Κέντρο υποκλοπών η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα;

Ενα από τα κέντρα υποκλοπών και παρακολούθησης επικοινωνιών που χρησιμοποιούσαν οι υπηρεσίες των ΗΠΑ ήταν και η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, σύμφωνα με έγγραφο της αμερικανικής υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας που δημοσίευσε το γερμανικό περιοδικό Spiegel.
Σύμφωνα με το Spiegel, ειδικές μονάδες συλλογής πληροφοριών που ονομάζονται Special Collection Service στελεχωμένες από αμερικανούς πράκτορες υπάρχουν σε 80 χώρες, οι 19 εκ των οποίων στην Ευρώπη, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.
Μάλιστα στην Αθήνα δεν υπάρχει μόνο αυτή η μονάδα καταγραφής, αλλά και εξοπλισμός που λειτουργεί εξ αποστάσεως χωρίς να απαιτείται η παρουσία προσωπικού. Ο εξοπλισμός τοποθετείται στους υψηλότερους ορόφους ή και στην ταράτσα των πρεσβειών και καλύπτεται με πάνελ ή κατασκευές για προστασία από τα αδιάκριτα βλέμματα.
Μια τέτοια κατασκευή από λευκά δομικά υλικά διακρίνεται και στην οροφή της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα στο παλαιό κτήριο προς την πλευρά της οδού Πέτρου Κόκκαλη που καταλήγει στη Βασιλίσσης Σοφίας.
Τέτοιες μονάδες παρακολούθησης υπάρχουν μόνο στην Αθήνα, τη Μόσχα και τη Βιέννη, όσον αφορά την Ευρώπη.
Το έγγραφο όπως αναφέρουν Τα Νέα περιλαμβάνεται στα στοιχεία που διέρρευσαν από τον πρώην συνεργάτη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών Έντουαρντ Σνόουντεν.
Οι ΗΠΑ κρυφακούν τους
πάντες (αλλά μόνο η Ελλάδα δεν τόλμησε να το πει)
Κυρίως υπό την πίεση των ΜΜΕ που αποκάλυψαν ότι το κινητό της τηλέφωνο παρακολουθείται από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, η Ανγκελα Μέρκελ απαίτησε εξηγήσεις από την κυβέρνηση των ΗΠΑ σχετικά με το ζήτημα. Η καγκελάριος, όπως και αρκετοί άλλοι ηγέτες από την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, αποφάσισε να καταστήσει σαφή την ενόχλησή της για τις υποχθόνιες μεθόδους των Αμερικανών, κάνοντας κάτι που θα μπορούσε -και μάλλον θα έπρεπε- να είχε κάνει εδώ και πολύ καιρό η ελληνική κυβέρνηση.
Οπως είναι γνωστό, το σκάνδαλο των υποκλοπών ξέσπασε αφότου ο Εντουαρντ Σνόουντεν, ένας απλός περιφερειακός συνεργάτης της NSA (National Security Agency), αποφάσισε να ξεσκεπάσει τη δράση της πανίσχυρης αλλά σχεδόν άγνωστης έως πριν από μερικούς μήνες αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας. Ηδη από τις πρώτες διαρροές απόρρητων στοιχείων, ο Σνόουντεν έκανε επανειλημμένως λόγο για την Ελλάδα, αποκαλύπτοντας ότι η NSA παρακολουθούσε συστηματικά διάφορους στόχους εντός και εκτός της ελληνικής επικράτειας, π.χ. πρεσβείες και γραφεία αποστολών. Η αμερικανική κατασκοπεία εύλογα θα μπορούσε να έχει συσχετιστεί αμέσως με το καθ’ ημάς σκάνδαλο των υποκλοπών της περιόδου 2004-2005 – εφόσον, μάλιστα, υπήρξαν και αποχρώσες ενδείξεις ότι στο κύκλωμα των παρακολουθήσεων εμπλεκόταν η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα. Αντί όμως να ενώσει τη φωνή διαμαρτυρίας της με τα υπόλοιπα κράτη τα οποία, με βάση τα έγγραφα του Σνόουντεν, εμφανίζονται ως θύματα εντελώς παράτυπων παρακολουθήσεων, η Ελλάδα τηρεί στάση απάθειας και απέχει όσο γίνεται περισσότερο από οποιαδήποτε καταγγελία, παρόλο που υπήρξε ένα από τα πρώτα θύματα κατασκοπείας που ασκούν οι ΗΠΑ εις βάρος ακόμη και των ίδιων τους των συμμάχων.
Υπενθυμίζεται ότι πριν από περίπου μία δεκαετία εξελισσόταν μια εξαιρετικά σκοτεινή και κατάφωρα παράνομη επιχείρηση υποκλοπών εις βάρος δεκάδων πολιτικών και μη προσώπων, στα οποία περιλαμβάνονταν ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, πρώην υπουργοί όπως ο Γιώργος Βουλγαράκης, ο Αναστάσιος Παπαληγούρας κ.ά., ακόμη και ακτιβιστές και συνδικαλιστές. Σήμερα η υπόθεση έχει καταλήξει στο «αρχείο αγνώστων δραστών» – ή αλλιώς στα αζήτητα των εισαγγελικών αρχών.
Παρ’ όλα αυτά, πριν από περίπου επτά μήνες υπήρξαν κάποια σημεία αναθέρμανσης του σχετικού ενδιαφέροντος, όταν κατατέθηκε αίτημα του αρμόδιου εισαγγελέα για συνδυασμένη διερεύνηση δύο υποθέσεων: αφενός των υποκλοπών και αφετέρου της συνωμοσίας που υποτίθεται ότι είχε εξυφανθεί με στόχο την πολλαπλή αποσταθεροποίηση της ελληνικής δημοκρατίας επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή, η οποία προέβλεπε ακόμη και απόπειρα δολοφονίας του. Εως σήμερα, σε μια περίοδο όπου ο αποτροπιασμός για τις μεθόδους της NSA εκδηλώνεται πλέον απερίφραστα ακόμη και από τη Γερμανία, ένα σκάνδαλο πρώτου μεγέθους από το οποίο θα μπορούσε να είχαν πληγεί τα θεμέλια της κοινωνικής και πολιτικής ομαλότητας στην Ελλάδα έχει παραδοθεί, σχεδόν ανεπιστρεπτί και εντελώς άγνωστο γιατί, στη λήθη.