ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!
Στις εκλογές της 7ης Ιούλη, οι μισθωτοί του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες , οι απόμαχοι της δουλειάς και η νεολαία μας, πρέπει να φτάσουν στην κάλπη με κριτήριο τη δική τους αλήθεια, τη ζωή τους και τις ανάγκες τους.
Στις εκλογές της 7ης Ιούλη δεν κρίνεται πόση ακριβώς θα είναι η διαφορά ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ τέσσερα χρόνια τώρα έδειξε ιδιαίτερο ζήλο να εφαρμόσει με νέα μέτρα και νέο μνημόνιο την ίδια αντιλαϊκή πολιτική των προηγούμενων, στην οποία δεν μπορεί να κάνει αντιπολίτευση, γιατί έχει την ίδια στρατηγική.
Δεν κρίνεται ποιο κόμμα θα είναι το συμπλήρωμα της επόμενης κυβέρνησης, ρόλο που ήδη έχει αναλάβει το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Ούτε βέβαια κρίνεται ποια κόμματα – αναχώματα, κόμματα μιας χρήσης, θα βάλουν τρικλοποδιές στο λαό.
Στις εκλογές της 7ης Ιούλη κρίνεται πόσο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ θα βρεθεί απέναντι στην επόμενη κυβέρνηση, θα μπει μπροστά στον αγώνα για την οργάνωση της λαϊκής αντίστασης. Για να περάσει ο λαός στην αντεπίθεση, με σημαία τις δικές του ανάγκες, κόντρα σε όσους θέλουν να του επιβάλουν νέες θυσίες για να μην απειληθεί η δήθεν «βιώσιμη» ανάπτυξη του Μητσοτάκη ή η δήθεν «δίκαιη» ανάπτυξη του Τσίπρα. Δηλαδή η καπιταλιστική ανάπτυξη για τα κέρδη των λίγων και στην οποία, όλοι τους ορκίζονται.
Ειδικότερα όσον αφορά τους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους πρέπει να σκεφτούν ποιο είναι το μόνο κόμμα που τους είπε και τους λέει διαχρονικά την αλήθεια για την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ.
Το ΚΚΕ προειδοποίησε από την δεκαετία του 80 μέχρι και σήμερα τους αγρότες μας για το ότι, η εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ στον πρωτογενή τομέα θα οδηγήσει χιλιάδες μικρούς αγρότες εκτός παραγωγής και ότι θα ενισχύσει την συγκέντρωση γης, παραγωγής και επιδοτήσεων σε λίγα χέρια.
Το ΚΚΕ όμως δεν έμεινε μόνο στα λόγια. Πρωτοστάτησε, έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να αναπτυχθούν μεγάλοι μαζικοί μαχητικοί αγώνες επιβίωσης από την μικρομεσαία αγροτιά σε όλη την Ελλάδα, αγώνες που απέσπασαν κατακτήσεις και που χωρίς αυτούς τα πράγματα θα ήταν σήμερα πολύ χειρότερα για τους παραγωγούς μας.
Η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα έλεγαν πως με την εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής θα αναπτυχθεί ο πρωτογενής τομέας στη χώρα μας, πως θα αναπτυχθούν τα χωριά μας. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη για το ποιος είπε αλήθεια και ποιοι κορόιδεψαν τους αγρότες και συνεχίζουν να τους κοροϊδεύουν.
Στην χώρα μας μόνο την περίοδο 2005-2016, οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις μειώθηκαν από 833.590 το 2005 σε 684.950 το 2016. Η μείωση αυτή προήλθε εξολοκλήρου από την κατηγορία των εκμεταλλεύσεων με έκταση μικρότερη των 100 στρεμμάτων, που για τα περισσότερα είδη καλλιεργειών στην Ελλάδα συνιστούν μικρές ή μεσαίες αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Περίπου 140.000 νοικοκυριά βιοπαλαιστών ατομικών αγροτοπαραγωγών πετάχτηκαν από την παραγωγή την περίοδο 2005-2016.
