Στο αρχείο της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Ρόδου τέθηκε την 12η Ιανουαρίου 2005 η δικογραφία που είχε σχηματιστεί σε βάρος του προέδρου της ΜΚΟ «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης» κ. Κ. Τζεβελέκου, 53 ετών, μετά από κατ’ οίκον έρευνα στην διαβόητη πλέον βίλα της Ιαλυσού, από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Ρόδου και από τον πρώην Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου κ. Γιώργο Οικονόμου, ο οποίος βρέθηκε αντιμέτωπος με αγωγή κακοδικίας ύψους 300.000 ευρώ.
Ο κ. Τζεβελέκος, ενεπλάκη στο σκάνδαλο της χρηματοδότησης από κονδύλια του Ελληνικού Δημοσίου και συγκεκριμένα από την Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (Υ.Δ.Α.Σ.) του Υπουργείου Εξωτερικών, της πραγματοποίησης οκτώ προγραμμάτων αποναρκοθέτησης στη Βοσνία Ερζεγοβίνη, στο Λίβανο και στο Ιράκ, ύστερα από την υπογραφή συμβάσεων πραγματοποίησης προγραμμάτων αναπτυξιακής συνεργασίας.
Για την υπόθεση, όπως αναλυτικά έγραψε και χθες η “δημοκρατική“, ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος του, σε βάρος της συζύγου του, τέως δημοσίου υπαλλήλου, τριών εν ενεργεία διπλωματικών υπαλλήλων και τριών συνταξιούχων δημοσίων υπαλλήλων, που την επίμαχη χρονική περίοδο υπηρετούσαν στην Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (Υ.Δ.Α.Σ.), στην Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου και Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Στην διάταξη αρχειοθέτησης, που είχε εκδώσει ο πρώην Αντεισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου κ. Αντώνιος Παπαματθαίου, αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Από την προκαταρκτική εξέταση που διενεργήθηκε, λαμβανομένων υπόψιν όλων των ενεργειών του αρμοδίου Εισαγγελέως Πρωτοδικών Ρόδου καθώς και των αρμοδίων αστυνομικών υπαλλήλων, προέκυψε ότι ο καθού η προκαταρκτική εξέταση Κωνσταντίνος ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΣ του Αλεξάνδρου μετέβη, στις 18-6-2004, μετά της συζύγου του, του ανηλίκου τέκνου του, προσχολικής ηλικίας, καθώς και με την παρουσία τρίτου προσώπου, στον παιδικό σταθμό (…), ευρισκομένου στην πόλη της Ρόδου επί της οδού (…), με σκοπό την εκεί εγγραφή του ως άνω ανηλίκου. Προέκυψε δε περαιτέρω ότι κατά τη συζήτηση που είχε με την ιδιοκτήτρια του εν λόγω παιδικού σταθμού, (…) για το ζήτημα της εγγραφής του τέκνου του, ο καθού η προκαταρκτική εξέταση άνοιξε τον χαρτοφύλακα του στον οποίο αυτή, όπως ισχυρίζεται, είδε ένα μεταλλικό αντικείμενο που της φάνηκε σαν όπλο, ενώ δεν προέκυψε ότι ο τελευταίος απείλησε την ιδιοκτήτρια του παιδικού σταθμού ή επέδειξε το όπλο σε αυτήν (βλ. την από 19-11-2004 ένορκη κατάθεσή της (…) ενώπιον των αρμοδίων προανακριτικών υπαλλήλων του Α/Τ Ρόδου καθώς και την από 09-11-2004 ένορκη κατάθεση της μαγείρισσας του παιδικού σταθμού (…)). Περαιτέρω δε από τη διενεργηθείσα έρευνα στην οικία του καθού η προκαταρκτική εξέταση προέκυψε ότι αυτός κατείχε νόμιμα όπλο και ειδικότερα ένα πιστόλι WALTHER Ρ-99 CAL 9ΜΜ (βλ. την με αρ. πρωτ. 1020/62723/Ζ-2/1-γ άδεια κατοχής πυροβόλου όπλου και οπλοφορίας που εξεδόθη στις 25-6-2001 από τη Δ/νση Ασφαλείας Αττικής, η οποία έληξε στις 25-6-2004, ανανεώθηκε δε μεταγενέστερα, στις 10-8-2004, δυνάμει της με αρ. πρωτ. 1020/62723/Ζ-2/2-ε αδείας της ως άνω υπηρεσίας, βλ. σχετικά έγγραφα εντός).
Επί τη βάσει των ως άνω, δεν προέκυψαν ενδείξεις ότι πληρώθηκε η αντικειμενική υπόσταση κάποιου αδικήματος το οποίο να περιγράφεται στο νόμο και να τιμωρείται από αυτόν“.
Στο παραπεμπτικό έγγραφο της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Ρόδου, την 19η Ιουλίου 2004, προς την Εισαγγελία αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής:
“Αναφέρεται ότι την 18-06-2004 μετά από προφορική καταγγελία που έγινε ενώπιόν σας, ο ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΣ Κων/νος του Αλέξανδρου και της Άννας, γεν. 1961 στην Αθήνα ,κάτ. Ιαλυσού Αχαΐών 8, σε επίσκεψή του στον Παιδικό Σταθμό (…) επέδειξε όπλο.
Μετά από αυτό αστυνομικοί της Υπηρεσίας μας παρουσία σας μετέβησαν στην οικία του ανωτέρω, όπου μετά από έρευνα ανευρέθησαν και παραδόθηκαν από τον ίδιο το (…) πιστόλι μάρκας WALTHER ΜOD Ρ 99 και μία γεμιστήρα με (12) φυσίγγια των 9 MM τα οποία κατασχέθηκαν προκειμένου να εξακριβωθεί το νόμιμο της κατοχής τους.
