Μια απίστευση ιστορία βιασμού και αιμομιξίας, που κρατήθηκε ως επτασφράγιστο μυστικό στο στενό περιβάλλον μιας οικογένειας της Ρόδου, αποκαλύφθηκε μετά από έρευνα ενός 50χρονου σήμερα, κατοίκου Βόλου, ο οποίος αναζήτησε και φέρεται να βρήκε τους φυσικούς του γονείς, όταν τις τελευταίες στιγμές της ζωής του θετού πατέρα του, πληροφορήθηκε ότι ήταν φυσικό τέκνο Ροδιτών…
Πρόκειται για μια υπόθεση χωρίς προηγούμενο στο νησί, που θα αναβιώσει ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, μετά την απόφαση του 50χρονου και της πολυταλαιπωρημένης μητέρας του να προσφύγουν κατά του αδελφού της αξιώνοντας αποζημιώσεις από αδικοπραξία.
Μητέρα και γιος ζητούν από το δικαστήριο ειδικότερα να διαταχθεί η διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης με τη μέθοδο του υβριδισμού DNA και να οριστεί πραγματογνώμονας προκειμένου να προβεί στη λήψη και στην εξέταση δείγματος αίματος από τον 50χρονο και από τον θείο του, κατά τη μέθοδο DNA και στη συνέχεια να γνωμοδοτήσει αιτιολογημένα, με σχετική έκθεση, αν ο θείος του είναι ή όχι ο φυσικός πατέρας του.
Ζητούν ακόμη να υποχρεωθεί ο ίδιος να τους καταβάλει το ποσό των 250.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την προσγενομένη στον καθένα από αυτούς ηθική βλάβη και να απαγγελθεί εις βάρος του προσωπική κράτηση διάρκειας ενός έτους, ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης που θα εκδοθεί και να απειληθεί για κάθε παράβαση του διατακτικού της εκδοθησομένης απόφασης χρηματική ποινή 2.000 ευρώ.
Το ιστορικό της υπόθεσης, όπως αυτό περιγράφεται στην αγωγή, που συνέταξε η δικηγόρος κ. Χαρούλα Ματσίγκου, έχει ως εξής:
Ο 50χρονος, κάτοικος Βόλου, κατά το έτος 2009, λίγο πριν το θάνατο του θετού του πατρός και κατά τις τελευταίες του στιγμές πληροφορήθηκε από τον ίδιο ότι δεν είναι φυσικό του τέκνο. Του αποκάλυψε ότι υιοθετήθηκε από αυτόν και την γυναίκα του και ότι οι πραγματικοί του γονείς βρίσκονται στη Ρόδο.
Μετά την τεράστια ψυχολογική φόρτιση που υπέστη εξαιτίας της αποκάλυψης της μεγάλης αλήθειας για τη ζωή και την καταγωγή του, ενώ ήταν σε ηλικία 46 ετών, ξεκίνησε επίμονο και βασανιστικό αγώνα προκειμένου να ανεύρει τους πραγματικούς-φυσικούς του γονείς.
Πληροφορήθηκε τα στοιχεία της ταυτότητας με την οποία είχε καταγραφεί από το Ορφανοτροφείο Ρόδου και του χορηγήθηκε φωτοαντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης γεννήσεώς του, όπου αναγράφεται μόνο το όνομα της μητέρας του.
Αναζήτησε την πραγματική του μητέρα, την οποία βρήκε τελικά στη Ρόδο και ήρθε σε επικοινωνία μαζί της.
Όπως αναφέρεται στην αγωγή, ούτε εκείνη εγνώριζε την ύπαρξή του, αφού όταν τον γέννησε σε ηλικία μόλις 15 ετών, της είπαν στο νοσοκομείο, όπου την πήγε η μητέρα της ότι γεννήθηκε νεκρός.
Μετά την τραγική αυτή αποκάλυψη, η μητέρα του τον αγκάλιασε με αγάπη και του εξιστόρησε όλη την αλήθεια, η οποία του προκάλεσε ακόμα τραγικότερο σοκ, αφού διαπίστωσε τελικά ότι όχι μόνο ήταν υιοθετημένος από τα τρία του χρόνια, αλλά επιπλέον ότι είναι ο γόνος εγκλήματος βιασμού και αιμομιξίας της μητέρας του από τον αδελφό της!!.
Του αποκάλυψε η μητέρα του συγκεκριμένα ότι ο αδελφός της όταν αυτή ήταν σε ηλικία 14 ετών την βίασε και την κατέστησε έγκυο.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, η μητέρα της διέδιδε στην κλειστή κοινωνία του χωριού, όπου κατοικούσαν, ότι η κόρη της έμεινε έγκυος από έναν φαντάρο που υπηρετούσε εκεί και σκόπευε να την παντρευτεί, κρατώντας επτασφράγιστο το μυστικό, με αποτέλεσμα να ζει η μητέρα του στον κόσμο της απόλυτης σιωπής, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει ή να υπερασπίσει τον εαυτό της, αφού ζούσε σε άθλιες συνθήκες της μικρής κλειστής κοινωνίας του χωριού της δεκαετίας 1960-1970, όπου όλα τα ποινικά αδικήματα εντός της οικογένειας καλύπτονταν από ένα σαθρό προπέτασμα του λεγόμενου καθωσπρεπισμού και της κατά φαινόμενο ηθικής.
