Mια άκρως αποκαλυπτική 82σέλιδη μελέτη της αμερικανικής μη κυβερνητικής οργάνωσης C4ADS, που εξειδικεύεται μεταξύ άλλων στην έρευνα των δικτύων πώλησης όπλων και πυρομαχικών, δίνει μια νέα διάσταση στα όσα έχουν προκύψει γύρω από το φορτίο του δεσμευμένου στον λιμένα της Ακαντιάς φορτηγού πλοίου “Νour M.”.
Eνα ανορθόδοξο πλέγμα εταιρειών, η δραστηριότητα των οποίων περιγράφεται στην εν λόγω μελέτη, τα διαλαμβανόμενα της οποίας αποτελούν ήδη αντικείμενο ενασχόλησης των ελληνικών αρχών, εμπλέκεται στην εξαγωγή όπλων μέσω του λιμανιού Oktyabrsk στην πόλη Νikolaev της Ουκρανίας, στο οποίο υπάρχουν ειδικά μέσα για την φορτοεκφόρτωση όπλων και πυρομαχικών.
Σύμφωνα με την C4ADS, το Oktyabrsk ελέγχεται από τη Ρωσία και διοικείται από απόστρατο αξιωματικό, ο οποίος υπήρξε διοικητής του ρωσικού στόλου πυρηνικών υποβρυχίων της Μαύρης Θάλασσας. Το δίκτυο του λιμένα εποπτεύεται, σύμφωνα με την ίδια έκθεση, από ισχυρό επιχειρηματία που διατηρεί στενούς δεσμούς με το Κρεμλίνο.
Η μεταφορά των τόνων φυσιγγίων, που έχουν δεσμευτεί στη Ρόδο, φέρεται να γίνεται από το “δίκτυο Οντέσσα” μέσω του ίδιου λιμένα ενώ το φορτηγό πλοίο είχε ξεκινήσει το ταξίδι του από το συγκεκριμένο λιμένα την 26η Οκτωβρίου 2013.
Όπως απεκάλυψε η “δημοκρατική”, το φορητό πλοίο στη συνέχεια κατέπλευσε στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης και μετά ξεκίνησε το ταξίδι του, μέσω μιας ανορθόδοξης πορείας, προς τον λιμένα της Τρίπολης, στη Λιβύη, αν και οι λιμενικοί θεωρούν, μετά και από καταθέσεις μελών του πληρώματος, ότι τελικός προορισμός ήταν το λιμάνι Ισκεντερούμ της Τουρκίας και ότι το φορτίο θα κατέληγε στη Συρία.
Θυμίζουμε ότι υπάρχουν αντιφάσεις σε πληροφορίες για το λιμάνι προορισμού, καθώς από το σύστημα marin trafik είχε δηλωθεί το λιμάνι Ταρτούς της Συρίας, σε άλλο ηλεκτρονικό σύστημα δηλωνόταν ως προορισμός η Τρίπολη της Λιβύης, ενώ ο πλοίαρχος αρχικά δήλωσε το Ισκεντερούμ της Τουρκίας.
Το πλοίο φέρεται να βρισκόταν την 17η Σεπτεμβρίου στο Κartal της Τουρκίας, την 29η Αυγούστου στην Tusla της Τουρκίας και την 6η Ιουλίου στο Τομπρούκ της Λιβύης. Τους τελευταίους 18 μήνες το πλοίο φέρεται να κατέπλευσε τρεις φορές στη Συρία, τον Μάιο του 2012, τον Μάρτιο και τον Μάιο του 2013.
Προκύπτει επίσης ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα άλλαζε το όνομά του. Ως το 2007 ονομάζονταν Mr Lulu, ενώ φέρεται να έχει καταχωρηθεί ως Sea Hope, Athos, Sea Trader, Silvana κ.α.
Επιπλέον φέρεται να συγκαταλέγεται σε λίστα του Λιμενικού, με πλοία «ύποπτα» για εμπλοκή σε υποθέσεις λαθρεμπορίου.
Το πλοίο ακινητοποιήθηκε από το Λιμενικό την 8η Νοεμβρίου 2013 έξω από τη Σύμη, σε ελληνικά ύδατα, ενώ λίγες ώρες αργότερα είχε προσαράξει στα αβαθή των Ιμίων και τελούσε υπό παρακολούθηση.
