«Θέλω να είμαι χρήσιμος κι ας μην είμαι πάντα αρεστός. Σ’ αυτό ταιριάζουμε με τον Γιώργο», δηλώνει στην «δ» σήμερα, ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «ΡΟΠΟΑΝ» κ. Γιώργος Υψηλάντης, ο οποίος τάσσεται εφεξής στο πλευρό του περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ. Γιώργου Χατζημάρμου και εξηγεί τους λόγους της απόφασής του. Επίσης μιλάει για τον ‘Κλεισθένη, για την απαιτητική περιοχή της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, ενώ για τον δήμαρχο, δηλώνει πως «Το στίγμα του κ. Χατζηδιάκου, είναι ορατό και καταγεγραμμένο. Η εικόνα του νησιού μιλά από μόνη της».
Συνέντευξη στην
Πέγκυ Ντόκου
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Υψηλάντη, μετά από πολλά χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αποφασίσατε να συμπορευτείτε με τον Γιώργο Χατζημάρκο. Πώς καταλήξατε σε αυτή την απόφαση;
Θέλω να είμαι χρήσιμος κι ας μην είμαι πάντα αρεστός. Σ’ αυτό ταιριάζουμε με τον Γιώργο. Από διαφορετικές αφετηρίες ξεκινώντας, καταλήγουμε σε μια κοινή αντίληψη για τον ρόλο και τον χαρακτήρα της αυτοδιοίκησης που έχει ανάγκη ο τόπος. Μια αυτοδιοίκηση εξωστρεφή, διεκδικητική, με ορίζοντες πέρα από τα τετριμμένα και έξω από το «κουτί» που την είχαν εγκλωβίσει για δεκαετίες και που έτσι τη θέλουν κάποιοι ακόμα. Μια αυτοδιοίκηση με κέντρο τον άνθρωπο και στόχο τη δημιουργία εκείνων των συνθηκών που θα επιτρέψουν στον καθένα να δημιουργήσει, να ευημερήσει και εντέλει να ζήσει στον τόπο του ασφαλής και ευτυχισμένος.
Η πρώτη θητεία του Γιώργου Χατζημάρκου, έδειξε ότι είναι ο καταλληλότερος άνθρωπος να την υπηρετήσει ως περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου. Αεικίνητος, εργασιομανής, και κυρίως μελετημένος και αποφασιστικός ακόμα κι αν χρειαστεί να γίνει δυσάρεστος σε κάποιους. Άνθρωπος με σχέδιο και εμμονή στην συνέπεια λόγων και έργων. Άνοιξε δρόμους που προοιωνίζουν ένα καλύτερο αύριο για τα νησιά του Νοτίου Αιγαίου. Κι αυτό το αναγνωρίζουν ακόμα και κυβερνητικά στελέχη που προφανώς δεν ταυτίζονται πολιτικά μαζί του. Εκτιμώντας λοιπόν ότι μπορώ να βοηθήσω στην κοινή προσπάθεια, δεν δυσκολεύτηκα να καταλήξω στην απόφαση να συμπορευτώ μαζί του. Κι έχουμε είναι αλήθεια, πολλή δουλειά μπροστά μας.
• Πώς βλέπετε τις αλλαγές με τον Κλεισθένη; Πώς θα διαμορφωθεί η επόμενη μέρα των εκλογών κατά τη γνώμη σας;
Οι αλλαγές στον Κλεισθένη, θα είναι τροχοπέδη στη λειτουργία της αυτοδιοίκησης, τουλάχιστον στην επόμενη περίοδο. Όχι τόσο για την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, γιατί εδώ η εικόνα είναι ήδη ξεκάθαρη, όσο κυρίως για τους Δήμους.
