«Αν το Υπουργείο Εσωτερικών αφουγκραστεί την λαϊκή βούληση, εφόσον αυτή διαμορφωθεί οριστικά και ξεπεράσει τα πρακτικά προβλήματα, που θα προκύψουν από έναν τέτοιο διαχωρισμό, θα πρέπει να προχωρήσει στον χωρισμό των Δήμων του νησιού με τέτοιο τρόπο, ώστε οι Δήμοι που θα προκύψουν να είναι οικονομικά βιώσιμοι με βάση τα οικονομικά στοιχεία που θα τους δώσει ο Δήμος Ρόδου άμεσα».
Αυτό δηλώνει, σε συνέντευξή του στη “δ”, ο γνωστός δικηγόρος κ. Μιχάλης Κόκκινος με αφορμή τη συζήτηση για το χωροταξικό των ΟΤΑ. Ο κ. Κόκκινος αναφέρεται και στις σοβαρές αδυναμίες που παρουσιάζει στη λειτουργία του ο ενιαίος Δήμος Ρόδου.
Σε ερώτηση σχετικά με ενδεχόμενη υποψηφιότητά του για το Δήμο Ρόδου στις προσεχείς εκλογές ο κ. Μιχάλης Κόκκινος δηλώνει πως προέχει να ξεκαθαρίσει το τοπίο σε ό,τι αφορά τον αριθμό των Δήμων που θα υπάρχουν στο νησί μας και προσθέτει ότι οι μεγάλες αποφάσεις θέλουν σοβαρότητα, υπευθυνότητα και αξιοπρέπεια.
«Δεν θέλω, σώνει και καλά, να γίνω δήμαρχος ή να κατέχω θέσεις εξουσίας. Όμως την ώρα που ο τόπος έχει χάσει την ταυτότητά του, την ώρα που η Ρόδος – το διαμάντι του κόσμου – που κάποτε συγκέντρωνε τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας, σήμερα πουλιέται μισοτιμής, εγώ δεν μένω αδιάφορος. Και δεν μένω αδιάφορος την ώρα που η μεσαία τάξη στον τόπο μας έμποροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, ξενοδοχοϋπάλληλοι και ξενοδόχοι, επιτηδευματίες, μάστορες, εργάτες, φτωχαίνουν όλο και περισσότερο. Μέρα με την μέρα, η μεσαία τάξη εξαφανίζεται και οι φτωχοί γίνονται ακόμα φτωχότεροι», δηλώνει ο κ. Μιχάλης Κόκκινος.
Η συνέντευξη του κ. Μιχάλη Κόκκινου, αναλυτικά:
• Ποια είναι η άποψή σας για το ενδεχόμενο ο ενιαίος Δήμος Ρόδου να διασπαστεί σε τρεις ή τέσσερις ΟΤΑ;
Επειδή δεν θέλω να είμαι ανακόλουθος σε σχέση με αυτά που κατά καιρούς έχω δηλώσει, μου δίνετε την ευκαιρία να επισημάνω ότι ο νόμος του Καλλικράτη υπαγορεύθηκε, σχεδιάστηκε και τελικά ψηφίσθηκε στο γόνατο, με αποτέλεσμα να μην ανταποκριθεί στις προσδοκίες των ανθρώπων που οραματίστηκαν μια ανεξάρτητη, ακηδεμόνευτη, αυτονομημένη από την κεντρική εξουσία τοπική αυτοδιοίκηση. Παρά τα όποια μεγάλα προβλήματα που είχε το θεσμικό νομοθετικό πλαίσιο, εδώ στον τόπο μας αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας, η εφαρμογή του στην πράξη αντιμετώπισε ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες. Αυτό γιατί, όποια ελαφρυντικά και να θέλει να αναγνωρίσει καλοπροαίρετα κανείς στον επικεφαλής της