Επιπλέον για όσους μιλούν για στρεβλή εφαρμογή της ΚΑΠ στην Ελλάδα, τα επίσημα στοιχεία της EUROSTAT αποκαλύπτουν ότι παντού στην Ευρώπη εφαρμόζεται η ίδια πολιτική που φέρνει τα ίδια αποτελέσματα. Σύμφωνα λοιπόν με τα τελευταία επίσημα στοιχεία τα έτη 2003-2013 στις 26 από τις 27 χώρες της ΕΕ μειώθηκαν τα αγροτικά νοικοκυριά μέσο όρο κατά 30%.
Αυτές οι πολιτικές των κυβερνήσεων και της ΕΕ έχουν σαν αποτέλεσμα κανένας αγρότης πλέον να μην θέλει το παιδί του να ακολουθήσει το επάγγελμα του, η πλειοψηφία των αγροτών να αναγκάζεται πλέον να κάνει και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλει πέρα. Το κόστος παραγωγής έχει εκτοξευθεί στα ύψη καθώς την αγορά αγροτικών εφοδίων (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, αρδευτικά συστήματα κ.α.) ελέγχουν τόσο στην Ελλάδα, όσο και πανευρωπαϊκά, μερικές δεκάδες επιχειρηματικοί όμιλοι και πολυεθνικές. Από την άλλη, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων που διαμορφώνονται στην ελεύθερη αγορά πολλές φορές είναι εξευτελιστικές , χωρίς να καλύπτουν καν το κόστος παραγωγής.
Σ’ αυτήν τη σκληρή πραγματικότητα την τετραετία που πέρασε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνέχισε την αντιαγροτική πολιτική που άσκησε η προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, φορτώνοντας νέα φορολογικά βάρη στον αγροτικό κόσμο που ήδη βρίσκεται σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Επί της ουσίας άσκησε μια πολιτική που τα παίρνει από τους μικρομεσαίους αγρότες και τα δίνει στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως τα παίρνει βέβαια και από τους μισθωτούς και τους επαγγελματίες.
Έβαλε φορολογία στις επιδοτήσεις, μετέτρεψε τις ασφαλιστικές εισφορές σε ποσοστιαίο «φόρο» επί των εσόδων (ο γνωστός ΕΦΚΑ) , ο οποίος προστιθέμενος στο φόρο των εσόδων και την προκαταβολή φόρου, αναγκάζουν έναν παραγωγό να δίνει σε μια χρονιά εώς και το 70% του εισοδήματος που κέρδισε από την δουλειά του σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Ενώ, αν η χρονιά δεν πάει καλά και έχει ζημιά ένας παραγωγός πάλι θα πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές, υπολογιζόμενες με βάση των κατώτατο μισθό. Από την άλλη μείωσε την φορολογία στα κέρδη των ανωνύμων εταιρειών από το 29% στο 25% και για τα διανεμόμενα κέρδη των μετόχων από το 15% στο 10%.
Αυτά τα μέτρα έβγαλαν δεκάδες χιλιάδες αγρότες το 2016 στους δρόμους σε κάθε άκρη της Ελλάδας με μπροστάρη την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων και την ΠΑΣΥ. Επί 40 ημέρες δόθηκε ένας σκληρός αγώνας, που είχε την σημαντική στήριξη εκατοντάδων εργατικών σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, και κορυφώθηκε με το μεγάλο αγροτικό συλλαλητήριο και την κάθοδο των τρακτέρ στην Πλατεία Συντάγματος.
Στην συνάντηση που έγινε με τον πρωθυπουργό η κυβέρνηση απέρριψε τα δίκαια αιτήματα επιβίωσης των αγροτών(αφορολόγητο πετρέλαιο, κατώτερες εγγυημένες τιμές, αφορολόγητο όριο σε ύψος που να μπορεί να ζήσει μια οικογένεια κ.α.).Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ήταν απέναντι στον αγώνα καταδικάζοντας το κλείσιμο των δρόμων στηρίζοντας στην πράξη την κυβέρνηση. Μόνο το ΚΚΕ στάθηκε άλλη μια φορά στο πλευρό των αγροτών στηρίζοντας τα αιτήματά τους. Επίσης ήταν το μοναδικό κόμμα που κατέθεσε στην βουλή νομοσχέδια και τροπολογίες για την ανακούφιση του αγροτικού κόσμου που όμως καταψηφίστηκαν από την κυβέρνηση, τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα.
