Μεγάλες απώλειες εθνικών εσόδων από «μη εγκεκριμένα» συνέδρια

Σε οικονομικό τέλμα οδηγούνται καθημερινά δεκάδες επιχειρήσεις διοργάνωσης επιστημονικών εκδηλώσεων στην Ελλάδα, λόγω της επικρατούσας σύγχυσης στην αγορά μεταξύ της Εγκυκλίου του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ) περί επιστημονικών εκδηλώσεων και του Κώδικα Δεοντολογίας του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ), γεγονός που έχει σαν αποτέλεσμα την «απώλεια» σημαντικών συνεδρίων που θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν στη χώρα με τις ανάλογες επιπτώσεις στα εθνικά ταμεία.
Έπειτα από πολύμηνο αγώνα του Συνδέσμου Ελλήνων Επαγγελματιών Οργανωτών Συνεδρίων – HAPCO για την αντιμετώπιση εμποδίων που εγείρονταν στη διοργάνωση ιατρικών συνεδρίων με παλαιότερες εκδόσεις της Εγκυκλίου ΕΟΦ, σήμερα οι Οργανωτές Συνεδρίων (PCOs) καλούνται να «συμμορφώνονται» όχι μόνο στις διατάξεις της νέας Εγκυκλίου ΕΟΦ, αλλά και στον Κώδικα Δεοντολογίας του ΣΦΕΕ.
Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι ορισμένα σημεία του Κώδικα του ΣΦΕΕ έρχονται άλλοτε σε αντίθεση και άλλοτε σε «μερική» συμφωνία με τις διατάξεις της Εγκυκλίου του ΕΟΦ, εγείροντας σημαντικά ερωτηματικά στον Οργανωτή Συνεδρίων σχετικά με την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει, ώστε να λάβει την απαιτούμενη έγκριση η αίτησή του στον ΕΟΦ και πρακτικά να ανάψει το «πράσινο φως» για να προχωρήσει στη διοργάνωση.
Το αποτέλεσμα της ανωτέρω διαδικασίας;
Οι οργανωτές να βρίσκονται μπροστά σε σταυροδρόμι άγνωστων κατευθύνσεων και η Ελλάδα να μετρά απώλειες από τα «μη εγκεκριμένα» συνέδρια. Απώλειες που μεταφράζονται όχι μόνο σε χαμένες δουλειές για τους Οργανωτές, αλλά χαμένες ευκαιρίες για όλους τους εμπλεκόμενους στο χώρο του τουρισμού.
Σε επίπεδο οικονομίας, αρκεί να αναφερθεί ότι:
α) οι δαπάνες ενός συνέδρου είναι 7 φορές μεγαλύτερες από ό,τι του μέσου τουρίστα, ενώ
β) η άρτια διοργάνωση ενός συνεδρίου απαιτεί την απασχόληση 60 διαφορετικών ειδικοτήτων από το χώρο της παροχής υπηρεσίων (τουριστικών και μη).
Με εύκολους υπολογισμούς λοιπόν, η απώλεια συνεδρίων οδηγεί μαθηματικά στην απώλεια εθνικών εσόδων, αύξηση της ανεργίας, επιβάρυνση του ΟΑΕΔ, μαρασμό των τοπικών κοινωνιών και «λουκέτο» αρκετών επιχειρήσεων που επιβιώνουν από τον τουρισμό πέραν των καλοκαιρινών περιόδων.