δημοτικής πλειοψηφίας και δήμαρχο Ρόδου, ο οποίος είχε και την ευθύνη της εφαρμογής του, δεν μπορεί να μην του καταλογίσει ότι τον εφάρμοσε με μια αδικαιολόγητη πραγματικά συστολή, διστακτικότητα για να μην πω ακόμα και φοβικότητα, αναφορικά με τις τομές που έπρεπε να ακολουθήσει ξεπερνώντας το στενό γράμμα του νόμου, προκειμένου να εφαρμόσει το πνεύμα του νόμου για να πετύχει τον ουσιαστικό στόχο που ήταν η ανάπτυξη του τόπου. Εκφράσεις όπως «ο φόβος του καταλογισμού από το Ελεγκτικό Συνέδριο», «αυτό μας το απαγορεύει η νομοθεσία», «έχουμε αρνητική γνωμοδότηση από την νομική υπηρεσία» και άλλες τέτοιες όμοιές τους, έδειχναν ένα κλίμα αδυναμίας του τοπικού ηγέτη να αναλάβει πρωτοβουλίες, να προχωρήσει ένα βήμα μπροστά από την νομοθεσία και συνάμα ένα βήμα μπροστά από την εποχή του, ξεπερνώντας τα στεγανά και τις ατέλειες της ισχύουσας νομοθεσίας. Αυτά τα προβλήματα που προκλήθηκαν από τους ανωτέρω χειρισμούς, δημιούργησαν και τις αντιδράσεις της κοινωνίας απέναντι στον Καλλικράτη και όχι μόνο τις δημιούργησαν αλλά και τις ενίσχυσαν σε αυτά τα απόλυτα νούμερα που είδαμε σε αυτή την πραγματικά αποκαλυπτική δημοσκόπηση της “Δημοκρατικής” που διενεργήθηκε σε μια κρίσιμη για τον τόπο εποχή από μια από τις πλέον αναγνωρισμένες και προβεβλημένες εταιρίες στον συγκεκριμένο χώρο πανελλαδικά και όχι μόνο. Και ενώ εγώ ενδεχόμενα αν είχα ερωτηθεί θα έλεγα πως ενώ κάποια χρόνια πριν ψηφιστεί ο νόμος του Καλλικράτη δεν θα έπρεπε να ενωθεί το νησί σε ένα Δήμο και πως σήμερα είναι πολύ δύσκολο πρακτικά για πολλούς λόγους να χωριστεί ξανά συνακόλουθα θα δήλωνα υπέρ του ενός Δήμου, βλέποντας την τεράστια πλειοψηφία του Ροδιακού λαού, έστω και για τους λόγους που σας προανέφερα, να επιθυμεί τον χωρισμό του νησιού σε περισσότερους Δήμους, είμαι υποχρεωμένος να σεβαστώ αυτή την επιθυμία της πλειοψηφίας του λαού μας.
• Πώς θα πρέπει να διαμορφωθούν τώρα τα όρια των νέων Δήμων στο νησί μας;
Αν το υπουργείο Εσωτερικών αφουγκραστεί την λαϊκή βούληση, εφόσον αυτή διαμορφωθεί οριστικά και ξεπεράσει τα πρακτικά προβλήματα, που θα προκύψουν από έναν τέτοιο διαχωρισμό, θα πρέπει να προχωρήσει στον χωρισμό των Δήμων του νησιού με τέτοιο τρόπο, ώστε οι Δήμοι που θα προκύψουν να είναι οικονομικά βιώσιμοι με βάση τα οικονομικά στοιχεία που θα τους δώσει ο Δήμος Ρόδου άμεσα. Λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν. Από τον διαχωρισμό θα πρέπει να προκύψουν οικονομικά εύρωστοι και μόνο Δήμοι και σε αυτό είμαι απόλυτος και σαφής.