Εν πάση περιπτώσει το “δίκτυο Οντέσσα”, που ονομάστηκε έτσι γιατί έχει έδρα την Οδησσό, χρησιμοποιείται από τις κρατικές αμυντικές βιομηχανίες της Ρωσίας και της Ουκρανίας για να τροφοδοτούνται με όπλα και πυρομαχικά διάφορες χώρες.
Σύμφωνα με τη μελέτη το ίδιο δίκτυο ευθύνεται και για τη μεταφορά όπλων στη Συρία και φέρεται να τροφοδοτούσε το καθεστώς του Ασάντ.
Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην οικεία ιστοσελίδα της μη κυβερνητικής οργάνωσης, αναφέρεται ότι μια από τις εταιρείες που διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στο συγκεκριμένο δίκτυο είναι η Ουκρανική “Ukrspetsexport”.
Η συγκεκριμένη εταιρεία είναι η “μάνα” της θυγατρικής, “Ukrinmash” επ’ ονόματι της οποίας έχουν εκδοθεί όλα τα παραστατικά πώλησης των πυρομαχικών αλλά και 20.000 όπλων τύπου Καλάσνικοφ στο Υπουργείο Αμυνας της Λιβύης.
Η “Ukrinmash” ιδρύθηκε το 1997, έχει έδρα στο Κίεβο. Ενας εκ των ιδιοκτητών της εταιρείας είναι και το υπουργείο Βιομηχανικής Πολιτικής της Ουκρανίας κι ένας από τους κύριους τομείς δραστηριότητάς της είναι η επιδιόρθωση κι η ανακατασκευή πολεμικού υλικού και μηχανών.
Η εταιρεία κάνει εξαγωγές σε 14 χώρες ανάμεσα στις οποίες η Κίνα, η Τσεχία, η Μογγολία, το Καζακστάν, η Κούβα και άλλες.
Τον Απρίλιο του 2013 είχε δημοσιοποιηθεί έκθεση των Ηνωμένων Εθνών στην οποία αναφερόταν ότι στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2011 δύο αεροπλάνα που προέρχονταν από τα Τίρανα προσγειώθηκαν έμφορτα με όπλα στο αεροδρόμιο της Βεγγάζης.
Παραλήπτης του φορτίου εμφανιζόταν η κυβέρνηση Καντάφι. Τότε ωστόσο ως προορισμός των όπλων εμφανίζονταν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Σε αυτήν την παράνομη «εξαγωγή» δεκάδων χιλιάδων Καλάσνικοφ και σφαιρών αρχικά φέρονταν να συμμετείχαν μερικές αλβανικές εταιρείες όπως η «MEICO».
Όμως από την περαιτέρω έρευνα και τα έγγραφα στην έκθεση των Ηνωμένων Εθνών ρόλο μεσάζοντα εμφανίζεται να έπαιζε η προαναφερθείσα ουκρανική εταιρεία που τώρα φέρεται ως ο αποστολέας των όπλων προς την Λιβύη.
Πιο συγκεκριμένα 2.000.000 σφαίρες και 1000 καλάσνικοφ μέσω λαθρεμπορικών πτήσεων cargo φέρεται ότι κατέληξαν στην Βεγγάζη αν και τυπικά είχαν προορισμό τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Οι συμπτώσεις με όσα αναφέρονται στη πολυσέλιδη μελέτη της C4ADS είναι πολλές.
Σύμφωνα με αρχεία που παρατίθενται η εταιρεία “Ukrinmash” εξήγαγε τον Ιούνιο του 2008 μέσω του λιμένα του Oktyabrsk 1000 τόνους πυρομαχικά στην Τανζανία.
Το πλοίο με επωνυμία “Ann Scan” είχε σημαία Antigua and Barbuda και ενεπλάκη αργότερα σε υπόθεση διακίνησης λαθραίων τσιγάρων με προορισμό τη Μ. Βρετανία. Παρόμοιες εξαγωγές έχουν γίνει προς το Ιράκ, το νότιο Σουδάν, το Βιετνάμ, τη Βενεζουέλα και αλλού.
