Την απόφασή του να μην διεκδικήσει εκ νέου το δημαρχιακό θώκο, ανακοίνωσε σήμερα ο δήμαρχος κ. Στάθης Κουσουρνάς.
Χαρακτηριστικά δήλωσε: «Οι συνθήκες στην αυτοδιοίκηση είναι τώρα πολύ διαφορετικές, λιγότεροι πόροι, ασύμμετρες ευθύνες. Το κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο, λόγω της κρίσης, είναι αρνητικό. Υπάρχει απαξίωση του πολιτικού προσωπικού.
Υπάρχει κρίση εμπιστοσύνης στην Αυτοδιοίκηση και στους αιρετούς
Η αυτοδιοίκηση έχει μετατραπεί σε διοίκηση, η γραφειοκρατία μας πνίγει. Κάτω από αυτές τις συνθήκες παρά το ότι γαλουχήθηκα μέσα στην αυτοδιοίκηση, επιλέγω να απέχω.
Είμαι υποχρεωμένος στους πολίτες που με ανέξειξαν δήμαρχο τους 38 μήνες της θητείας μου και άλλους έξι που απομένουν έδωσα και θα δώσω τίμια και ευσυνείδητα όλες μου τις δυνάμεις για το συλλογικό καλό.
Κάποιοι συνεργάτες μου ίσως αποφασίσουν και αυτοί να κάνουν μια ανάπαυλα, μικρή ελπίζω, κάποιοι άλλοι θα συνεχίσουν τον αγώνα τους. Εύχομαι σε όλους καλή τύχη με τα σχέδιά τους, και δίνω την υπόσχεση ότι παραμένω δίπλα τους».
Σε ερώτηση τι θα γίνει με την παράταξή του, δήλωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει μια υπόδειξη. «Η παράταξη θα αποφασίσει για το τι θα κάνει στη συνέχεια» δήλωσε ο κ. Κουσουρνάς.
Αναλυτικά, η δήλωση του κ. Κουσουρνά:
Εδώ και πολύ καιρό είχα πει ότι η προεκλογική περίοδος σε ότι με αφορά θα ξεκινήσει δύο –τρεις μήνες πριν τις εκλογές. Είχαμε κι έχουμε πολύ έργο να κάνουμε και το χρωστάμε στη Ροδιακή κοινωνία να ασχοληθούμε πρωτίστως με το έργο που έχουμε αναλάβει να φέρουμε σε πέρας.
Επίσης εδώ και μήνες είχα πει ότι η απόφασή μου για το αν θα είμαι ξανά υποψήφιος θα ανακοινωθεί στο τέλος Φεβρουαρίου. Στην πρόσφατη συνεδρίαση της πλειοψηφίας, οι στενότεροι συνεργάτες μου με συγκίνησαν με την πίστη τους σε εμένα και τη θέληση τους να συνεχίσουμε το δύσκολο έργο που αναλάβαμε, του οποίου έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά τα αποτελέσματα.
Είχα εκμυστηρευτεί ότι πλέον είναι μια προσωπική επιλογή. Πέντε χρόνια είναι μια μεγάλη περίοδος και όφειλα να τα ζυγίσω όλα μέσα μου.
Πριν τρία χρόνια αναλάβαμε ένα τιτάνιο έργο : τη δημιουργία του πρώτου δήμου Ρόδου. Η νέα δημοτική μηχανή, δυστυχώς δεν μπορούσε να προκύψει από την απλή άθροιση των δέκα πρώην δήμων. Ποτέ μου δεν κατέφυγα στην πεπατημένη της «καμένης γης» αλλά είναι αντικειμενική αλήθεια ότι οι πρώην δήμοι (άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο) δεν είχαν προετοιμαστεί για αυτήν την ένωση. Τα χρέη και τα δάνεια ήταν εκτροχιασμένα. Δεν υπήρχε ουσιαστικά κανένα πρόγραμμα αναπτυξιακό καθώς σε όλο το νησί υπήρχε μόνο ένα χρηματοδοτούμενο έργο από το ΕΣΠΑ. Δεκάδες άλλα έργα λίμναζαν άπρακτα και το σύνολο των προμηθευτών είχε κλείσει για τα καλά την πόρτα στο νέο Δήμο από την πρώτη κιόλας ημέρα. Ολόκληρες δημοτικές ενότητες ξεκίνησαν χωρίς καμιά υποδομή συλλογής απορριμμάτων και με δημοτικές επιχειρήσεις πρώην δήμων να σέρνονται ως λογιστικά φαντάσματα στα κιτάπια του νέου δήμου.