• Θεωρείτε πως ο ενιαίος Δήμος Ρόδου λειτούργησε καλά από την αρχή της ίδρυσής του ή παρουσίασε σημαντικές αδυναμίες ειδικά σε ό,τι αφορά τις πιο απομακρυσμένες περιοχές; Πώς θα πρέπει να λειτουργούν τα τοπικά συμβούλια ώστε να μπορούν να δίνουν λύσεις στα προβλήματα των πρώην δημοτικών ενοτήτων;
Όπως προανέφερα, μέσα στην προβληματική λειτουργία του Δήμου της Ρόδου σε σχέση με το θεσμικό πλαίσιο του Καλλικράτη ήταν και οι υπερεξουσίες που επεφύλαξε στο δημοτικό συμβούλιο σε σχέση με τα τοπικά συμβούλια των δημοτικών ενοτήτων, αυτών που κάποτε ήταν τα χωριά μας οι κοινότητές μας. Οι υπερεξουσίες αυτές δεν δημιούργησαν πρόβλημα μόνο στις απομακρυσμένες περιοχές αλλά και στο σύνολο των παλαιών Κοινοτήτων, είτε αυτές ήταν κοντά την πόλη της Ρόδου είτε μακριά από αυτήν. Αντί τελικά το δημοτικό συμβούλιο να περιοριστεί στον επιτελικό του ρόλο και να ασχοληθεί με τα μεγάλα προβλήματα του νησιού, αναλωνόταν σε συνεδριάσεις που διαρκούσαν δύο ημέρες με ογδόντα θέματα, χωρίς ουσιαστικά να λαμβάνει αποφάσεις για κάτι σημαντικό. Τα δε τοπικά συμβούλια, αντί να λαμβάνουν ένα ποσό το οποίο θα διαχειρίζονταν προκειμένου να διεκπεραιώσουν θέματα της αρμοδιότητάς τους, τα οποία θα ήταν θέματα καθημερινότητας και όχι μόνο, που θα αφορούσαν τις περιοχές ευθύνης τους και συγκεκριμένα τα χωριά τους, έγιναν τελικά απλοί θεατές σε ένα παιχνίδι γραφειοκρατίας που συναγωνίστηκε με τεράστια επιτυχία την γραφειοκρατία της κεντρικής εξουσίας, που κάποτε κορόιδευαν η τοπική αυτοδιοίκηση και οι εκπρόσωποί της. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα, όχι της λάμπας που είναι ευρέως γνωστό, αλλά του κάδου απορριμμάτων, που πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου ήθελε τρεις υπογραφές προκειμένου να αποκτήσει ένα κάδο απορριμμάτων για την περιοχή ευθύνης του και τελικά πέρασαν 16 μήνες και δεν τον έχει πάρει ακόμα και αυτό είναι πραγματικό περιστατικό στη Ρόδο του 2013. Τα στοιχεία είναι στη διάθεσή σας. Αυτό δεν είναι ανέκδοτο, είναι κωμικοτραγικό και αυτό το δημιούργησε μια διστακτική, άτολμη, φοβική διαχείριση εξουσίας.
• Έχετε οριστικοποιήσει τις αποφάσεις σας σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή σας στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης; Θα διεκδικήσετε την δημαρχία της Ρόδου;
Έχουμε συνηθίσει πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια να ακούμε υποσχέσεις και μεγαλεπήβολα σχέδια, που ποτέ δεν γίνονται πράξη. Νισάφι πια! Η Ρόδος δεν αντέχει άλλα ψέματα! Πώς θα μπορούσα να απαντήσω εγώ σε τέτοιο ερώτημα όταν σήμερα συζητείται το χωροταξικό του Δήμου Ροδίων; Πώς θα μπορούσα να μιλήσω για κάτι τέτοιο όταν όσοι με ξέρουν – και εσείς με ξέρετε πολύ καλά – γνωρίζουν καλά ότι δεν θέλω σώνει και καλά να γίνω δήμαρχος, ότι δεν με ενδιαφέρει οπωσδήποτε μια θέση εξουσίας, ότι μια χαρά ικανοποιώ το μεράκι μου για κοινωνική προσφορά και από το δικηγορικό μου γραφείο; Όμως την ώρα που ο τόπος έχει χάσει την ταυτότητά του, την ώρα που η Ρόδος – το διαμάντι του κόσμου – που κάποτε συγκέντρωνε τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας, σήμερα πουλιέται μισοτιμής, εγώ δεν μένω αδιάφορος. Και δεν μένω αδιάφορος την ώρα που η μεσαία τάξη στον τόπο μας έμποροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, ξενοδοχοϋπάλληλοι και ξενοδόχοι, επιτηδευματίες, μάστορες, εργάτες, φτωχαίνουν όλο και περισσότερο. Μέρα με την μέρα, η μεσαία τάξη εξαφανίζεται και οι φτωχοί γίνονται ακόμα φτωχότεροι. Οι τουριστικές αφίξεις αυξάνονται και τα έσοδα μειώνονται. Τα μνημεία μας παραμένουν ανεκμετάλλευτα, ο πλούτος μας εκχωρείται δωρεάν. Ε όχι! Δεν μένω αδιάφορος. Οι μεγάλες αποφάσεις, όμως, θέλουν σοβαρότητα, υπευθυνότητα και αξιοπρέπεια. Για να παρθούν τέτοιες αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν υπόψη όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούν να κάνουν μια πρόταση βιώσιμη, σοβαρή, ικανή να βοηθήσει τον τόπο, να γυρίσει επιτέλους σελίδα, να πετύχει αυτά που αξίζει επιτέλους ο λαός του.
