Ο κ. Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος, είναι ευρωβουλευτής του ΚΚΕ. Είναι μέλος στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, στην Επιτροπή Αναφορών και στην Αντιπροσωπεία στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή ΕΕ-Βόρειας Μακεδονίας.
Σήμερα, μιλάει στην “δημοκρατική” για τα εθνικά μας ζητήματα, το μεταναστευτικό αλλά και για τον ρόλο της Αριστεράς σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η συνέντευξη δόθηκε μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κατά την διάρκεια της Ολομέλειας που πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 21-24 Οκτωβρίου 2019, στο Στρασβούργο.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Νικολάου, να ξεκινήσουμε με το ζήτημα της τουρκικής προκλητικότητας και βεβαίως, με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις επεμβάσεις στην Συρία.
Σαν ένα πρώτο σχόλιο, νομίζω πως όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και συμμαχίες, όπως το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ΗΠΑ, δεν μπορείς να τους πιάνεις φίλους. Αυτό είναι το μεγάλο δίδαγμα που μπορούμε να εξάγουμε μετά τον τρόπο που είδαμε να διαχειρίζονται το ζήτημα οι ΗΠΑ -κατ’ αρχήν με τους Κούρδους, οι οποίοι εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για λύση και στην πρώτη ευκαιρία, όπου δεν ταυτίζονταν τα συμφέροντα των ΗΠΑ, τους εγκατέλειψαν. Αυτό είναι ένα πολύ χρήσιμο συμπέρασμα για τον ελληνικό λαό αφού η Τουρκία ενισχύει τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο, στην Κυπριακή ΑΟΖ κ.λπ. παρά το γεγονός πως είναι μια συμμαχική χώρα του ΝΑΤΟ. Όσον αφορά στις κυρώσεις για τις οποίες μιλάει η Ευρωπαϊκή Ένωση χωρούν πολλή συζήτηση. Εμείς λέμε ότι πρόκειται για “δήθεν κυρώσεις αφού μιλούν μόνον για τις μελλοντικές και όχι για τις παρούσες και βεβαίως, φαίνεται πως με τον τρόπο που διαχειρίζονται η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ την υπόθεση, το μόνο που κάνουν είναι να αποθρασύνουν την προκλητικότητα της Τουρκίας και να μην την αποσοβούν. Απαιτείται συνεχής επαγρύπνηση διότι από ό,τι φαίνεται, τόσο η Νέα Δημοκρατία, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζουν την συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την συνεργασία με τις ΗΠΑ, με το επιχείρημα ότι θα κλείσει η πόρτα στην τουρκική προκλητικότητα και διεκδικητικότητα, και θα διασφαλίσει τα δικά μας συμφέροντα, δεν έχουν πραγματική εφαρμογή. Ο λαός πρέπει να είναι υποψιασμένος αφού φαίνεται ότι επίκειται η μετατροπή της Ελλάδας σε μια μεγάλη αμερικανο-νατοϊκή βάση.
• Να περάσουμε στο προσφυγικό – μεταναστευτικό. Η Τουρκία συνεχίζει ακάθεκτη να απειλεί και να εκβιάζει την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ευθέως. Θα ήθελα το σχόλιό σας με αφορμή και την διαχείριση του ζητήματος τόσο από την προηγούμενη κυβέρνηση, όσο και από την σημερινή.
Κατ’ αρχάς να πούμε ότι ανεξάρτητα από το εάν γίνεται πόλεμος ή όχι σε μια χώρα, μετανάστευση και προσφυγιά, πάντα υπάρχει στο καπιταλιστικό σύστημα. Κι αυτό γιατί είναι ένα σύστημα το οποίο δεν μπορεί να εγγυηθεί, βασικά, ουσιαστικά ανθρώπινα και εργατικά δικαιώματα, τα οποία θα έπρεπε εν έτει τουλάχιστον 2019-2020 να απολαμβάνουν όλοι οι λαοί στον κόσμο. Μιλάω για το δικαίωμα στην εργασία, στην στέγη, στην υγειονομική ασφαλιστική περίθαλψη κ.λπ. Φυσικά, εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι κι εμείς στην Ελλάδα, έχουμε μετανάστευση. Οι Έλληνες φεύγουν τα τελευταία χρόνια, ως αποτέλεσμα της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης που βιώσαμε και το γεγονός πως πάνω από 400.000 άνθρωποι, αναγκάστηκαν να φύγουν από την χώρα για να βρουν κάποια άλλη χώρα για να ζήσουν. Βεβαίως, αυτή η κατάσταση εντείνεται πολύ περισσότερο σήμερα, σαν αποτέλεσμα των πολεμικών επιχειρήσεων, που είτε γίνονται είτε συνεχίζονται σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Οι πολεμικές επιχειρήσεις γίνονται από αυτούς, οι οποίοι έρχονται και χύνουν “κροκοδείλια” δάκρυα για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Να θυμίσω ότι η Συρία πριν από δέκα χρόνια, δεν ήταν μια χώρα που είχε μετανάστες, πρόσφυγες και αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα. Μπορούμε να πούμε ότι βρισκόταν σε μια σταθερή κατάσταση. Άρα στην ουσία, η διαμάχη αφορά τον ορυκτό πλούτο, τις ενεργειακές πηγές, τους δρόμους από τους οποίους θα περάσουν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, προς τις δυτικές χώρες. Βεβαίως, όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την μετανάστευση εκατομμυρίων ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους. Οι στρατιωτικές παρεμβάσεις που έκαναν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και του Ισλαμικού Κράτους (ένα φαινόμενο που πλέον όλοι καταλαβαίνουμε ότι οι ίδιοι το δημιούργησαν) έφεραν αυτά τα αποτελέσματα.
