Μπορεί στην Ελλάδα τα όρια των τάξεων να μην είναι απολύτως διακριτά σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως, για παράδειγμα, συμβαίνει στη Βρετανία, και η κοινωνική κινητικότητα να είναι υψηλή, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν εισοδηματικές ανισότητες. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης οικονομικής κρίσης αυτές οξύνθηκαν, με τους πολύ πλούσιους να γίνονται πλουσιότεροι και τους πολύ φτωχούς να γίνονται φτωχότεροι. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε χθες η Eurostat, η Ελλάδα, με βάση δεδομένα του 2017, βρίσκεται ψηλά στη λίστα των χωρών με μεγάλες εισοδηματικές ανισότητες, και συγκεκριμένα στην έκτη θέση μεταξύ των 28 χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η σχετική κατάταξη γίνεται βάσει της τιμής που προκύπτει από τον λόγο του συνολικού εισοδήματος που εισπράττεται από το 20% του πληθυσμού με το υψηλότερο εισόδημα προς το εισόδημα που εισπράττεται από το 20% του πληθυσμού με το χαμηλότερο εισόδημα. Οσο μεγαλύτερη είναι αυτή η τιμή, τόσο πιο ανοικτή είναι η «ψαλίδα» ανάμεσα στους πολύ πλούσιους και στους πολύ φτωχούς.
Στην Ελλάδα, το 2017 ο λόγος αυτός ήταν 6,1, με άλλα λόγια το εισόδημα που εισπράχθηκε από το 20% της υψηλότερης εισοδηματικά πληθυσμιακής ομάδας ήταν 6,1 φορές μεγαλύτερο από το εισόδημα που είχε η φτωχότερη πληθυσμιακή ομάδα. To 2010, πρώτη χρονιά κατά την οποία η Ελλάδα εισήλθε σε καθεστώς μνημονίου και ενώ ακόμη δεν είχαν γίνει περικοπές σε μισθούς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αλλά ούτε και η ανεργία είχε εκτοξευθεί σε δυσθεώρητα ύψη, όπως συνέβη στη συνέχεια, ο αντίστοιχος λόγος ήταν 5,6. Από το 2011 ακολούθησε έντονα αυξητική τάση, δηλαδή οι ανισότητες οξύνθηκαν, καθώς τη χρονιά εκείνη ο λόγος είχε τιμή 6. Το 2012 έφθασε στο υψηλότερο σημείο, το 6,6, ενώ την ίδια τιμή είχε και το 2013, αλλά και το 2016, δηλαδή την πρώτη πλήρη χρονιά ουσιαστικής εφαρμογής του τρίτου μνημονίου και της ύπαρξης αυστηρών περιορισμών στην κίνηση των κεφαλαίων. Το 2014 και το 2015 ο λόγος ήταν 6,5. Για το 2018 υπάρχουν προκαταρκτικά στοιχεία για την Ελλάδα, όχι όμως και για το σύνολο των κρατών-μελών της Ε.Ε., που δείχνουν περαιτέρω «κλείσιμο της ψαλίδας» ανάμεσα στους πολύ πλούσιους και στους πολύ φτωχούς, με τον λόγο να διαμορφώνεται στο 5,5. Το 2017, η τιμή που πήρε ο σχετικός λόγος εισοδήματος των πολύ πλουσίων προς το εισόδημα των πολύ φτωχών σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης ήταν 5,1, ενώ το 2010, στις αρχές της ύφεσης, είχε διαμορφωθεί σε 4,9.
Οι πέντε χώρες με τις μεγαλύτερες εισοδηματικές ανισότητες εντός της Ε.Ε. είναι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, για το 2017 η Βουλγαρία (με τον λόγο να διαμορφώνεται στο 8,2 από 5,9 το 2010), η Λιθουανία (7,3), η Ισπανία (6,6), η Ρουμανία (6,5) και η Λετονία (6,3). Συνολικά οι χώρες του λεγόμενου ευρωπαϊκού Νότου βρίσκονται ψηλά στη σχετική κατάταξη, καθώς, εκτός από την Ισπανία, που καταλαμβάνει την 3η θέση, και την Ελλάδα, που καταλαμβάνει την 6η, στην 7η θέση ακολουθεί η Ιταλία και στην 8η θέση η Πορτογαλία. Σε όλες τις παραπάνω χώρες, στις οποίες είτε εφαρμόστηκαν μνημόνια είτε παρεμφερή μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, καταγράφεται ενίσχυση των ανισοτήτων την περίοδο 2010-2017.