Σε κάθε περίπτωση η αυτοδιοίκηση θα χρειαστεί την επόμενη μέρα των εκλογών, σοβαρό πολιτικό διάλογο, με θέσεις, επιχειρήματα, συνθέσεις και συγκλίσεις, αν θέλουμε να παράγεται αποτέλεσμα. Όσοι μετέχουν στις εκλογές θεωρώ κατ’ αρχήν και μέχρι αποδείξεως του εναντίου, ότι έχουν καλές προθέσεις και ευγενή στόχο να υπηρετήσουν τον τόπο και τους ανθρώπους του. Ταυτόχρονα είναι γνωστό ότι στις μικρές μας κοινωνίες όλοι συνδεόμαστε με διαπροσωπικές και κοινωνικές σχέσεις, ανεξαρτήτως της παράταξης στην οποία κατεβαίνει ο καθένας. Απ’ αυτή την σκοπιά βλέποντας τα πράγματα, δεν μπορώ να καταλάβω σε τι θα βοηθήσει την επόμενη μέρα, η λάσπη που αφειδώς εκτοξεύεται, η συκοφαντία, το «ξεκατίνιασμα» εν ολίγοις. Ψυχραιμία λοιπόν. Κάποιος θα κερδίσει και κάποιοι θα χάσουν. Δεν γίνεται να κερδίσουν όλοι. Γι αυτό γίνονται εκλογές. Υπάρχει πεδίο αντιπαράθεσης, ακόμα και σύγκρουσης, αλλά με όρους πολιτικής κι όχι πεζοδρομίου. Την επόμενη μέρα πολλοί θα χρειαστεί να κουβεντιάσουν και μάλλον να συνεργαστούν, αν πράγματι θέλουν το καλό του τόπου τους. Πώς θα το κάνουν αυτό, αν σήμερα δεν μπορούν να ανταλλάξουν ούτε καλημέρα;
• Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου είναι μία απαιτητική περιοχή με κύριο χαρακτηριστικό την πολυνησία. Σε τι θα πρέπει κατά τη γνώμη σας, να δοθεί μεγαλύτερο βάρος;
Δεν είναι απλά μια απαιτητική περιοχή. Είναι η πιο δύσκολη περιφέρεια της χώρας μας και από τις πιο δύσκολες στην Ευρώπη. Και ταυτόχρονα η πιο «ριγμένη». Κι αυτό δεν οφείλεται μόνο στην πολυνησία. Τα 48 νησιά της και οι 34 Δήμοι, δεν είναι εύκολη ιστορία. Όχι μόνο γιατί είναι πολλά, αλλά κυρίως γιατί δεν είναι όλα ίδια, δεν έχουν όλα τις ίδιες ανάγκες, δεν έχουν όλα τα ίδια χαρακτηριστικά, δεν βρίσκονται όλα στο ίδιο επίπεδο ανάπτυξης. Να σας δώσω μια εικόνα. Στις υπόλοιπες περιφέρειες της χώρας μας, οι Δήμοι είναι σχετικά μεγάλοι. Έχουν οι περισσότεροι οργανωμένες υπηρεσίες και προσωπικό. Διαθέτουν επάρκεια για να υλοποιήσουν έργα και δράσεις. Και βεβαίως όλοι έχουν την ευκολία πρόσβασης στο πλησιέστερο αστικό κέντρο σε πολύ λίγο χρόνο. Σ’ εμάς όμως; Η πλειοψηφεία των Δήμων (περίπου 20 στους 34) δεν διαθέτουν διαχειριστική επάρκεια έστω και τυπικά. Γιατί απλά δεν έχουν προσωπικό. Πέντε με έξι Δήμοι, διαθέτουν ουσιαστική επάρκεια. Όλοι οι υπόλοιποι, θέλοντας και μη κρέμονται στην κυριολεξία στην συνδρομή της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Που κι αυτή πάσχει από δραματικές ελλείψεις προσωπικού εξ αιτίας των μνημονιακών περιορισμών.
Γι’ αυτό θεωρώ τελείως υποκριτική την δήθεν κριτική που συνοψίζεται στη φράση «και τι έργα έκανε η περιφέρεια, έργα των Δήμων είναι». Είναι αστείο και να το λέει κανείς. Δηλαδή πού έγιναν τα έργα αυτά, στην Κρήτη ή στην Πελοπόννησο; Ποιος φρόντισε για τις μελέτες και τις αδειοδοτήσεις τους, ποιος υπέβαλε τις προτάσεις εξασφάλισης της χρηματοδότησής τους ή τα χρηματοδότησε εξ’ ιδίων πόρων, ποιος τα κατασκεύασε, ποιος τα παρέλαβε και τα παρέδωσε στους κατοίκους των νησιών για να τα ωφελούνται; Δεν ήταν η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου; Άλλος ήταν; Κι αυτό δεν έγινε μόνο στα μικρά νησιά, έγινε και στα μεγάλα ή και στα πολύ μεγάλα. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί Δήμοι δεν θα είχαν να παρουσιάσουν έργο, χωρίς την στήριξη -τεχνική και οικονομική- της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.
