Βουλιάζoυν ο αλιευτικός και καταδυτικός τουρισμός στην Ελλάδα, καθώς τουλάχιστον τέσσερα έτοιμα επενδυτικά σχέδια παραμένουν στον πάγο με τον κίνδυνο να χαθούν σημαντικά κοινοτικά κονδύλια επειδή δεν ακόμη έχουν εκδοθεί οι υπουργικές αποφάσεις που ενεργοποιούν τον σχετικό νόμο.
Τον κίνδυνο να χάσει η Ελλάδα τα κοινοτικά κονδύλια, 12 εκατ. ευρώ που της αναλογούν από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (2008-2013) για επενδύσεις στον αλιευτικό τουρισμό, έχει κρούσει πολλές φορές στα συναρμόδια υπουργεία η επίτροπος Αλιείας Μαρία Δαμανάκη, χωρίς αποτέλεσμα από ό,τι φαίνεται.
Τέσσερα έτοιμα επενδυτικά σχέδια κοντά στα 20 εκατ. ευρώ από ιδιώτες, δήμους και συνεταιρισμούς για αλιευτικό και καταδυτικό τουρισμό σε Δωδεκάνησα, Κάλυμνο, Λέσβο – Λήμνο – Αϊ-Στράτη και Χίο – Οινούσσες – Ψαρά παραμένουν ανενεργά, καθώς τα συναρμόδια υπουργεία Ναυτιλίας και Τουρισμού δεν έχουν υπογράψει ακόμη τις σχετικές αποφάσεις.
Ετσι, δύο μήνες πριν από τον Δεκέμβριο οπότε λήγει η τρέχουσα προγραμματική περίοδος 2008-2013, η Ελλάδα δεν έχει υποβάλει ούτε μία πρόταση προς χρηματοδότηση στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, κάτι που σημαίνει ότι κινδυνεύει να χάσει όλα τα κονδύλια που της αναλογούν.
Και όμως, όπως αναφέρουν κύκλοι της επιτρόπου Αλιείας, στη νησιωτική και παράκτια χώρα υπάρχουν τουλάχιστον 11 τοπικά εταιρικά σχήματα ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ένα είδος συμπράξεων, που έχουν συσταθεί ακριβώς για να «εμπλουτίσουν» τις παραδοσιακές δραστηριότητες του ψαρά με νέες, τουριστικές όπως ο καταδυτικός τουρισμός. Στην ομάδα της Καλύμνου, για παράδειγμα, συμμετέχουν ο δήμος, ο αλιευτικός σύνδεσμος (τράτες) και ο τοπικός συνεταιρισμός παρασκευής παστών αλιευμάτων. Σε καθεμία από τις ομάδες αυτές αναλογούν περίπου 1-2 εκατ. ευρώ από κοινοτικά κονδύλια, που κινδυνεύουν να χαθούν.
Από το 2005 οπότε και ψηφίστηκε ο πρώτος νόμος για την προώθηση του καταδυτικού τουρισμού στην Ελλάδα έως σήμερα, ελάχιστες επενδύσεις έχουν γίνει. Διότι η εφαρμογή του νόμου απαιτούσε την έκδοση κοινών υπουργικών αποφάσεων από τα υπουργεία Εμπορικής Ναυτιλίας, Πολιτισμού και Περιβάλλοντος σχετικά με το περιεχόμενο των αιτήσεων, τα δικαιολογητικά κ.λπ. Ωστόσο, οκτώ χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου η κοινή υπουργική απόφαση ακόμη δεν έχει εκδοθεί! Τον Αύγουστο του 2013 ψηφίστηκε νέος νόμος που μεταξύ των άλλων προβλέπει και διατάξεις για τον αλιευτικό τουρισμό. Η εφαρμογή του όμως απαιτεί την υπογραφή… δύο κοινών υπουργικών αποφάσεων, που επίσης δεν έχουν εκδοθεί: μία για ζητήματα ασφάλειας από τα υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης, Τουρισμού και Ναυτιλίας, και μία για την έκδοση εισιτηρίων από τα προαναφερόμενα υπουργεία, συν του υπουργείου Οικονομικών. Το μεν υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης τις έχει υπογράψει, τα δε Τουρισμού και Ναυτιλίας όχι ακόμη. «Αναμένουμε να μας στείλει την απόφαση η διεύθυνση Αλιείας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για να υπογράψουμε», λένε στα «ΝΕΑ» κύκλοι του υπουργείου Τουρισμού. Σύμφωνα πάντως με τις πληροφορίες, η καθυστέρηση οφείλεται σε ενστάσεις του Λιμενικού Σώματος), το οποίο θα υποχρεωθεί να ασκεί στο εξής ελέγχους και στα επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη που μεταφέρουν τουρίστες για το αν τηρούν τις προδιαγραφές ασφάλειας.
