Nίκος Γιώργος Παπουτσίδης: «Η Ελλάδα που είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου, είναι η Ρόδος»

Το εμβληματικό ξενοδοχείο “Rodos Palace”, συμπληρώνει φέτος 45 χρόνια λειτουργίας και γιορτάζει τη σπουδαία αυτή επέτειο διοργανώνοντας και υποστηρίζοντας με κάθε τρόπο μία σειρά εκδηλώσεων που αναδεικνύουν την παράδοση του τόπου, τη γαστρονομία, τη σύγχρονη πολιτιστική παραγωγή, που αφήνουν ένα οικολογικό αποτύπωμα…
Ένα ξεχωριστό, διαδραστικό happening θα είναι η αποκάλυψη του εικαστικού έργου του Νίκου Γιώργου Παπουτσίδη με θέμα την ιστορία του Δράκου της Ρόδου, αύριο Παρασκευή 16 Αυγούστου στις 8 το βράδυ.
O Nίκος Γιώργος Παπουτσίδης γεννήθηκε στο Κάιρο και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε στην Αγγλία Περιβαλλοντολογική Τέχνη και Σχέδιο, Τέχνη και Ιστορία Τέχνης. Έζησε για πολλά χρόνια στο Παρίσι, όπου συνεργάστηκε με διάφορες γκαλερί. Επινόησε το Σιδηρογράφημα, είδος τέχνης όπου η ζωγραφική και η γλυπτική παρουσιάζουν ενιαίο έργο πάνω σε λαμαρίνα. Έχει σχεδιάσει είδη γραμμάτων και συνθέσεις με λέξεις και έχει γράψει Οπτική Ποίηση. Δημιούργησε το Ποίημα Αντικείμενο, συνδυασμό εικόνας και λόγου. Φιλοτέχνησε μετάλλια, βραβεία, κοσμήματα, εξώφυλλα δίσκων, αφίσες και υπαίθρια λάβαρα. Γλυπτά του βρίσκονται στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (1997), στο Αμερικανικο Κολλέγιο Ελλάδος – ACGart (1997, 2007, 2009), στα γραφεία της ABSOLUT COMPANY, Στοκχόλμη (1999), στο Πολιτιστικό Κέντρο “Μελίνα” (2000), στο Δημαρχιακό Μέγαρο Αθηνών (2003) , στο ΚΑΤ Κηφισιάς (2003), στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ροδίων (2008), στον πολυχώρο πολιτισμού Αθηναϊς (2010), στο Copelouzos Family Art Museum (2012), στο Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου (2013) και στην πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Αθήνα (2013).
Υπαίθρια μόνιμα εγκατεστημένα γλυπτά του υπάρχουν στην Τεχνόπολη-Γκάζι (1999), στο Φισκάρδο της Κεφαλλονιάς (2001), στην Ιθάκη (2001), σε πλατεία του Δήμου Κηφισιάς (2003), στο Ηρώον του Δήμου Παλαιού Φαλήρου (2005), στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών (2007), σε κεντρικά σημεία της πόλης της Ρόδου (2008), στο Copelouzos Family Art Museum (2012), στην αφετηρία του Μαραθωνίου Δρόμου (2013), στην πρόσοψη νεοκλασικού κτηρίου επί της οδού Σόλωνος 6 (2013) και σε βιομηχανικό κτήριο στο Μαρκόπουλο Αττικής (2014).
Έργα του φιλοξενούνται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Aναλυτικά η συνέντευξη του κ. Παπουτσίδη
• Κύριε Παπουτσίδη, έχετε συστηθεί στο κοινό της Ρόδου μέσω των έργων σας που διακοσμούν κεντρικά σημεία της πόλης μας με θέματα που αφορούν το «ευ αγωνίζεσθαι», το ολυμπιακό ιδεώδες καθώς και αρχἐτυπους συμβολισμούς. Με το happening της αποκάλυψης του σιδερένιου Δράκου της Ρόδου αυτή την Παρασκευή με αφορμή τον εορτασμό των 45 χρόνων του Rodos Palace θα έρθουμε σε επαφή με την θεματική ενότητα των Δράκων.