Δεν είχα ποτέ την ψευδαίσθηση ότι την πρώτη κουτσουρεμένη θητεία θα ξεκινήσουν και θα ολοκληρωθούν μεγάλα έργα. Το «μεγάλο» έργο ήταν να μπει σε μια σειρά ο Δήμος και να αρχίσει να λειτουργεί, με οργάνωση, μεθοδικότητα, διαφάνεια και απόδοση. Το «έργο πνοής» ήταν να αποκατασταθούν τα οικονομικά του Δήμου, να διευθετηθούν οι εκκρεμότητες με εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, τα δάνεια και τα χρέη, ώστε να μπορεί νε λειτουργήσει ο νέος Δήμος και τα βαρίδια που κληρονομήσαμε. Οι δυσκολίες ήταν μεγάλες. Η αντιπολίτευση ήταν από την πρώτη στιγμή πολλές φορές σκληρή και άδικη. Κληθήκαμε να λειτουργήσουμε μέσα στην χειρότερη οικονομική κρίση που βίωσε η χώρα μας τον τελευταίο μισό αιώνα, μέσα από μια λαίλαπα κεντρικών αποφάσεων που συνεχώς άλλαζαν τα δεδομένα (περικοπές πόρων, αλλαγές στη νομοθεσία), ενώ μας φόρτωναν με επί πλέον προβλήματα (όπως η κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας). Αντιμετωπίσαμε εχθρούς πανίσχυρους όπως το ΤΑΙΠΕΔ που το βρήκαμε απέναντι μας στη Μαρίνα Μανδρακίου, στο Λιμάνι, στη Ροδιακή Έπαυλη. Αντιμετωπίσαμε και άλλους εχθρούς. Κάποιοι προμήνυαν ότι θα χάσουμε τον Φόρο Εισοδήματος, τους ευνοϊκούς συντελεστές ΦΠΑ, ακόμη και το ΔΗΦΟΔΩ. Εμείς όμως πολεμήσαμε. Πολεμήσαμε εκεί που έπρεπε, όπως έπρεπε και έως σήμερα δεν χάσαμε σπιθαμή από τα τοπικά δημοτικά κεκτημένα. Αντιθέτως αυξήσαμε την δημοτική περιουσία, με την βοήθεια φίλων βεβαίως.
Αντιμετωπίσαμε ακόμη και πρωτόγνωρα καταστροφικά καιρικά φαινόμενα. Ξεκινήσαμε την 4η μόλις βδομάδα της θητείας μας, με απίστευτες πλημμύρες κυρίως στην ανατολική πλευρά και τελειώνουμε με τις πρωτοφανείς φονικές πλημμύρες στην δυτική πλευρά του νησιού, που μας συγκλόνισαν όλους με το ανθρώπινο τίμημα που πληρώσαμε. Αντιμετωπίσαμε φωτιές χωρίς τους μηχανισμούς και τις δυνατότητες του παρελθόντος γιατί και πάλι το τέρας της γραφειοκρατίας ήταν απέναντι μας. Η εξαιρετική καλή πρακτική της ΕΤΑΙΠΡΟΦΥΚΑ δεν συνάδει λέει με το γράμμα του νόμου, λες και ήθελαν να μας σπρώξουν σε άλλα σκοτεινά μονοπάτια που άλλοι δήμοι και δημόσιοι φορείς κατέφυγαν και βρίσκονται τώρα στην αρνητική επικαιρότητα.
Μπορεί όλοι να έχουν να επισημάνουν κάτι για την έως τώρα πορεία μας : για τα σκουπίδια που δεν μαζεύτηκαν, για το πράσινο που δεν περιποιηθήκαμε, για τις λάμπες που δεν αλλάξαμε, αλλά είναι κοινή άποψη όλων και αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο Δήμος Ρόδου έχει αλλάξει. Λειτουργεί όπως πρέπει, ανάλαφρος από βαρίδια, με προίκα 60 εκ. ευρώ σε έργα χρηματοδοτούμενα που τα περισσότερα εκτελούνται και άλλα είναι έτοιμα ως προίκα στη νέα Δημοτική Αρχή.
Είμαστε όμως κυρίως υπερήφανοι, διότι σε αυτό το τιτάνιο έργο, δεν απομακρυνθήκαμε από τους συμπολίτες μας. Το κοινωνικό έργο των προνοιακών δομών του Δήμου μεγάλωσε και βρισκόμαστε καθημερινά δίπλα τους. Περικόψαμε όλα τα άλλα έξοδα, αλλά στη συγκεκριμένη κατηγορία αυξήσαμε τα κονδύλια, γιατί αυτό ήταν το σωστό. Προσφέραμε στήριξη στους άτυχους συμπολίτες μας , που δυστυχώς είναι πλέον πολλοί. Το κάναμε με την υπερπροσπάθεια υπαλλήλων κι αιρετών, αλλά και με τη βοήθεια ανώνυμων συμπολιτών, που όσα ευχαριστώ κι αν τους πω είναι λίγα.