Το βάρος λοιπόν πρέπει να δοθεί αφ’ ενός στη συνολική ανάπτυξη της Περιφέρειας κι αφ’ ετέρου στην ενίσχυση της συνοχής μεταξύ νησιών διαφορετικών ταχυτήτων και επιπέδων ανάπτυξης. Με στόχο πάντα ανθρωποκεντρικό. Τα έργα από μόνα τους δεν λένε τίποτα, αν δεν συμβάλλουν στη συνοχή και κυρίως στην συγκράτηση των ανθρώπων στον τόπο τους. Τι είναι πιο σημαντικό για το Αγαθονήσι; Να γίνουν δυο έργα παραπάνω ή να μην μειωθούν οι κάτοικοί του από 150 σε 100; Προφανώς και τα δύο θα γίνουν, το δεύτερο όμως είναι το σημαντικό.
• Αφήνετε πίσω τον Δήμο Ρόδου και θα ήθελα μία κριτική για την δημοτική αρχή. Αφήνει έργο τελικά ή όχι ο Φώτης Χατζηδιάκος;
Έχω τοποθετηθεί κατ’ επανάληψη στο θέμα αυτό. Το στίγμα του κ. Χατζηδιάκου, είναι ορατό και καταγεγραμμένο. Η εικόνα του νησιού μιλά από μόνη της. Η αφύπνιση της τελευταίας προεκλογικής στιγμής και η προσπάθεια να δείξει ότι κάτι κάνει, χωρίς απαραίτητα να κάνει, δεν έχει να προσθέσει το παραμικρό. Ακόμα και σε τομείς που έχουν εκχωρηθεί σε ιδιώτες και χρυσοπληρώνονται από τους δημότες, τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά. Αν ανατρέξετε στα πρακτικά του δημοτικού συμβουλίου, θα κουραστείτε να διαβάζετε μονολόγους ωρών με περιγραφές οραμάτων και έργων, που όμως δεν θα τα βρείτε πουθενά στη Ρόδο. Ισχύει απόλυτα η ρήση του μέχρι χθες αντιδημάρχου του, «τα λόγια που δεν έγιναν πράξη». Ευτυχώς οι εκλογές είναι κοντά και οι Ροδίτες έχουν την ευκαιρία μιας καλύτερης επιλογής.
Προσωπικά αφήνω πίσω μου τον Δήμο, με μια γεύση απογοήτευσης. Προσπάθησα κι όχι μόνο εγώ αλλά όλη η αντιπολίτευση, να βοηθήσουμε και να συμβάλουμε στην παραγωγή ουσιαστικού έργου και αποτελέσματος. Σκοντάψαμε σ’ ένα τοίχο αλαζονίας και σε κλειστά αυτιά. Κάποιοι δεν είναι μαθημένοι να έχουν συνομιλητές, αλλά μόνο χειροκροτητές.
• Κατά την άποψή σας, ποια είναι τα έργα στα οποία πρέπει να δώσει προτεραιότητα η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου;
Οι περισσότεροι έχουν την εντύπωση ότι τα πάντα όλα είναι αρμοδιότητα της περιφέρειας. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Η περιφερειακή αυτοδιοίκηση, έχει εξαιρετικά περιορισμένες αρμοδιότητες. Ειδικά στον τομέα των έργων. Με δεδομένο αυτό, είναι προφανές ότι προτεραιότητα πρέπει να είναι τα έργα αρμοδιότητάς της. Με βάση όμως τα όσα περιέγραψα παραπάνω αναφορικά με την επάρκεια της πλειοψηφίας των Δήμων να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν έργα δικής τους αρμοδιότητας, είναι εξ’ ίσου προφανές πως το βάρος αυτό θα το σηκώσει η περιφέρεια και στην επόμενη περίοδο. Ευτυχώς ο βαθμός συνεργασίας που επετεύχθη από τη σημερινή περιφερειακή αρχή μεταξύ των δύο βαθμών της αυτοδιοίκησης είναι ο υψηλότερος δυνατός, ο υψηλότερος σ’ όλη η χώρα. Κι αυτό αποτελεί εγγύηση για μια ακόμα πιο αποδοτική συνεργασία την επόμενη μέρα. Στην ιστορία αυτή, δεν πρέπει να αφήνει κανείς απ’ έξω την παράμετρο κράτος. Η όποια κυβέρνηση πρέπει να επιτρέψει στην περιφέρεια να στελεχώσει τις αποδεκατισμένες τεχνικές της υπηρεσίες με το αναγκαίο επιστημονικό προσωπικό.