Η ίδια η εταιρεία “Ukrinmash” απεκάλυψε με το από 13 Νοεμβρίου 2013 έγγραφό της προς το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ρόδου, που έφερε στο φως της δημοσιότητας η “δημοκρατική”, ότι τόσο το πλοίο όσο και το φορτίο, έχουν πωληθεί στην τουρκικών συμφερόντων εταιρεία “TSS Silah Ve Savunma Sanayi Dis Ticaret Ltd”.
Η συγκεκριμένη τουρκική εταιρεία, όπως έγραψε και χθες η “δημοκρατική”, από το 2009 βρίσκεται καταχωρημένη στα αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ ως ύποπτη για τροφοδοσία του καθεστώτος Ασαντ με όπλα. Απόρρητο τηλεγράφημα μεταξύ του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Σόφια διέρρευσε στην ιστοσελίδα Wikileaks και αποκαλύφθηκε από την “Καθημερινή”.
Από έγγραφα που επεξεργάζεται το Λιμενικό προέκυψε ότι το κατασχεμένο φορτηγό ανήκε στη υπεράκτια εταιρεία “Alsaker Shipping Co” με έδρα το κρατίδιο St Kitts & Nevis της Καραϊβικής. Το safety management certificate του πλοίου εμφανίζει ως διαχειρίστρια εταιρεία την “Uni Marine Management”, με έδρα την Tartus και την Τρίπολη του Λιβάνου.
Οι Αμερικανοί ερευνητές σημειώνουν ότι το τελευταίο διάστημα καταγράφονται δρομολόγια πλοίων (μεταξύ Oktyabrsk – Tαρτους) που ανήκουν απευθείας σε συριακών συμφερόντων ναυτιλιακές εταιρείες με έδρα τη Συρία, το Λίβανο και την Αίγυπτο.
Στην έρευνα αναφέρεται επιπλέον ότι τα κέρδη από την πώληση όπλων και πυρομαχικών τοποθετούνται άλλοτε σε νόμιμες δραστηριότητες και άλλοτε «ξεπλένονται» σε τράπεζες της Λιθουανίας.
Σύμφωνα μάλιστα με τους ερευνητές, υφίστανται ενδείξεις ότι μέσω των ίδιων τραπεζών «ξεπλένουν» χρήματα το καρτέλ της Σιναλόα στο Μεξικό και η ισλαμιστική οργάνωση του Λιβάνου Χεζμπολαχ.
Τα ανωτέρω είναι γνωστά στους επιτελείς του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και δικαιολογούν την έρευνα που διενεργείται από τον επικεφαλής της Αρχής για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Παναγιώτη Νικολούδη.
Θυμίζουμε ότι τα πυρομαχικά που έχουν βρεθεί στα 55 εμπορευματοκιβώτια που έχουν σφραγιστεί θα μεταφερθούν σε φυλάκιο της 95 ΑΔΤΕ στα «Πασαούτια» προκειμένου να γίνει αναλυτική καταγραφή του περιεχομένου τους και σχετική πραγματογνωμοσύνη.
Μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί 31 εμπορευματοκιβώτια να περιέχουν ξύλινα κυτία με φυσίγγια διαμετρήματος 7,62x39mm, 10 εμπορευματοκιβώτια να περιέχουν ξύλινα κυτία με φυσίγγια διαμετρήματος 12,7x108mm και 14 εμπορευματοκιβώτια να περιέχουν ξύλινα κυτία με φυσίγγια διαμετρήματος 14,5x114mm.
Η ιδιοκτήτρια του πλοίου και του φορτίου εταιρεία “TSS SILAH VE SAUMNA SANAYI DIS TICARET LIMITED SIRKETI”, πρόκειται, σύμφωνα με τις πληροφορίες της “δημοκρατικής”, να υποβάλει επίσημο αίτημα, συνοδευόμενο από παραστατικά του ΟΗΕ, για την αποδέσμευση του φορτίου.
Υποστηρίζει συγκεκριμένα ότι έχει όλα τα νόμιμα παραστατικά για τη μεταφορά των όπλων και ισχυρίζεται ότι είχε ενημερώσει για τη μεταφορά αρμοδίως τον ΟΗΕ. Μετά την άρση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη διατείνεται μάλιστα ότι θα προσκομίσει αρμοδίως τα δικαιολογητικά για την αποδέσμευση του φορτίου.
