Σήμερα ο μέσος χρόνος επίλυσης δικαστικών διαφορών στην Ελλάδα φτάνει τις 1.580 ημέρες αλλά οι δικαστικές εμπλοκές δεν είναι το μοναδικό εμπόδιο για την ταχεία υλοποίηση επενδύσεων. Γραφειοκρατία, συχνές μεταβολές στο φορολογικό πλαίσιο, υπερφορολόγηση αλλά και ξαφνική ανακάλυψη «δασών» ή «αρχαίων» αποδείχθηκε τα προηγούμενα χρόνια ότι μπορούν να μπλοκάρουν ακόμα και επενδύσεις που έχουν εγκριθεί από την ελληνική Βουλή.
Το νομοσχέδιο σύμφωνα με πληροφορίες προβλέπει κλειστές προθεσμίες στις διαδικασίες αδειοδότησης, ενιαίες αδειοδοτικές δομές, απόλυτη ψηφιοποίησηόλων των διαδικασιών, ηλεκτρονικές υπογραφές και ειδικά τμήματα δικαστηρίων τα οποία θα διεκπεραιώνουν αποκλειστικά και κατά προτεραιότητα όλες τις υποθέσεις επενδύσεων στην Ελλάδα . «Σύντομα θα υπάρχει ένας ενιαίος ψηφιακός χάρτης με όλα τα δεδομένα , αρχαιολογικά, δασικά, χωροταξικά και με ένα κλικ ο κάθε επενδυτής θα μπορεί να εξακριβώσει που μπορεί να χτίσει και πόσο», σημειώνουν αρμόδιες πηγές.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΣΕΒ προκειμένου να κλείσει το επενδυτικό κενό που άφησε στην ελληνική οικονομία η πολυετής κρίση χρειάζεται ένα επενδυτικό σοκ ύψους 100 δισ. ευρώ. Αν σε ετήσια βάση οι ακαθάριστες επενδύσεις αυξάνονταν με ρυθμό 1%, το επενδυτικό κενό απλά δεν θα έκλεινε ποτέ. Με ετήσιο ρυθμό αύξησης 5%, το 2033 θα είχαμε γυρίσει εκεί που βρισκόμασταν επενδυτικά δέκα χρόνια πριν, με ακαθάριστες επενδύσεις στο 20% του ΑΕΠ. Με μια ετήσια αύξηση της τάξεως του 15% το επενδυτικό κενό θα μπορούσε να κλείσει το 2022.
Πέρυσι οι συνολικές επενδύσεις στην Ελλάδα σημείωσαν κάμψη και περιορίστηκαν σε ποσοστό 11,1% του ΑΕΠ έναντι 12,9% το 2017 ενώ οι επενδύσεις σε πάγια εμφάνισαν βουτιά 12,2% όταν το υπουργείο Οικονομικών στον προϋπολογισμό προέβλεπε έστω και οριακή αύξηση.