Η ενότητα των δράκων όπως τα επιτοίχια της συλλογής Δρακοσυλλέκτης έχουν ήδη εκτεθεί σε πολλές γκαλερί, ένας μεγάλος δράκος ανήκει στη συλλογή της οικογένειας Κοπελούζου, μια μεγάλη έκθεση για 6 μήνες με δράκους υπήρχε στο Παλαιό Φάληρο, ενώ δράκοι υπάρχουν σε αρκετές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Δράκοι υπήρχαν και στην συλλογή που παρουσιάσαμε στην έκθεση στο Νεστωρίδειο Μέλαθρον στο παρελθόν. Οι δράκοι είναι αγαπημένα μου θέματα λόγω της κίνησης και του χρώματος. Η πρώτη φορα που ήρθα σε επαφή ήταν μέσω του αγαπημένου μου ζωγράφου Αλέκου Φασιανού.
• Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια, πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Το Rodos Palace είναι ένα ξενοδοχείο που αγαπά την τέχνη. Γνώρισα την οικογένεια Καμπουράκη μετά την επίσκεψή τους στο ατελιέ μου. Ο θόλος είναι απο μόνος του ένα εμβληματικό γλυπτό όχι μόνο για τη Ρόδο αλλά για όλη την Ελλάδα. Έτσι και δέχθηκα αμέσως την ευγενική πρόταση τους να δημιουργήσω ένα γλυπτό με αφορμή τον εορτασμό των 45 χρόνων και τον διάσημο Δράκο της Ρόδου.
• Μάλιστα. Εκτός όμως από την αποκάλυψη του γλυπτού θα σας δούμε και ως μέρος του εικαστικού αφού εσείς ο ίδιος με την χρήση εργαλείου θα αφαιρείτε μικρά κομμάτια του δράκου και θα τα δίνετε στο κοινό. Τι ακριβώς θα συμβεί;
Με το Δράκο της Ρόδου ξεκινώ μια καινούργια τεχνική, τα αποσπώμενα. Κομμάτια απο το έργο αποσπώνται έτσι ώστε να αποκαλυφθεί στο φώς και να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Κάτι παρόμοιο αλλά με άλλη φιλοσοφία και τεχνική είχα παρουσιάσει για τον οίκο Cartier. Μια τεχνική σαν σπαζοκεφαλιά. Το κομμάτι που αποσπάται πρέπει να αφήνει σωστό ίχνος χωρίς παραμορφώσεις από το κόψιμό του. Αλλά αυτό είναι και η πρόκληση, να συνδυάσεις τεχνική και αισθητική.
• Μιλήστε μας για την τεχνική που δημιουργείτε, τα έργα σας και το σιδηρογράφημα το οποίο είναι σήμα κατατεθέν της τεχνικής διαδικασίας που ακολουθείτε.
Δοκιμάζω διάφορες τεχνικές κατα καιρούς και δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό στην τέχνη. Κάπου θα καταλήξω. Το σιδηρογράφημα που χρησιμοποιούσα παλαιότερα είναι γραφή πάνω στο μέταλλο. Τη θέση του πινέλου έπαιρνε το ηλεκτρόδιο της ηλεκτροκόλλησης ενώ στα διάτρητα αργότερα, μικρά κομμάτια σιδήρου ενώνονται μεταξύ τους.
• Τα έργα σας είναι τοποθετημένα σε πολλούς δημόσιους χώρους στην Ελλάδα όπως η Υδρόγειος της Ειρήνης, που είναι τοποθετημένη στο Γκάζι και το «Μαραθώνιο Σύμπαν» στην είσοδο του Μουσείου Μαραθωνίου Δρόμου. Θα θέλατε να μιλήσετε για τα έργα σας στη Ρόδο;
Τα έργα της Ρόδου τα χάρισα στους Ροδίτες με όλη την ευγνωμοσύνη που έχω για την ομορφιά της. Η Ελλάδα που είδα για πρώτη φορά στην ζωή μου είναι η Ρόδος. Την αντίκρυσα για πρώτη φορά όταν ερχόμουν απο το Κάιρο με τους γονείς μου στην χώρα μας με το υπερωκεάνειο Αχιλλέας. Αντίκρυσα τη Ρόδο πριν αντικρύσω την Ακρόπολη. Έχει μείνει ένας σεβασμός για το νησί. Έτσι και αποφάσισα να προχωρήσω στην ευγενική παραχώρηση. Η μόνη παρατήρηση που έχω είναι ότι μετά απο τόσα χρόνια δεν έχουν ληφθεί μέτρα προστασίας και υποδομές κατάλληλης έκθεσης σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των ἐργων αυτών απο τις αρμόδιες αρχές της πόλης.