Από τον ανωτέρω προσκομίσθηκε στην Υπηρεσία μας η υπ’αρίθμ. 1020/62723/ Ζ-2/1-γΓ από 25-06-2001 άδεια κατοχής πυροβόλου όπλου και οπλοφορίας που εκδόθηκε από Δ.Α.Α./Υ.Κ.Α.3-0 και η οποία έληξε την 25-06-2004”.
Η ιδιοκτήτρια του παιδικού σταθμού, είχε καταθέσει τα εξής:
“Είμαι ιδιοκτήτρια του παιδικού σταθμού (…) που βρίσκεται στην ενταύθα οδό (…). Αρχές Ιουνίου 2004 ήρθαν μεσημεριανή ώρα μία παρέα αποτελούμενη από ένα ζευγάρι, ένα παιδάκι κι έναν άλλο κύριο, άγνωστοι σ’ εμένα και μου ζήτησαν πληροφορίες για την εγγραφή του παιδιού τους που ήταν προσχολικής ηλικίας. Τους ξενάγησα στους χώρους του σταθμού και στη συνέχεια καθίσαμε στο γραφείο μου για παραπέρα πληροφορίες. Τους ζήτησα κάποια έγγραφα που αφορούσαν το παιδί και την ώρα που ο ένας από τους άντρες που μου συστήθηκε ως TΖΕΒΕΛΕΚΟΣ Κων/νος, άνοιξε το τσαντάκι του, μου φάνηκε ότι διέκρινα ένα μεταλλικό αντικείμενο σαν όπλο. Δεν μου το έδειξε, ούτε με απείλησε, ούτε φοβήθηκα. Μου είπε ότι θα έπρεπε να προσέχω το παιδί του, όπως κάνει κάθε γονιός και του εξήγησα τον τρόπο λειτουργίας του σταθμού. Μου είπε ότι θα το συζητούσε με την σύζυγό του και θα μου απαντούσαν τις επόμενες ημέρες. Δεν επανήλθε στο σταθμό”.
Η υπάλληλος είχε καταθέσει τα εξής:
“Εργάζομαι ως μαγείρισσα στον ιδιωτικό παιδικό σταθμό (…). Περί τα μέσα Ιουνίου δεν θυμάμαι ακριβώς ημερομηνία και περίπου η ώρα ήταν 14.30 βρισκόμουν στον ανωτέρω παιδικό σταθμό όπου εργαζόμουν, συγκεκριμένα βρισκόμουν στον διάδρομο.
Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα στο σταθμό ένα ζευγάρι ηλικίας 40-45 ετών τους οποίους τους συνόδευε και ένα τρίτο άτομο ηλικίας 35 ετών κοντός. Αμέσως μου ζήτησαν το γραφείο της κυρίας Διευθύντριας όπου και τους το υπέδειξα. Μπήκαν μέσα στο γραφείο και το τρίτο άτομο κάθισε απέξω. Επειτα από λίγο βγήκαν μαζί με την Διευθύντρια και ανέβηκαν στον πάνω όροφο του παιδικού σταθμού. Οταν ανέβηκαν πάνω το τρίτο άτομο που τους περίμενε από το κινητό του τηλέφωνο τους πήρε τηλέφωνο και μάλιστα τους ρώτησε εάν ανέβηκαν επάνω. Εγώ εκείνη την στιγμή βρισκόμουν δίπλα του και άκουσα το εν λόγω τηλεφώνημα και μάλιστα μου φάνηκε περίεργο. Επειτα από λίγο το ζευγάρι και η Διευθύντρια κατέβηκαν και μπήκαν ξανά στο γραφείο όπου έπειτα από λίγη ώρα αποχώρησαν και μαζί τους και το τρίτο άτομο.
Εγώ με όλα αυτά που μου φάνηκαν παράξενα μπήκα στο γραφείο και ρώτησα την Διευθύντρια τι άτομα ήταν αυτά και μου είπε ότι «θέλουν να μας φέρουν στο σταθμό το παιδί τους αλλά θέλουν να τους το προσέχουμε καλά γιατί όπως είπε ο σύζυγος οπλοφορώ» και μάλιστα μας είπε ότι όχι μόνο ότι έχει το όπλο αλλά το έβγαλε και της το έδειξε.
Εγώ εκείνη τη στιγμή τρομοκρατήθηκα και μάλιστα της είπα ότι εάν πάρει το παιδί εγώ θα φύγω. Για τα άγνωστα άτομα δεν μου ανέφερε ονόματα παρά μόνο ότι διαμένουν στην Ιξιά και ότι έχουν μεγάλο σπίτι και έχουν λέει και ιδιωτικό στρατό. Ολα αυτά μου τα ανέφερε η Διευθύντρια του σταθμού εγώ δεν ήμουν παρούσα”.
Ο ίδιος είχε υποστηρίξει ότι είχε εμπιστευθεί στην ιδιοκτήτρια του σταθμού, ότι ως δημοσιογράφος δραστηριοποιούμενος σε ανταποκρίσεις από εμπόλεμες περιοχές, στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή, ασκεί μια επικίνδυνη δραστηριότητα, λόγω της οποίας είχε αναγκαστεί να λάβει νόμιμη άδεια οπλοφορίας. Τα ανωτέρω ανέφερε για να δικαιολογήσει ένα αόριστο έστω φόβο για την τύχη των μελών της οικογένειάς του και όπως είπε, είχε παρακαλέσει την ιδιοκτήτρια του σταθμού να προσέχει το παιδί τους που επρόκειτο να παραμείνει σημαντικό χρόνο κοντά της.
Τελικώς όμως έγγραψε το παιδί του σε άλλο παιδικό σταθμό.