Σημαντικές κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν την ίδια περίοδο και από τον αγροτικό κόσμο της Ρόδου, με συντονισμένη κάθοδο των τρακτέρ από όλο το νησί στην πόλη της Ρόδου, κατάληψη της πλατείας Δημαρχείου, κατάληψη δύο φορές της ΔΟΥ Ρόδου και κλείσιμο δρόμων του νησιού.
Τα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες στην υπόλοιπη Ελλάδα αντιμετωπίζουν και οι αγρότες της Ρόδου, έχοντας επιπλέον να παλέψουν με το μεγαλύτερο κόστος παραγωγής λόγω του μεταφορικού, τις μεγάλες
καταστροφές από τα ελάφια και την έλλειψη έργων άρδευσης, που είναι απαραίτητα για να υπάρχει πρωτογενής τομέας στο νησί, καθώς η σύγχρονη αγροτική παραγωγή βασίζεται στην άρδευση. Παρατηρούμε στο νησί μας το λυπηρό φαινόμενο χωριά που πριν από 20 χρόνια, είχαν δεκάδες παραγωγούς, πλέον να μην έχουν ούτε έναν και άλλα ελάχιστους νέους.
Όσον αφορά το μεταφορικό κόστος ακούμε εδώ και πολλά χρόνια από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του συστήματος να λένε στους παραγωγούς των νησιών για νησιωτικότητα και συγκεκριμένα μέτρα ελάφρυνσης που θα παρθούν, που όμως ποτέ δεν έρχονται. Αντίθετα επιβάρυναν κι’ άλλο τους αγροτοκτηνοτρόφους των νησιών με την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ. Για τις καταστροφές από τα ελάφια παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες των αγροτών από το 2016 , δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο, όπως αποζημίωση των καταστροφών από τον ΕΛΓΑ που υποσχέθηκε η κυβέρνηση, μέχρι να βρεθεί κατάλληλη λύση μετά την ολοκλήρωση της επιστημονικής μελέτης για τα ελάφια που θα ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια στην καλύτερη περίπτωση. Νέο έργο άρδευσης (φράγμα ή λιμνοδεξαμενή) στη Ρόδο έχει να γίνει πάνω από 25 χρόνια, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των υδάτινων πόρων του νησιού προοριζονται να καλύπτουν αποκλειστικά τις ανάγκες των μεγάλων ξενοδοχείων, προωθώντας ουσιαστικά την «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού στο νησί, αφήνοντας μεγάλες εκτάσεις (που θα μπορούσαν να αρδευτούν και να παραχθεί πλούτος) χωρίς νερό.
Για όλους τους παραπάνω λόγους οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι των νησιών μας, έχουν συμφέρον στις 7 ΙΟΥΛΙΟΥ, παρά επιμέρους διαφωνίες που μπορεί να έχουν, να στηρίξουν το μόνο κόμμα που τους στηρίζει το ΚΚΕ, και από τις 8 ΙΟΥΛΙΟΥ να οργανωθούν σε αγροτικούς συλλόγους και επιτροπές αγώνα, προκειμένου να διεκδικήσουν σε συμμαχία με τους άλλους εργαζόμενους, να μπορούν να παραμείνουν στα χωριά τους και να παράγουν υγιεινά ποιοτικά προϊόντα για το λαό μας, συμβάλλοντας στην διατροφική επάρκεια της χώρας, που είναι πολύ σημαντική στα δύσκολα χρόνια που έρχονται.
ΦΡΑΖΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ
Ετών 32, αγρότης. Απόφοιτος Τμήματος Αυτοματισμού ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αγροτών Ρόδου, ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής Αγώνα Κατοίκων Νότιας Ρόδου.
Ρόδος 1/7/2019
