Mε απόφαση, που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, με την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, απορρίφθηκε η ανακοπή ενός κατοίκου της Ρόδου κατά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Ελλάδος, υπό εκκαθάριση και της PQH Eιδική Εκκαθάριση Α.Ε. για την ακύρωση έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας του, με επίκληση, μεταξύ άλλων, και εξόφλησης της οφειλής του από τα καταπιστεύματα του Αρτέμη Σώρρα.
Στην απόφαση αναφέρονται επί του προκειμένου τα εξής:
Με τον εκτιμώμενο ως όγδοο λόγο της ανακοπής, ο ανακόπτων, κατ’εκτίμηση του δικογράφου της ανακοπής, προβάλλει ισχυρισμό ο οποίος συνιστά ένσταση εξόφλησης, εκθέτοντας ότι η ένδικη απαίτηση έχει εξοφληθεί ολοσχερώς, συνεπεία της εξώδικης δήλωσης-εντολής-εξουσιοδότησής του προς την καθ’ης, την οποία η τελευταία αποδέχθηκε σιωπηρά, ώστε η καθ’ης να εισπράξει κάθε εκκαθαρισμένη σε βάρος του οφειλή από τα δύο περιουσιακά στοιχεία στα οποία είναι κύριος και τελικός αποδέκτης ως Έλληνας και συγκεκριμένα: α) από το ποσό των 600 δις δολαρίων Η.Π.Α. που κατατέθηκε σε μορφή διεθνών συναλλαγματικών-χρεογράφων, άμεσα ρευστοποιήσιμες και β) από το ποσό των 2.300.000.000.000,00 ευρώ, το οποίο ο Αρτέμης Σώρρας δέσμευσε δυνάμει συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου από τα «κληρονομικά κεφάλαια» που ανήκουν στους Έλληνες πολίτες για έργα κοινής ωφέλειας και υποδομών σε όλη την ελληνική επικράτεια, καθώς και για την ανακούφιση από τα «κόκκινα» δάνεια και τις οφειλές προς το Δημόσιο των επιχειρήσεων και των ιδιωτών.
Επίσης, ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι υφίσταται δεδικασμένο από την υπ’αριθμ. 67.650/2013 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών ως προς την ύπαρξη των ανωτέρω περιουσιακών στοιχείων.
Ωστόσο, ο λόγος αυτός της ανακοπής, με τον οποίο προτείνεται ένσταση εξόφλησης, πρέπει να απορριφθεί ως αόριστος, καθώς στο δικόγραφο της ανακοπής δεν εξειδικεύονται επαρκώς τα απαραίτητα κατά το νόμο στοιχεία προκειμένου να κριθεί η νομική και ουσιαστική βασιμότητά του και ειδικότερα σε ποιους λογαριασμούς και σε ποιες τράπεζες βρίσκονται κατατεθειμένα τα ανωτέρω πολύ μεγάλα χρηματικά ποσά, όπως και ο ειδικότερος τρόπος με τον οποίο και δυνάμει ποίου πληρεξουσίου κατέστη διαχειριστής των ποσών αυτών ο Αρτέμης Σώρρας. Ακόμη, ο ισχυρισμός περί ύπαρξης δεδικασμένου, κρίνεται μη νόμιμος διότι οι αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων, καταδικαστικές ή αθωωτικές αμετάκλητες, μετά την έναρξη ισχύος του ΚΠολΔ (16-09-1968,κατ’άρθρο 74 ΕισΝΚΠολΔ), δεν αποτελούν δεδικασμένο στην πολιτική δίκη (ΑΠ 987/2008)».
Το δικαστήριο απέρριψε την ανακοπή του και τον καταδίκασε στα δικαστικά έξοδα, τα οποία όρισε στο ποσό των 3.600 ευρώ.
Απορρίφθηκε ανακοπή οφειλέτη που επικαλέστηκε εξόφληση της οφειλής του από τα καταπιστεύματα του Αρτέμη Σώρρα!
