«Ροδίτης» ο νέος πρόεδρος της Επιτροπής Κοινοτικών Σχέσεων της ΝΝΟ

Ο Vic Alhadeff, είναι γόνος Εβραίων οι οποίοι εδιώχθησαν την εποχή της ναζιστικής κατοχής από τη Ρόδο

Η «ελληνική» σχέση που υπήρχε σε επίπεδο κορυφής με την Επιτροπή Κοινοτικών Σχέσεων της ΝΝΟ, συνεχίζεται και μετά την αλλαγή ηγεσίας που επήλθε πριν μερικές εβδομάδες.

Ο μέχρι πρότινος πρόεδρός της, Στέπαν Κερκιασαριάν, αρμενικής καταγωγής, ήταν γεννημένος στη Κύπρο. Ο νέος πρόεδρος, Vic Alhadeff, είναι γόνος Εβραίων από τη Ρόδο, οι οποίοι εδιώχθησαν την εποχή της ναζιστικής κατοχής.

Στο «Ροδίτικο» παρελθόν του αναφέρθηκε εκτενώς ο κ. Alhadeff, κατά την προσφώνησή του, ενώπιον χιλιάδων συμπαροίκων, στο επίσημο άνοιγμα του 32ου Ελληνικού Φεστιβάλ του Σίδνεϊ, την περασμένη Κυριακή στο Darling Harbour για να καταδείξει, όπως είπε, την «βαθιά προσωπική σχέση που αισθάνομαι με την ελληνική παροικία και τον ελληνικό λαό».

Ουσιαστικά, η προσλαλιά του ήταν η δική του αυτοσύσταση προς την ελληνική παροικία με κοινή συνισταμένη την ανεκτικότητα και τον πλουραλισμό της αυστραλιανής πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Ο ίδιος διηγήθηκε την ιστορία του με τα ακόλουθα λόγια:
«Οι γονείς μου είχαν γεννηθεί στη Ρόδο. Ο κόσμος τους γκρεμίστηκε στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν υιοθετήθηκαν αντιεβραϊκά διατάγματα που έλεγαν ότι οι Εβραίοι δεν μπορούσαν πλέον να πηγαίνουν στο σχολείο, να έχουν επιχειρήσεις και να παντρεύονται με άλλους ανθρώπους.
«Ο πατέρας μου ήξερε τότε ότι είχε έρθει η ώρα να φύγει. Αναχώρησε για την Ζιμπάμπουε. Ήλπιζε να φέρει στη συνέχεια κοντά του τους γονείς, την αδελφή και τη μνηστή του.

«Αυτό όμως δεν έμελλε να γίνει. Οι γερμανικές δυνάμεις έφτασαν στη Ρόδο και οι 2.000 Εβραίοι του νησιού εστάλησαν στο Άουσβιτς, το μεγαλύτερο από τα στρατόπεδα θανάτου των Ναζί. Οι γονείς του πατέρα μου, οι παππούδες μου δολοφονήθηκαν εκεί. Οι αδερφές του επέζησαν.
«Τι απέγινε όμως η μνηστή του; Κι εκείνη είχε μεταφερθεί στο Άουσβιτς. Ο πατέρας μου έστελνε γράμματα αναζητώντας τα ίχνη της αλλά όλα του επιστρέφονταν.
«Του είχαν πει πως σκοτώθηκε. Και σε εκείνη είχαν πει ότι εκείνος σκοτώθηκε…

«Πριν μερικά χρόνια ο πατέρας μου ήταν σε διακοπές στο Cape Town της Νότιας Αφρικής. Και κάπου άκουσε το όνομά της- Becky. Ήταν η γυναίκα με την οποία ήταν αρραβωνιασμένος πριν 50 χρόνια. Είχε επιζήσει. Ήταν τώρα γιαγιά στα 70 της και ζούσε στο Βέλγιο. Κι ο πατέρας μου ήταν παππούς στα 80 του».
Εκτός από αυτή την προσωπική ιστορία, ο κ. Vic Alhadeff αναφέρθηκε και σε περιστατικά στην Ελλάδα στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής όπου οι δημοτικές και οι εκκλησιαστικές αρχές, παρά τις πιέσεις που δέχθηκαν, δεν ενέδωσαν και έσωσαν χιλιάδες Εβραίους.

Ο κ. Alhadeff είπε ότι επικαλέστηκε τα συγκεκριμένα παραδείγματα για να καταδείξει ότι στις δύσκολες εποχές πρέπει οι άνθρωποι να υψώνουν φωνή εναντίον του κακού και να προωθούν τα ιδανικά του αλληλοσεβασμού και της ειρηνικής συνύπαρξης.

«Η Αυστραλία είναι πολυπολιτισμικό έθνος και η ποικιλομορφία μας είναι η μεγαλύτερη ισχύς μας» είπε ο κ Alhadeff, ο οποίος είναι και μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο της εβραϊκής οργάνωσης, Jewish Board of Deputies. Στο παρελθόν υπήρξε αρχισυντάκτης της εβραϊκής εφημερίδας της Αυστραλίας, “The Australian Jewish News”.