• Πηγή έμπνευσης του εικαστικού έργου του Δράκου της Ρόδου είναι ένα παραμύθι. Σωστά;
Ακριβώς. Ο Δράκος υπήρξε και υπάρχει σαν έμπνευση σε όλους τους πολιτισμούς και τις θρησκείες. Απο τον Δράκο Λεβιάθαν των πρώτων ημερών “της δημιουργίας” μέχρι τον Δράκο της Κίνας, τον θεό δράκο Κετσακουάκλ στο Μεξικό και την Αρχαία Ελλάδα. Ετσι, σαν ερπετό ήθελα να δείξω αυτό τον Δράκο: Ελληνικό, λιτό, όχι με δυτικά μεσαιωνικά χαρακτηριστικά σαύρας και πουλιού. Παιδί της γής να στροβιλίζεται μέσα στους συμβολισμούς του.
• Οι Δράκοι ζουν παντού και μέσα μας, λέτε στο κείμενο. Ποιά είναι η άποψη σας για την σχέση ψυχής και τέχνης, ζωής και τέχνης;
Η τέχνη είναι η ψυχή του καλλιτέχνη σε τρεις διαστάσεις. Είναι ένα κομμάτι από την ψυχή του, από τα βιώματά του. Δεν ξέρω αν υπάρχει πραγματικά ευτυχισμένος καλλιτέχνης μετά απο την διαδικασία όταν φιλτράρει και επεξεργάζεται τόσα ερεθίσματα, καλά και κακά. Σαν τον Δράκο που μεταφορικά όταν δεν τρώει ανθρώπους ερωτεύεται. Δηλαδή δεν ρουφάει την γνώση γύρω του αλλά την ασκεί.
• Στο συγκεκριμένο έργο φιλοτεχνήσατε τον φοβερό Δράκο που ζούσε στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται το Rodos Palace και τον οποίο σκότωσε ο θαρραλέος Dieudonne de Gozon ο οποίος έγινε αργότερα μεγάλος μάγιστρος. Μια μαγική ιστορία την οποία εσείς μεταφράσατε σε γλυπτό. Ποια στοιχεία της ιστορίας κρατήσατε στην διαδικασία αυτή;
Κράτησα τον συμβολισμό του δράκου και τα στοιχεία που τον περιβάλλουν: το φως, τον έρωτα, τη θάλασσα, το σύμπαν, τη φύση.
• Είναι εύκολο ή δύσκολο για ένα καλλιτέχνη να δημιουργήσει τέχνη σε ένα τόπο σταυροδρόμι πολιτισμών;
Ο καλλιτέχνης δημιουργεί ανάλογα την διάθεσή του. Ο τόπος δεν έχει σημασία.
• Πρόσφατα στο Μαραθώνιο Σύμπαν, την έκθεση στον Διεθνή Αερολιμένα Ελευθέριος Βενιζέλος ο κάθε επισκέπτης ήταν μέρος της εγκατάστασης. Στο Δράκο ο θεατής τι ρόλο θα θέλατε να έχει;
Θα ήθελα να έχει τον ρόλο ενός περαστικού που στον δρόμο του συναντά ένα δράκο. Να διαβάσει τα σύμβολά του.
• Έχετε συνεργαστεί με μεγάλες εταιρείες στην χώρα μας και στο εξωτερικό. Θα θέλατε να μας πείτε για αυτό.
Η συνεργασία τέχνης και επιχειρηματικότητας είναι πάντα εποικοδομητική. Το έργο του Μώραλη στο Hilton είναι ένα καλό παράδειγμα. Η Campell και ο Warhol είναι επίσης άλλο καλό παράδειγμα. Έχω συνεργαστεί με πάρα πολλές και γνωστές εταιρείες όπου και προέκυψαν σημαντικές συνεργασίες, όπως εκείνη με την ABSOLUT στην Κοπεγχάγη
• Είστε συχνός επισκέπτης του νησιού μας. Τι είναι για σας η Ρόδος;
Η Ρόδος για μένα είναι η πρώτη εικόνα που είδα απο Ελλάδα, οι πολύ καλοί φίλοι μου εδώ και οτιδήποτε ενδιάμεσο: η φυσική ομορφιά, η θάλασσα, το φως.
• Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε θερμά για τον χρόνο σας και να κλείσουμε με μια απάντηση στο ερώτημα που εσείς ο ίδιος έχετε θέσει: “Θα φτάσουμε να λέμε κάποτε ότι δεν υπάρχουν δράκοι;”
Οι δράκοι είναι παντού και μέσα μας. Όσο ονειρευόμαστε παραμύθια, όσο ερωτευόμαστε, όσο αγαπάμε ή μισούμε και μετά μετανοούμε, φοβόμαστε ή τολμάμε τόσο θα υπάρχουν για πάντα.
Ευχαριστούμε θερμά.