Και όταν γεννήθηκε, είπαν στη μητέρα του ότι πέθανε κατά τη διάρκεια της γέννας, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζει ούτε καν την ύπαρξή του!!.
Από τότε που έμαθε όλη την αλήθεια, όλη του η ζωή και το ψυχικό του σθένος κατέρρευσε.
Πληροφορήθηκε ότι δεν είναι γνωστής ταυτότητας, αλλά ο γόνος εγκλήματος βιασμού και αιμομιξίας του θείου του μετά της ανήλικης δεκατετράχρονης μόλις αδελφής του και μητέρας του.
Σε ηλικία 48 ετών πληροφορήθηκε ότι ο πραγματικός του πατέρας είναι και θείος του και ότι η ζωή του οφείλεται σε έγκλημα βιασμού και αιμομιξίας.
“Η ζωή μου πλέον δεν είναι «ζωή» αλλά ένα κυριολεκτικά μαρτύριο και πραγματική τραγωδία. Η γέννησή μου, την οποία αγνοούσε ακόμη και η ίδια μου η μητέρα που με θεωρούσε μέχρι σήμερα νεκρό, είναι προϊόν εγκλημάτων που επισύρουν τις βαρύτερες ποινές του ποινικού κώδικα. Όμως εγώ πρέπει να σταθώ όρθιος – με ποιο άραγε «ανάστημα»- και να συνεχίσω τη ζωή μου κανονικά.
Πώς είναι δυνατόν να συμβεί αυτό, αφού τώρα γνωρίζω ότι εγώ γεννήθηκα «νεκρός» (σύμφωνα με όσα πίστευε η μητέρα μου μέχρι την αποκάλυψη της αλήθειας), ότι εγώ γεννήθηκα μέσα στον «κόσμο της σιωπής», ότι εγώ γεννήθηκα μετά από βιασμό της μητέρας μου από τον αδελφό της, ότι εγώ έχω πατέρα τον θείο μου και τα ξαδέλφια μου είναι αδέλφια μου, ότι εγώ δεν έχω «πρόσωπο» αφού είμαι ο «στιγματισμένος» γιος-ανεψιός-αδελφός-ξάδελφος”, τονίζει στην αγωγή του ο 50χρονος.
Η μητέρα του επισημαίνει στην ίδια αγωγή ότι ενώ διένυε το 14° έτος της ηλικίας της και ενώ ακόμη δεν είχε καταλάβει τι θα πεί «σχέση» μεταξύ των δυο φύλων, ζώντας στην κλειστή κοινωνία του χωριού και μέσα σε αυστηρές ηθικές αρχές της καθωσπρέπει δεμένης με ηθικούς δεσμούς και αξίες οικογένειας της δεκαετίας 1960-1970, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν υπήρχε ίχνος φωνής, ούτε καν ψίθυρος σε οποιοδήποτε θέμα οικογενειακό, με δεδομένα την κυριαρχική γνώμη και το αξίωμα ότι ο πατέρας και ο αδελφός έχουν πάντα δίκιο, όλα αυτά τα χρόνια βίωνε μια μαρτυρική ζωή.
Από τα παιδικά της χρόνια στιγματίστηκε στο χωριό, αφού έγινε ανύπαντρη μητέρα και μάλιστα το παιδί που κυοφορούσε ήταν αγνώστου πατρός διότι έτσι έπρεπε να γραφτεί για να συγκαλυφθεί η εγκληματική πραγματικότητα από τους γονείς της για χάρη της ηθικής. Και στη συνέχεια γέννησε βρέφος νεκρό, όπως της είπαν, το οποίο ούτε καν αντίκρισε, αν και το είχε μέσα της εννέα ολόκληρους μήνες, ούτε καν έσφιξε στην αγκαλιά της, αλλά της το εξαφάνισαν με τον χειρότερο τρόπο.
Επισημαίνει ακόμα ότι ο εναγόμενος αδελφός της είναι αποκλειστικός υπαίτιος όλων των παραπάνω εγκλημάτων, τα οποία προξένησαν την καταστροφή του ψυχικού κόσμου, τόσο του δικού της από την εφηβική ήδη ηλικία, όσο και του παιδιού που έφερε στον κόσμο, κάτω από τις προπεριγραφείσες τραγικές συνθήκες, που δεν τις χωράει η λογική, που δεν τις αντέχει το συναίσθημα, που δεν τις συγχωρεί ο ανθρώπινος οργανισμός.
Αναγκάστηκε, όπως τονίζει, μέσα στα πλαίσια της στενής οικογένειας και των επιβαλλόμενων από αυτήν μέτρων να γίνει αδιαμαρτύρητα θύμα βιασμού και αιμομιξίας, να υποστεί μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, να γεννήσει ένα παιδί παρά τη θέλησή της, να αποσπάσουν με το χειρότερο τρόπο αυτό το παιδί από εκείνη, παρουσιάζοντάς το ως νεκρό. Και τώρα, μετά από 48 ολόκληρα χρόνια συνάντησε αυτό το «νεκρό» παιδί στην προσπάθειά του να ανεύρει τους πραγματικούς του γονείς και μη γνωρίζοντας πού θα τον οδηγήσει όλη αυτή η απεγνωσμένη προσπάθεια για αποκάλυψη της πραγματικής καταγωγής του.
