«Οι … πληγές μας, ας μας Αναστήσουν (!)»
«Τις Άγιες ημέρες που διανύουμε ο πόνος συμβαδίζει με τη χαρά, η προδοσία με την αγάπη, η αμαρτία με τη συγχώρηση, η πτώση με τη λύτρωση και ο θάνατος με την Ανάσταση. Ο Χριστός, μέσω της θυσίας και της Σταύρωσης Του, ενστερνίστηκε τις αμαρτίες της ανθρωπότητας αποδεικνύοντας περίτρανα την αγάπη του προς το δημιούργημα Του, δίδοντας μας την ευκαιρία για τη σωτηρία του Πνεύματος μας.
Η Ανάσταση του Χριστού συμβολίζει τη διάβαση από το θάνατο στη ζωή, συμβολίζει την ανάσταση της δικής μας ταπεινής υπόστασης και οδηγεί στην ελπίδα για τη δική μας θέωση. Την Κυριακή του Πάσχα μεταβαίνουμε από τον πόνο και τη θλίψη των Αγίων Παθών, στην αγαλλίαση και την προσδοκία της Ανάστασης.
Σε μια εποχή που η κοινωνία αντιμετωπίζει τεράστια κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Σε αντίθεση με τις διδαχές του Ιησού Χριστού, την πίστη και την προνοητικότητα, την αγάπη και την αλήθεια, τον αλληλοσεβασμό και τη συγχώρεση, την ανεξικακία, τη σωφροσύνη και την εγκαρτέρηση, ο ατομισμός και ο εγωισμός του σύγχρονου άνθρωπου δίνουν προτεραιότητα στις υλικές αξίες, παραβλέποντας τις πνευματικές και τις ηθικές αρετές.
Όλες οι αρετές που διαθέτει ο άνθρωπος είναι Θεία δώρα. Το μέσο όμως που ο καθένας θα κατακτήσει τις ενάρετες και μέγιστες αυτές δυνάμεις, προκειμένου να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά όλες τις δοκιμασίες και όλες τις προκλήσεις που του δίδονται επαφίεται στον ίδιο (!) Κάθε στιγμή της ζωής μας είναι μία ευκαιρία. Μία ευκαιρία να αναγνωρίσουμε, να κατακτήσουμε και να αναπτύξουμε αυτές τις αρετές.
Ας αγγίξουμε τις πληγές μας. Ας τις γιατρέψουμε. Όσο μεγάλες και οδυνηρές και εάν είναι, ας τις μετατρέψουμε σε γνώση, σε Ανάσταση.
Δεν υπάρχει Ελπίδα, δεν υπάρχει Σωτηρία, δεν υπάρχει Ζωή, δεν υπάρχει Χαρά, χωρίς Ανάσταση!
Χρόνια πολλά και καλή Ανάσταση σε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, Δωδεκανήσιες και Δωδεκανήσιους απανταχού της γης».
Με εκτίμηση,
Δρ. Στέφανος I. Δράκος
