Ιδιαίτερα συζητήσιμη είναι η απόφαση του υπουργείου Εργασίας με την οποία δίνονται αναδρομικά επτά μηνών από 4.000 ευρώ και πάνω, σε κάθε συνταξιούχο βουλευτή που εργαζόταν! Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι οι συνταξιούχοι βουλευτές πρέπει να μην έχουν ίδια αντιμετώπιση με τους υπόλοιπους συνταξιούχους- άλλωστε και οι δικές τους συντάξεις (που όντως ήταν υψηλές) περικόπηκαν κατά πολύ στα δυο χρόνια του Μνημονίου. Ταυτόχρονα, όμως, η “επιστροφή στην κανονικότητα”, δεν μπορεί να επαναφέρει αντιλήψεις άλλων ετών, που οδήγησαν στην χρεοκοπία. Δικαστές πχ που να λαμβάνουν προκλητικές αποφάσεις για τις δικές τους συντάξεις, βουλευτές να έχουν προνομιακή μεταχείριση και κόμματα να δανείζονται με σκανδαλώδεις όρους, να μην επιστρέφουν τα χρήματα και να μην είναι ουδείς υπεύθυνος γι’ αυτό- οι υπεύθυνοι των τραπεζών, μάλιστα, που τα παρείχαν να επιχειρείται παλαιότερα να μην τεθούν στην κρίση της δικαιοσύνης, με φωτογραφικές νομοθετικές διατάξεις. Μήπως θα πρέπει να επανεξεταστεί μια τέτοια “επιστροφή στην κανονικότητα”;
Να την ξαναδούμε την «επιστροφή στην κανονικότητα»
