Από την πρώτη στιγμή της εκδήλωσης της κρίσης, έχουμε αναφερθεί στην ανάγκη ενός ολοκληρωμένου και συνεκτικού σχεδίου για την αντιμετώπιση των συνεπειών της. Τώρα και μετά. Για τις επιχειρήσεις, τους εργαζομένους, τους ανέργους, τα νοικοκυριά.
Δεν τα λύνουν όλα οι αγορές. Η πολιτική έχει τον πρώτο λόγο. Χρειάζεται ένα κράτος οργανωμένο που εγγυάται τα κοινωνικά αγαθά σε όλους τους πολίτες.
Δεν είναι η ώρα να συζητήσουμε το γενικότερο πρόγραμμα ανόρθωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, μετά την κρίση. Δεν έχουμε ακόμη μπροστά μας , όλο το εύρος των συνεπειών της. Θα πρέπει να συνεκτιμήσουμε την συμβολή της ΕΕ και τις αποφάσεις που θα οριστικοποιηθούν.
Το πρόγραμμα ανόρθωσης θα πρέπει να τύχει ευρύτερης κοινωνικής συμφωνίας. Να προκύψει μέσα από διάλογο με τα πολιτικά κόμματα και τους κοινωνικούς εταίρους.
Δεν μηδενίζουμε τα μέτρα που ήδη έχουν παρθεί. Πολλά από αυτά είναι και δικές μας προτάσεις.
Όμως είναι αποσπασματικά και ανεπαρκή. Δεν καλύπτουν αποτελεσματικά την έκταση των προβλημάτων που δημιουργούνται. Δεν καλύπτουν ακόμη και ευαίσθητες κατηγορίες πολιτών όπως οι μακροχρόνια άνεργοι. Και το χειρότερο, συνοδεύονται από παρεμβάσεις που θιγούν εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα.
Τώρα είναι η ώρα να κρατήσουμε όρθιες τις επιχειρήσεις, όρθια την κοινωνία.
Γιατί αν καταρρεύσουν, το κόστος της ανάταξης, θα είναι πολλαπλάσιο και η χρονική διάρκεια της πολύ μεγαλύτερη. Αν πολλές επιχειρήσεις κλείσουν και η ανεργία πάρει επικίνδυνες διαστάσεις, η ζημιά -οικονομική αλλά και κοινωνική- θα είναι ανυπολόγιστη. Τότε δυστυχώς θα βρεθούμε μπροστά σε νέα μνημόνια.
Οι οικονομικές δυνατότητες έχουν βέβαια όρια, δεν υπάρχουν «λεφτόδεντρα» αλλά είναι πια σημαντικά μεγαλύτερες. Γιατί :
•Οι δημοσιονομικοί στόχοι και τα πλεονάσματα ,δεν ισχύουν για το 2020.
•Συμμετέχουμε λόγω της κρίσης στο QE και μπορούμε να εξασφαλίσουμε πρόσθετη ρευστότητα.
•Η ΕΕ ,η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, το ΕΣΠΑ, δίνουν ήδη επιπλέον ποσά για εγγυήσεις και πρόσθετα χρηματοδοτικά εργαλεία ,που πρέπει επιτέλους να αξιοποιηθούν .
•Όσον αφορά το περιβόητο απόθεμα (το λεγόμενο μαξιλάρι και για το μέρος που προέρχεται από την υπερφορολόγηση),για το οποίο γίνεται πολύ συζήτηση, πιστεύουμε ότι αυτό θα πρέπει να αξιοποιηθεί στο γενικότερο πρόγραμμα ανόρθωσης. Είναι λάθος η συζήτηση να γίνεται τώρα.
Με βάση τα παραπάνω οι επτά (7)συγκεκριμένες και απόλυτα στοχευμένες προτάσεις για επιχειρήσεις και ανθρώπους που δοκιμάζονται επιβάλλεται να υλοποιηθούν:
1. Πρόγραμμα τόνωσης της ρευστότητας και ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Με εγγυημένα από το κράτος δάνεια και επιδοτήσεις.
Οι σχετικές Κυβερνητικές εξαγγελίες ύψους 1% του ΑΕΠ ( παρά τη μόχλευση ) ,δεν αρκούν.
Οι άλλες χώρες της Ε.Ε. εξαγγέλλουν ήδη ανάλογα προγράμματα που φτάνουν και το 20% του ΑΕΠ.
2.Για τους αγρότες.
Η εξαγγελία για πρόγραμμα στήριξης 150 εκ. ευρώ είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Χρειάζονται ουσιαστικά μέτρα στήριξης των αγροτών και της πρωτογενούς παραγωγής μέσα στην κρίση. Με ενιαία αντίληψη για την διαδικασία παραγωγής -μεταποίησης -εμπορίας. Με τόνωση της ρευστότητας και αναστολή πληρωμής οφειλών.
Με Ένταξη στα προστατευτικά μέτρα όλων των ΚΑΔ που αντιστοιχούν στον πρωτογενή τομέα.
Είναι σημαντικό να αγοραστούν από το κράτος προϊόντα απευθείας από τους παραγωγούς και να διατεθούν στους οικονομικά αδύναμους, σε ανθρώπους που δεν έχουν τα απαραίτητα για να ζήσουν.
3.Για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους του τουρισμού
Πρόγραμμα τόνωσης της ανταγωνιστικότητας του πιο κρίσιμου κλάδου της οικονομίας μας. Με φορολογικές παρεμβάσεις (μείωση ΦΠΑ στην εστίαση και του φόρου στη διαμονή)και επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών.
Και δραστική μείωση των ενσήμων που απαιτούνται για την χορήγηση στους εργαζόμενους του κλάδου, του επιδόματος ανεργίας κατά τους χειμερινούς μήνες.
4.Καμία συζήτηση για περικοπές μισθών και συντάξεων. Το μάρμαρο της κρίσης δεν μπορεί να πληρώσουν πάλι οι εργαζόμενοι.
Το ειδικό επίδομα να καλύψει όλους ανεξαιρέτως τους εργαζομένους που θίγονται. Για όλο το διάστημα των περιοριστικών μέτρων.
Να καταργηθεί οριστικά με τροπολογία, το άρθρο 9 της ΠΝΠ που ευνοεί την εργοδοτική ασυδοσία και προβλέπει μείωση των μισθών κατά 50%.Δεν αρκεί η υπουργική απόφαση.
5.Να καλυφθούν με το επίδομα ανεργίας όλοι οι άνεργοι και οι μακροχρόνια άνεργοι, που δεν το παίρνουν και για όλη τη διάρκεια της κρίσης.
Δεν επιτρέπεται μέσα στην κρίση να υπάρχουν πολίτες που εγκαταλείπονται, χωρίς τα στοιχειώδη για να ζήσουν. Κάλυψη και των συνταξιούχων, των οποίων η έκδοση της σύνταξης καθυστερεί.
Και των εργαζόμενων στον τουρισμό με ελαστικές σχέσεις εργασίας που έχουν μείνει εκτός.
6.Παράταση της απαγόρευσης πλειστηριασμών Α κατοικίας, όχι άλλη καθυστέρηση.
Τα όσα ψελλίζουν οι αρμόδιοι Υπουργοί αποτελούν πρόκληση για την κοινωνία και ιδίως για τους ασθενέστερους μέσα στην κρίση.
7.Ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά με βάση την πρότασή μας, αυτή είναι η έμπρακτη αναγνώριση της προσφοράς τους.
Χορήγηση του επιδόματος Πάσχα σε αστυνομικούς, στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και σε όσους δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή.
