Δύο υποθέσεις τοκογλυφίας, που έχουν προκαλέσει αίσθηση στην κοινή γνώμη, θα απασχολήσουν την προσεχή συνεδρίαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων.
Στην πρώτη υπόθεση αντιμέτωπος με την κατηγορία της τοκογλυφίας κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια είναι ένας κάτοικος της Καρπάθου.
Το ιστορικό της υπόθεσης σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, έχει συνοπτικά ως εξής:
Τον μήνα Ιούλιο του έτους 2007 επιχειρηματίας, που διατηρεί επιχείρηση αρτοποιίας με πρατήριο άρτου, αντιμετώπισε πρόβλημα χρημάτων και μη έχοντας τις προϋποθέσεις για να λάβει δάνειο από τράπεζα κατέφυγε στον κατηγορούμενο. Περί τα τέλη Ιουλίου ο κατηγορούμενος φέρεται να του δάνεισε το ποσό των 40.000 ευρώ με χρόνο αποπληρωμής την 30.01.2008 και προς εξασφάλιση της απαίτησής του, εκμεταλλευόμενος την αδυναμία και την ανάγκη του, αξίωσε αφενός μεν να εγγυηθεί την εξόφληση του ποσού ο αδελφός του και αφετέρου ως τόκο για διάστημα έξι μηνών το ποσό των 34.000 ευρώ.
Προς εκπλήρωση των συμφωνηθέντων ο δανειζόμενος φέρεται να εξέδωσε και να παρέδωσε στον κατηγορούμενο με χρέωση του λογαριασμού που διατηρούσε σε Τράπεζα, 9 επιταγές συνολικού ύψους 74.000 ευρώ. Εν όψει δε της αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου και προκειμένου να παράσχει νέα προθεσμία αποπληρωμής ο κατηγορούμενος φέρεται να απαίτησε και να πέτυχε την υπογραφή ιδιωτικού συμφωνητικού μεταξύ των δύο πλευρών την 17.11.2007.
Σύμφωνα με το συμφωνητικό ο δανειζόμενος όφειλε στον κατηγορούμενο το ποσό των 104.000 ευρώ, δηλαδή για την ανανέωση του χρέους μέχρι την 30.03.2008 απαίτησε τόκο 30.000 ευρώ και επιπλέον ζήτησε να τεθεί ως εγγυητής ο αδελφός του δανειζόμενου, ενώ έλαβε και επιταγή Τράπεζας. Κατά τη λήξη της ως άνω ταχθείσας προθεσμίας, την 30.03.2008, ο δανειζόμενος ζήτησε και νέα καθόσον αδυνατούσε να αποπληρώσει έστω και μέρος του δανείου και προς τούτο υπεγράφη ανάμεσα στις δύο πλευρές νέο ιδιωτικό συμφωνητικό με τους ίδιους ως άνω όρους για το ποσό των 115.000 ευρώ για προθεσμία ενός μηνός, δηλαδή ο κατηγορούμενος απαίτησε για ποσό δανείου 104.000 ευρώ τόκους 11.000 για ένα μήνα.
Η ως άνω διαδικασία και εν όψει της αδυναμίας του δανειζόμενου να αποπληρώσει το δάνειο φέρεται να επαναλήφθηκε την 30.04.2008, οπότε απαιτήθηκε ποσό 126.500 ευρώ για προθεσμία ενός μηνός, δηλαδή συνολικός τόκος 11.500 ευρώ. Σημειωτέον ότι στο ως άνω συμφωνητικό φέρεται ως ημερομηνία κατάρτισης η 30.03.2008 η οποία ετέθη προφανώς από παραδρομή καθόσον το προηγούμενο με την ίδια ημερομηνία είχε ως προθεσμία λήξης την 30.04.2008 και το εν λόγω έχει ως ημερομηνία την 30.05.2008, και κατά την κοινή λογική πρέπει να καταρτίστηκε την 30.04.2008, οπότε και έληξε η προθεσμία του προηγούμενου.
Τέλος, την 30.05.2008 υπεγράφη το τελικό ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των δύο πλευρών με λήξη την 30.06.2008 και με συνολικό ποσό 141.200 ευρώ για προθεσμία ενός μηνός, δηλαδή ο κατηγορούμενος απαίτησε για προθεσμία ενός μηνός το ποσό των 14.700 ευρώ. Επίσης στο εν λόγω συμφωνητικό ως ημερομηνία κατάρτισης φέρεται η 30.06.2008, η οποία επίσης ετέθη από προφανή παραδρομή καθόσον η ημερομηνία κατάρτισης δεν θα μπορούσε να συμπίπτει με την ημέρα καταβολής που δηλώνεται, δηλαδή την 30.06.2008.
