Με άρθρο του στο μεγάλο ειδησεογραφικό ιστότοπο news247 ο τ. Υφυπουργός Πολιτισμού-Τουρισμού Γιώργος Νικητιάδης εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η υιοθέτηση του σταυρού προτίμησης στις Ευρωεκλογές αποτελεί λάθος και ισχυρίζεται ότι ο σταυρός προτίμησης αποτελεί στροφή στον παλαιοκομματισμό και τον λαϊκισμό.
Το άρθρο του κ. Νικητιάδη έχει ως εξής:
ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ
Του τ. Υφυπουργού Πολιτισμού – Τουρισμού Γιώργου Νικητιάδη.
Η θεσμοθέτηση του σταυρού προτίμησης για τις Ευρωεκλογές, την ώρα που η κυβέρνηση θα έπρεπε να μελετά την κατάργηση του και στις Εθνικές εκλογές, αποτελεί τραγική επιστροφή στον παλαιοκομματισμό και τον λαϊκισμό που υποτίθεται όλοι αντιμάχονται.
Με τον σταυρό προτίμησης η εξουσία μεταβιβάζεται δήθεν στο Λαό, ο οποίος με άμεσο τρόπο θα εκλέγει τους Ευρωβουλευτές. Στην ουσία, η εξουσία εκχωρείται στο μαύρο πολιτικό χρήμα, στην κυριαρχία των Μέσων Ενημέρωσης, στο ρουσφέτι, σε κάθε είδους αδιαφανείς συναλλαγές και στην διαιώνιση ενός αρρωστημένου πολιτικού συστήματος που ο Λαός έχει καταδικάσει. Ενός σταρ-σύστεμ όπου οι γνωστοί αστέρες της πολιτικής και όχι μόνο, θα κατακτήσουν τις πρώτες θέσεις, ενώ οι άγνωστοι πρωτόβγαλτοι νέοι και πιθανότατα εξίσου ικανοί, αν όχι ικανότεροι στη γνώση των Ευρωπαϊκών θεμάτων, θα πατώσουν. Δυστυχώς, τα αποτελέσματα σε σχέση με τα πρόσωπα που θα εκλεγούν θα με δικαιώσουν πλήρως.
Η άποψή μου για το σταυρό προτίμησης, διατηρείται ίδια από το 1981 , όταν το περίφημο Συμβόλαιο με το Λαό του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου ,θεωρούσε την κατάργηση του σταυρού, στις Εθνικές εκλογές πυλώνα για την αλλαγή του πελατειακού κράτους. Παρά το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ , ενώ κατήργησε τον σταυρό στις Εθνικές Εκλογές του 1985, στις αμέσως επόμενες εκλογές τον επανέφερε, η άποψή μου στο θέμα παραμένει αναλλοίωτη. Η κατάργηση του σταυρού βοηθάει στην κάθαρση του πολιτικού συστήματος.
Οι προβληθείσες προσφάτως αιτιάσεις ότι ο Αρχηγός δεν πρέπει να είναι ο απόλυτος άρχων που αποφασίζει θα μπορούσαν να αποτελούν «ομολογία» δύο μεγάλων ελλειμμάτων. Το πρώτο έλλειμμα συνίσταται στην «ομολογία» ότι τα κόμματα των δύο αρχηγών που έλαβαν την απόφαση, δεν είναι κόμματα αρχών με δημοκρατική λειτουργία και ότι τα εκλεγόμενα κάθε φορά όργανα (Κεντρικές Επιτροπές, Εκτελεστικά Γραφεία κλπ) είναι για «τα μάτια του κόσμου» και όχι διότι πραγματικά έχουν εξουσία ή είναι ικανά να επιλέξουν τους κατάλληλους.
Η δεύτερη «ομολογία» συνίσταται στο ότι οι συναποφασίσαντες αρχηγοί δεν είναι, ούτε αυτοί ικανοί να επιλέξουν τους καλύτερους. Επειδή, τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει, ούτε δηλαδή τα κομματικά όργανα στερούνται εξουσιών και ικανοτήτων, ούτε οι αρχηγοί είναι ανίκανοι να επιλέξουν, θα ήταν φρονιμότερο να μην προχωρήσουν σε θεσμικές αλλαγές που όλοι γνωρίζουν ότι γίνονται μόνο για πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη. Οι θεσμοί ( και ο τρόπος εκλογής είναι θεσμός) δεν πρέπει να αλλάζουν κατά το δοκούν. Στο κάτω-κάτω, όσοι δεν θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ νικητή στις Ευρωεκλογές, είναι πολλοί περισσότεροι από αυτούς που τον θέλουν. Τους θεσμούς όμως, είναι βέβαιο ότι η συντριπτική πλειοψηφία, τους θέλει ισχυρούς και θέλει να τους σεβόμαστε και να μην τους μετατρέπουμε σε ακορντεόν.
Σε κάθε περίπτωση , η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρώπη είναι τόσο γκρίζα και θολή που θα μπορούσανε οι ικανοί υποψήφιοι να τον «ξεσκονίσουν» από παντού. Δυστυχώς όμως, για άλλη μια φορά επιλέγουμε να κάνουμε εκλογές, όχι με πολιτικούς όρους και με αντικείμενο τα πραγματικά ζητήματα που τίθενται και είναι τόσο κρίσιμα αυτήν τη φορά για το μέλλον της Ε.Ε, αλλά με όρους αντιπαλότητας προσωπικοτήτων και στάρ που θα ζητάνε το σταυρό μας κουβεντιάζοντας και μιλώντας περί άλλων ….
Ας ελπίσουμε ότι σύντομα, στην πορεία εξυγίανσης του πολιτικού μας συστήματος θα διορθωθεί η κακή αυτή απόφαση. Είμαι βέβαιος ότι στο βάθος και οι δύο αρχηγοί της συγκυβέρνησης αυτό πραγματικά θέλουν και ας έπεσαν τώρα στην παγίδα των κομματικών σκοπιμοτήτων. Σύντομα θα αντιληφθούν το λάθος τους.
