Στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού εψάλη χθες η εξόδιος ακολουθία του Ρόδιου επιχειρηματία Σίμου Παρασκευά. Συγγενείς, φίλοι, εκπρόσωποι των τοπικών αρχών και φορέων, είπαν το τελευταίο «αντίο» στον Σίμο και τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία. Μεταξύ αυτών οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας Βασίλης Υψηλάντης, Γιάννης Παππάς και Μίκα Ιατρίδη, ο περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου, Γιώργος Χατζημάρκος, ο δήμαρχος Ρόδου, Αντώνης Καμπουράκης, ο πρόεδρος της ΝΟΔΕ Δωδεκανήσου, Παύλος Μπακίρης, αντιπεριφερειάρχες, αντιδήμαρχοι κ.ά.
Επιθυμία του εκλιπόντος ήταν να μην εκφωνηθούν επικήδειοι την ημέρα της κηδείας και οποιοδήποτε ψήφισμα να δημοσιευθεί στον τοπικό Τύπο. Επιθυμία του επίσης ήταν αντί στεφάνων, οποιαδήποτε συνεισφορά να κατατεθεί στο φιλόπτωχο ταμείο της Μητρόπολης Ρόδου.
Ωστόσο μεταξύ των στεφάνων που ξεχώρισαν ήταν αυτό του Έλληνα Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο Σίμος Παρασκευάς, διετέλεσε επί σειράν ετών πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ρόδου, πρόεδρος της ΝΟΔΕ, εκ των ιδρυτικών μελών της Τράπεζας Δωδεκανήσου και διακεκριμένο μέλος του ΕΒΕΔ.
Ο Σίμος Παρασκευάς γεννήθηκε το 1940 στη Ρόδο. Γιος του εμπόρου Γεωργίου Παρασκευά και της Νομικής Λαμπαδάριου, μεγάλωσε στην μεταπολεμική Ρόδο, στη γειτονιά του Αγ. Γεωργίου και γαλουχήθηκε στην εμπορική αγορά της Παλιάς Πόλης. Αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή της Ρόδου και μετά την στρατιωτική του θητεία ασχολήθηκε επί μια διετία ως εκτελωνιστής. Το ανήσυχο επιχειρηματικό του πνεύμα τον ώθησε σχεδόν αμέσως στον κόσμο της αγοράς. Σε ηλικία μόλις 24 ετών τον εμπιστεύθηκε η αντιπροσωπεία της Mercedes και τoν όρισε ως εκπρόσωπό της στα Δωδεκάνησα. Μετά από μερικά χρόνια γνώρισε στην Αθήνα τον Νίκο Θεοχαράκη και ξεκίνησε μια «συνεργασία ζωής» ως αντιπρόσωπος αυτοκινήτων (αρχικά της Datsun και μετά της Nissan) που διήρκεσε 50 χρόνια και συνεχίζεται ακόμα από την οικογενειακή επιχείρηση.
Όλη του τη ζωή την πέρασε στην αγορά της Ρόδου, έχοντας έντονη παράλληλα συνδικαλιστική δράση. Ήταν εκλεγμένος πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ρόδου την περίοδο 1992 – 2006. Απετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εμπορικού Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου από το 1993 έως το 2006 και θήτευσε ως αντιπρόεδρός του την περίοδο 1997 – 2006.
Ήταν παρών ως βασικός πρωτεργάτης σε όλες τις διεκδικήσεις και σε όλους τους αγώνες του επιχειρηματικού κόσμου της Δωδεκανήσου (μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ, ειδικό δασμολόγιο, κ.ο.κ.). Από τα ιδρυτικά μέλη της Τράπεζας Δωδεκανήσου, υπηρέτησε στο Διοικητικό της Συμβούλιο την περίοδο 1994 – 2004. Περιοδικά υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Διαγόρα και συμμετείχε στο Δ.Σ. του Κολοσσού Ρόδου τα έτη 1981 – 1982.
Αγαπούσε παθολογικά την Ρόδο. Την ήθελε πάντα πρωτοπόρο και «όμορφη». Η αγάπη του αυτή των ώθησε από πολύ μικρό στα «κοινά».
Εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος επί δημαρχίας Στ. Αυγουστάκη στο διάστημα 1975 – 1978. Εκλέχθηκε και νομαρχιακός σύμβουλος για την περίοδο 1989 – 1991. Ήταν ενεργό στέλεχος της «Νέας Δημοκρατίας» για 60 περίπου χρόνια. Διετέλεσε πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Δωδεκανήσου επί δεκαετία και ήταν επί 40 έτη αντιπρόσωπός της σε όλα τα κεντρικά όργανά της. Ήταν αναμφισβήτητα η πιο εμβληματική μορφή του χώρου στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Σε όλη του τη ζωή ήταν άνθρωπος πρακτικός, που ήθελε τους γύρω του να προοδεύουν και να εξελίσσονται. Μαχητικός και ασυμβίβαστος. Δεν τον δελέαζαν οι «θέσεις» γι’ αυτό και δεν τις διεκδίκησε ενώ μπορούσε. Ήθελε πάντα την ουσία. Ήταν άνθρωπος του «δια ταύτα», όπως συνήθιζε να λέει.
Ο Σίμος ήταν παντρεμένος με την Κατίνα (το γένος Γεωργάκη) και είχε ένα γιο, τον Γιώργο.