• Το πρόβλημα όμως με τα hotspots παραμένει.
Σήμερα λοιπόν, το βασικό ζήτημα είναι πώς αυτούς τους ανθρώπους, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, τους εγκλωβίζεις σε άθλιες δομές. Εμείς επισκεφτήκαμε όλα τα hotspots στα νησιά και διαπιστώσαμε ότι παρά τις πολύ φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλει το προσωπικό που εργάζεται εκεί -με πολύ κακές εργασιακές συνθήκες- δεν αρκούν διότι το πρόβλημα είναι πάρα πολύ μεγάλο και διογκώνεται. Τα hotspots που φτιάχνονται με ευρωπαϊκές προδιαγραφές δεν μπορούν να καλύψουν το πρόβλημα και τις ανάγκες και οδηγούμαστε να περάσουμε, ακόμη έναν χειμώνα σε αυτές τις περιοχές, με χιλιάδες ανθρώπους στα νησιά του Αιγαίου που ζουν ακόμη και σε σκηνές. Φαίνεται ότι οι συμφωνίες ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκία όχι μόνον δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά το ανακυκλώνουν. Οι φιλοξενούμενοι στα hotspots όσοι φεύγουν, επανέρχονται! Η εκτίμησή μας, είναι ότι με αυτό τον τρόπο δεν μπορεί να βρεθεί λύση σοβαρή εάν δεν εξαλειφθούν οι αιτίες που δημιουργούν την μετανάστευση και την προσφυγιά που είναι η “κόντρα” των μεγάλων δυνάμεων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ενάντια στην Ρωσία, την Τουρκία και το Ιράν για τις ενεργειακές πηγές.
Όσον αφορά στους ανθρώπους που είναι εγκλωβισμένοι πρέπει άμεσα να ληφθούν μέτρα για να φύγουν από τα hotspots και να μεταφερθούν σε δομές φιλοξενίας που θα τηρούν τις προδιαγραφές, να αποσυμφορηθούν τα νησιά, να δοθούν αποζημιώσεις στους νησιώτες που έχουν πληγεί από αυτού του είδους την διαχείριση του ζητήματος, και βεβαίως, να παρθούν μέτρα ώστε οι άνθρωποι να προωθούνται στους τελικούς τους προορισμούς. Είναι ένα πρόβλημα που δεν λύνεται με ποσοστώσεις και συμφωνίες, τόσο εύκολα.
• Να περάσουμε και στην κρίση της Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξ αρχής, επικαλέστηκε την Αριστερά, διείσδυσε, διέλυσε τον χώρο του ΠασΟκ και προσπαθεί να δημιουργήσει κάποιο άλλο “μόρφωμα” τρόπον τινά. Πώς το σχολιάζετε;
Νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται να απαντήσουμε σε πρώτη φάση είναι ότι οι άνθρωποι που αισθάνονται Αριστεροί και έπεσαν στην παγίδα του εγκλωβισμού που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιώντας τα συνθήματα, την φόρτιση κ.λπ. να θυμηθούν ότι ιστορικά, η έννοια της Αριστεράς στην Ελλάδα έχει ορισμένα χαρακτηριστικά: σήμαινε καθημερινούς αγώνες για την βελτίωση του μεροκάματου, των δικαιωμάτων, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές οργανώσεις και τις μεγάλες δυνάμεις, Είδαμε ότι τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα χτυπήθηκαν αλύπητα και μπορεί τώρα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να προσπαθεί να καταφέρει πλήγμα στις κλαδικές συμβάσεις, στην λειτουργία των συνδικάτων και στο δικαίωμα της απεργίας, αλλά είναι ζητήματα τα οποία άνοιξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Κι αν κάποιος έχει ακόμη αμφιβολίες για τον χαρακτήρα και την λειτουργία αυτού του κόμματος και ως αντιπολίτευση, έχει ήδη δώσει δείγματα γραφής. Από τα 8 ν/σ που έχει φέρει η Ν.Δ. στη Βουλή, τα 5 τα έχει υπερψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Άρα είναι ‘στυλιστικές’ οι διαφορές και όχι ουσιαστικές. Νομίζουμε ότι εκφράστηκε και στις εκλογές η δυσαρέσκεια στον ΣΥΡΙΖΑ η οποία όμως οδήγησε σε μια πολιτική εναλλαγή (χωρίς αλλαγή πολιτικής). Εμείς λέμε στον κόσμο που προβληματίζεται σήμερα, ότι υπάρχει λύση να διευρύνουμε τα δικαιώματά μας, να παλέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική και αυτό είναι να συνταχθούν με το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με τα συνδικάτα και τα σωματεία ενάντια στα αντεργατικές αλλαγές που επέρχονται. Το ΚΚΕ βάζει ζητήματα ώστε να μην περάσουν οι αντεργατικές αλλαγές και να είναι όλοι σε επαγρύπνηση.
