Mε απόφαση που εξέδωσε χθες το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου απηλλάγησαν από τις κατηγορίες της ψευδορκίας μάρτυρα και της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία μάρτυρα, ο μηχανολόγος μηχανικός κ. Ιωάννης Λαουδίκος και ο ιατρός κ. Νικήτας Μόσχος, για τη γνωστή υπόθεση της αντιδικίας για τη θέση του διευθυντή της καρδιολογικής κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου.
Ο πρώτος φερόταν συγκεκριμένα κατά την ένορκη βεβαίωση του ενώπιον συμβολαιογράφου ως μάρτυρας προκειμένου να χρησιμοποιηθεί η ένορκη βεβαίωση του κατά τη συζήτηση της εφέσεως του δευτέρου κατηγορουμένου ενώπιον το Συμβουλίου της Επικρατείας κατά της 661/2009 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά να κατέθεσε τα ακόλουθα:
«…Διετέλεσα προϊστάμενος των Τεχνικών Υπηρεσιών στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου από το έτος 1985 μέχρι και το έτος 2003 ως Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος Μηχανικός. Με την ιδιότητα μου αυτή γνωρίζω ότι ο ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός καθώς και όλη η κτιριακή υποδομή της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) εμφραγμάτων ολοκληρώθηκαν και τέθηκαν σε λειτουργία μετά την ολοκλήρωση του νέου έργου της προσθήκης του τρίτου ορόφου στο νοσοκομείο στην νέα πτέρυγα… ».
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο όμως η ΜΕΘ πρωτολειτούργησε το έτος 1984 όταν έγινε και η προμήθεια του σχετικού εξοπλισμού.
Το δικαστήριο που μελέτησε την υπόθεση έκανε δεκτούς τους αυτοτελείς ισχυρισμούς των δύο κατηγορούμενων.
Όπως επεσήμαναν, ο πρώτος εξετάσθηκε ενόρκως ως μάρτυρας, ενώπιον Συμβολαιογράφου, ύστερα από αίτηση του δευτέρου κατηγορουμένου και προκειμένου η κατάθεση αυτή να χρησιμοποιηθεί ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, κατά τη δικάσιμο της 24-03-2011, προς υποστήριξη της από 25-11-2009 Εφέσεως του δευτέρου κατηγορουμένου κατά της υπ’ αριθ. 661/2009 Αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς (Τμήμα Α2 – Ακυρωτικό).
Επί της προαναφερθείσας εφέσεως του δεύτερου κατηγορουμένου, εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 3268/2011 απόφαση του ΣτΕ, η οποία εξαφάνισε την προσβληθείσα απόφαση, δίκασε την αίτηση ακυρώσεως του κ. Μόσχου και ακύρωσε την προσβληθείσα με αυτή (αίτηση ακυρώσεως) απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και ανέπεμψε την υπόθεση για νέα νόμιμη κρίση στη Διοίκηση.
Για να στοιχειοθετηθεί το αξιόποινο έγκλημα της ψευδορκίας μάρτυρα, προκειμένου περί ενόρκου καταθέσεως ενώπιον Συμβολαιογράφου, θα πρέπει η αρχή (εν προκειμένω το ΣτΕ) να δύναται να λάβει υπ’ όψη την ένορκη κατάθεση ως νόμιμο (παραδεκτό) αποδεικτικό μέσο. ¶λλως, αν δεν δύναται, κατά νόμο, να ληφθεί υπόψη ως αποδεικτικό μέσο, ελλείπει και η αρμοδιότητα της αρχής προς νομική εξέταση της ενόρκου καταθέσεως ενώπιον της οποίας έγινε και συνεπώς, ελλείπει η αναγκαία κατά νόμο προϋπόθεση θεμελιώσεως του υπό κατηγορία εγκλήματος της ψευδορκίας μάρτυρα.
Η επίδικη όμως, ένορκη βεβαίωση, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο αυτής το οποίον δεν θεωρούν ψευδές, δεν αποτελεί κατά τις κείμενες διατάξεις, νόμιμο (παραδεκτό) αποδεικτικό μέσο στην ενώπιον του ΣτΕ συγκεκριμένη διαδικασία και, βέβαια, δεν έγινε εκ μέρους του δικάσαντος δικαστηρίου αποδεικτική χρήση της βεβαιώσεως αυτής, καθόσον τέτοια εκτίμηση δεν είναι έργον του ακυρωτικού δικαστού, ο οποίος προβαίνει σε έλεγχο νομιμότητος και όχι ουσίας.
Έτσι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν υπάρχει στοιχειοθέτηση του αξιόποινου εγκλήματος της ψευδορκίας μάρτυρα συνακόλουθα δε, ούτε ηθική αυτουργία στο έγκλημα αυτό.
Την υπόθεση χειρίστηκαν οι δικηγόροι κ.κ. Νίκος Τσούτσας και Μιχάλης Τεχνίτης.
