρωπαϊκές χώρες χάνουν φορολογικά έσοδα ύψους 26.113 ευρώ. Διαπιστώνοντας την έκταση του προβλήματος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνόδευσε τα πορίσματα της έρευνάς του με τη μαύρη λίστα των χωρών-μελών της Ε.Ε. που φέρουν τα χαρακτηριστικά φορολογικού παραδείσου. Σε αυτήν κατατάσσει την Κύπρο, το Βέλγιο, την Ουγγαρία, την Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα αλλά και την Ολλανδία, τις οποίες κατηγορεί ότι διευκολύνουν τη φοροδιαφυγή σε εκτεταμένη κλίμακα. Παράλληλα, όμως, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαπιστώνει πως μεταξύ των κρατών-μελών δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για να αντιμετωπιστούν δυναμικά η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή, αλλά και κάθε φύσης οικονομικό έγκλημα.
Στο σχετικό ψήφισμά του το Ευρωκοινοβούλιο καλεί, άλλωστε, την Κομισιόν να εξετάσει τον σχηματισμό ενός πανευρωπαϊκού σώματος δίωξης του οικονομικού εγκλήματος, μια κοινή μυστική υπηρεσία για τον εντοπισμό του οικονομικού εγκλήματος, έναν οργανισμό που θα ελέγχει τις δραστηριότητες ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, αλλά και μια πανεθνική φορολογική αρχή στους κόλπους των Ηνωμένων Εθνών.
«Χρυσή βίζα» και ξέπλυμα
Παράλληλα με τα συμπεράσματά του για την έκταση της φοροδιαφυγής στην Ε.Ε., το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επανήλθε στο ακανθώδες θέμα της «χρυσής βίζας» που χορηγούν ορισμένα κράτη-μέλη σε πολίτες τρίτων χωρών ως αντάλλαγμα σε επενδύσεις ή καταθέσεις μεγάλων ποσών. Υπογραμμίζει ότι έπειτα από έρευνες ενός και πλέον έτους κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μέτρο πρέπει να καταργηθεί πλήρως για να αντιμετωπιστούν τα οικονομικά εγκλήματα που διευκολύνει.
Τον Ιανουάριο σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καταλήγει στο συμπέρασμα πως η πρακτική της «χρυσής βίζας» διευκολύνει το ξέπλυμα «βρώμικου» χρήματος, τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά. Σύμφωνα, άλλωστε, με τον εισηγητή της σχετικής έκθεσης του Ε.Κ., τα οφέλη που προκύπτουν από την πολιτική της «χρυσής βίζας» «αν υπάρχουν πραγματικά, είναι παρά πολύ περιορισμένα». Σημειωτέον ότι έχει προηγηθεί το περασμένο έτος αναλυτική μελέτη της Διεθνούς Διαφάνειας που έριξε φως στην πρακτική της «χρυσής βίζας» σε Κύπρο, Μάλτα, Πορτογαλία και Ισπανία και τόνιζε ότι το μέτρο ανοίγει την πόρτα της Ε.Ε. σε κεφάλαια προερχόμενα από εγκληματικές δραστηριότητες.