Τρία χρόνια ήταν ένα ταξίδι, δύσκολο, με φουρτούνες, με μικρές νίκες για ενδιάμεσα λιμάνια αλλά με προορισμό μοναδικό. Ένα ταξίδι, που όσον αφορά τον καπετάνιο δεν υπάρχει επιστροφή παρά μόνο η τελική άφιξη. Ο Δήμαρχος δεν μπορεί να παραιτηθεί στα δύσκολα, να παρατήσει το καράβι, γι’ αυτό είμαι εδώ μέχρι το τέλος της θητείας μου.
Τώρα λίγο πριν το νέο ταξίδι, αναλογίστηκα για τη νέα δέσμευση. Ένα ταξίδι με νέους όρους, με χρόνο για ολοκλήρωση όσων πριν τρία χρόνια οραματιστήκαμε μια μεγάλη ομάδα φίλων, για να αλλάξουμε τη Ρόδο.
Οι συνθήκες στην αυτοδιοίκηση είναι τώρα πολύ διαφορετικές. Λιγότεροι πόροι. Ασύμμετρες ευθύνες. Το κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο λόγω της κρίσης είναι αρνητικό. Υπάρχει απαξίωση του πολιτικού προσωπικού. Υπάρχει κρίση εμπιστοσύνης στην αυτοδιοίκηση και στους αιρετούς. Η Αυτοδιοίκηση έχει μετατραπεί σε Διοίκηση. Η γραφειοκρατία μας πνίγει. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, παρά το ότι γαλουχήθηκα μέσα στην Αυτοδιοίκηση, επιλέγω να απέχω.
Είμαι υποχρεωμένος στους πολίτες που με ανέδειξαν Δήμαρχο.
Τους 38 μήνες της θητείας μου και άλλους 6 που απομένουν έδωσα και θα δώσω τίμια και ευσυνείδητα όλες μου τις δυνάμεις για το συλλογικό καλό.
Η παράταξη μας, εκλεγμένοι και μη, αποτελείται από πολλά ικανά στελέχη. Πολλοί πρόσφεραν ήδη πολλά, ενώ κάποιοι άλλοι ίσως να μην τους έδωσα τις ευκαιρίες που έπρεπε και τους ζητώ συγνώμη. Δημοτικοί Σύμβουλοί, πρόεδροι και μέλη δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων, λαϊκά μέλη που συμμετείχαν στη διοίκηση του δήμου, και αυτοί που κάπου στα ενδιάμεσα αποστασιοποιήθηκαν αφήνοντας χώρο σε άλλους, όλοι εργάστηκαν με αυταπάρνηση, ακολούθησαν την πολιτική που μαζί χαράξαμε και κυρίως τήρησαν τον κώδικά ηθικής για τον οποίο δεσμευτήκαμε. Σεβαστήκαμε κάθε ευρώ του Ροδιακού λαού. Δεν υπήρξε σκιά για κανέναν και σε καμιά περίπτωση και αυτό το λάβαρο επιτρέψτε μου να το κρατήσω ψηλά.
Κάποιοι συνεργάτες μου ίσως αποφασίσουν και αυτοί να κάνουν μια ανάπαυλα, μικρή ελπίζω, κάποιοι άλλοι θα συνεχίσουν τον αγώνα τους. Εύχομαι σε όλους καλή τύχη με τα σχέδια τους και δίνω την υπόσχεση ότι παραμένω δίπλα τους.
Εύχομαι οι ερχόμενες εκλογές να γίνουν σε πλαίσιο πολιτικής άμιλλας, με υγιή αντιπαράθεση ιδεών και οραμάτων. Είμαι σίγουρος ότι οι Ροδίτες θα κάνουν και πάλι την σωστή επιλογή, στον επόμενο Δήμαρχο. Στόχος μας, ο κάθε νέος δήμαρχος να ξεκινάει ένα βήμα πιο μπροστά από τον προηγούμενο. Ελπίδα όλων μας, ο κάθε δήμαρχος να είναι καλύτερος από τον προηγούμενο.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι έχουμε μπροστά μας ακόμη μισό χρόνο δουλειάς. Άσχετα με τις προσωπικές επιλογές του καθενός, η δημοτική αρχή οφείλει να συνεχίσει να δουλεύει στους ίδιους ρυθμούς.