-Στη δεύτερη υπόθεση κατηγορούμενος για τις πράξεις της τοκογλυφίας κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια είναι ένας κάτοικος της Ρόδου και για την πράξη της άμεσης συνέργειας σε τοκογλυφία κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια ένας κάτοικος Αρχαγγέλου. Για πλαστογραφία μετά χρήσεως με συνολικό όφελος και ζημία που υπερβαίνουν τα 73.000 ευρω παραπέμφθηκε ακόμη ένας κάτοικος της Ρόδου.
Ο τελευταίος κατηγορούμενος, γιος του «μηνυτή», που διατηρεί γνωστή οικογενειακή επιχείρηση, φέρεται συγκεκριμένα να πλαστογράφησε την υπογραφή του πατέρα του σε πλείστες επιταγές και αιτήσεις για τη χορήγηση μπλοκ επιταγών και εν συνεχεία να τις παρέδωσε στον πρώτο κατηγορούμενο εξάδελφό του προς εξόφληση τοκογλυφικών δανείων.
Ο έτερος κατηγορούμενος, κάτοικος Αρχαγγέλου, φέρεται να συνέδραμε τον πρώτο στην πράξη της τοκογλυφίας.
Στο κατηγορητήριο που έχει σχηματιστεί ο πρώτος κατηγορούμενος φέρεται πριν από το Μάιο του έτους 2007, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη του εξαδέλφου του και ειδικότερα τις οικονομικές δυσχέρειες τις οποίες αντιμετώπιζε, λόγω οφειλών του προς τρίτα πρόσωπα, να του χορήγησε δάνειο ύψους 40.000 ευρώ με μηνιαίο τόκο 10% και ετήσιο τόκο 120%, με αποτέλεσμα η οφειλή του να ανέλθει τελικά στο ποσό των 317.200 ευρώ.
Φέρεται παραπέρα, σε χρόνο, που δεν εξακριβώθηκε ακριβώς από την ανάκριση, αλλά πριν το Μάιο του έτους 2007, να απείλησε τον θείο του, ομόρρυθμο εταίρο γνωστής εταιρείας ότι θα σφραγίσει 14 επιταγές οι οποίες είχαν εκδοθεί με χρέωση του λογαριασμού της εταιρείας και σε διαταγή του, ενώ γνώριζε ότι αυτές ήταν πλαστές, καθώς δεν είχαν εκδοθεί από την εταιρεία, αλλά από τον συγκατηγορούμενο εξάδελφό του και είχαν δοθεί στον ίδιο προς εξόφληση χρέους του και ενσωμάτωναν τοκογλυφικά ωφελήματα.
Ο θείος του δε προκειμένου να μην σφραγιστούν οι επιταγές αναγκάστηκε να υπογράψει πράξη αναγνώρισης χρέους με την οποία αναγνώριζε ότι του όφειλε το ποσό των 317.200 ευρώ και του παρέδωσε 24 επιταγές, συνολικής αξίας 317.200 ευρώ, σε χρέωση άλλου λογαριασμού του αλλά και δικαίωμα εγγραφής προσημείωσης υποθήκης σε οποιοδήποτε ακίνητο ιδιοκτησίας του σε περίπτωση μη πληρωμής κάποιας από τις ανωτέρω επιταγές.
Ο Αρχαγγελίτης από την άλλη φέρεται να παρείχε στον πρώτο άμεση συνδρομή παραλαμβάνοντας τις 14 επιταγές τις οποίες του είχε οπισθογραφήσει.
Ο γιος του «μηνυτή» και εξάδελφος του πρώτου φέρεται πριν από το μήνα Μάιο του έτους 2007 να κατήρτισε 14 επιταγές λογαριασμού της οικογενειακής επιχείρησης του πατέρα του θέτοντας την σφραγίδα της εταιρείας και την υπογραφή των ομόρρυθμων εταίρων της και στην συνέχεια να εξέδωσε σε διαταγή του συγκατηγορούμενού του και να τις παρέδωσε σε αυτόν προς εξόφληση χρέους του εκ δανείου.