• Από τη στιγμή που υπάρχει συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θεωρείτε πως θα πρέπει να αναπτυχθεί συνεργασία και για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης; Είναι αυτό εφικτό;
Έχω πει πολλές φορές, θα το επαναλάβω ακόμα μια. Τα κόμματα είναι βασικοί άξονες της Δημοκρατίας αλλά θα πρέπει να μείνουν έξω από την τοπική αυτοδιοίκηση. Όποτε αναμείχθηκαν θεσμικά στην τοπική αυτοδιοίκηση έκαναν κακό στους τοπικούς άρχοντες, τους ποδηγέτησαν, τους εγκλώβισαν, τους περιόρισαν την ελευθερία των αποφάσεών τους. Όσον αφορά στο πρόσωπό μου, δηλώνω ξεκάθαρα πως εμένα προσωπικά με ενδιαφέρουν τα στελέχη των κομμάτων, όχι οι ταμπέλες τους και υπάρχουν αξιόλογα στελέχη σε όλα τα κόμματα σε αυτόν εδώ τον τόπο, που ελεύθερα και ώριμα πια, είναι έτοιμα να αγωνιστούν για τον τόπο τους χωρίς διαχωριστικές γραμμές, με απόλυτη ελευθερία κινήσεων, χωρίς εξαρτήσεις στην λήψη των αποφάσεών τους.
• Πώς πρέπει μετά τις αλλαγές στο χωροταξικό των ΟΤΑ να αντιμετωπίσει το κράτος τους Δήμους καθώς μέχρι τώρα το μόνο που υπάρχει είναι ασφυκτικοί έλεγχοι και μειώσεις των κρατικών επιχορηγήσεων; Πόσο εφικτό είναι σε αυτό το περιβάλλον να λειτουργήσουν τόσο οι παλαιοί όσο και οι νέοι αυτοδιοικητικοί;
Η καχυποψία με την οποία περιβάλλει η κεντρική εξουσία τους τοπικούς άρχοντες σε αυτό τον τόπο δεν έχει προηγούμενο. Το Ελεγκτικό Συνέδριο κάνει την δουλειά του και την κάνει σωστά, σύμφωνα με την νομοθεσία που ισχύει. Η νομοθεσία αντιμετωπίζει τους τοπικούς άρχοντες ως εν δυνάμει κλέφτες και αυτό πρέπει να αλλάξει. Αναφορικά με τις κρατικές επιχορηγήσεις, είναι αδιανόητο να ενισχύουμε κάθε χρόνο ως Ροδίτες τα κρατικά ταμεία με την άμεση και έμμεση φορολογία με τεράστια ποσά για να μας αποδίδουν ψίχουλα. Δεν αρνούμαι την ενίσχυση των φτωχών περιοχών της χώρας, απλά καταγγέλλω την άνιση και άδικη μεταχείριση της Ρόδου και των Δωδεκανήσων γενικότερα στον τομέα αυτό. Σε κάθε περίπτωση, όταν οι ξένοι εταίροι μας υπαγόρευσαν τον Καλλικράτη, επειδή κάποιοι από αυτούς τον εφάρμοσαν στις χώρες τους, όσοι τον εφάρμοζαν, όπως το Βέλγιο, για παράδειγμα όταν ζούσα και εργαζόμουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον φόρο εισοδήματός μου τον πλήρωνα στον Δήμο. Συνεπώς καταλαβαίνετε ουσιαστική αποκέντρωση αν δεν αλλάξει το σύστημα χρηματοδότησης των Δήμων από την κεντρική εξουσία, δεν θα μπορέσει να υπάρξει.
• Με αφορμή την διένεξη που δημιουργήθηκε για τη διαχείριση των εσόδων της «ΔΕΡΜ ΑΕ» πώς θα πρέπει να λειτουργούν οι εταιρείες των ΟΤΑ;
Με ερώτηση θα απαντήσω στο ερώτημά σας. Σας φαίνεται λογικό σε ένα από τα πλουσιότερα νησιά της χώρας να έχουμε έναν από τους πιο υπερχρεωμένους Δήμους της Ελλάδας και να διατηρούμε και να καμαρώνουμε μάλιστα ότι έχουμε μια κερδοφόρα εταιρία, όταν έχουμε παράπονα από πληθώρα δημοτικών συμβούλων και δημοτών ότι αυτή δεν βοηθάει τον υπερχρεωμένο Δήμο, κομπάζοντας για την κερδοφορίας της;
