Η κρίση που διέρχεται η τουριστική βιομηχανία απαιτεί ψυχραιμία, δηλώνει σε συνέντευξή του προς τη «δ», ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου κ. Μανώλης Μαρκόπουλος, επισημαίνοντας ότι δεν χωρούν εκπτώσεις στην ποιότητα, αλλά ούτε και στις τιμές.
Ο πρόεδρος της ΕΞΡ, τονίζει ότι το προϊόν των τουρ οπερέιτορς είναι τα ξενοδοχεία και συνιστά προσοχή στην επιλογή συνεργατών, στις πιστώσεις που δίνουν, στις νέες συμβάσεις που υπογράφουν οι ξενοδόχοι και στην τροποποίηση των υφιστάμενων.
Διαβάστε τη συνέντευξη του κ. Μαρκόπουλου αναλυτικά:
• Κύριε Μαρκόπουλε, επικρατεί μία άκρως συγκεχυμένη εικόνα για την τουριστική σεζόν, γεγονός που έχει αποτυπωθεί και από σχετικές έρευνες που έγιναν σε τοπικό επίπεδο. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση, πότε υπολογίζετε ότι θα ξεκινήσει η σεζόν;
Το μόνο βέβαιο είναι, ότι η φετινή σεζόν θα είναι δύσκολη σε πολλούς τομείς. Όλα παραμένουν ρευστά. Δεν είμαστε σε θέση να προβλέψουμε την αφετηρία και τη λήξη της τουριστικής περιόδου. Οι ξενοδόχοι και γενικότερα οι συμμετέχοντες στην τουριστική βιομηχανία, είναι οι τελευταίοι που μπορούν να δώσουν αυτή την απάντηση σήμερα. Επιστήμονες άλλων κλάδων μπορούν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα! Όταν τεθεί υπό έλεγχο o Covid-19 και δεν συνιστά πανδημία, θα προσπαθήσει και η τουριστική βιομηχανία να ενεργοποιηθεί. Εάν αυτό συμβεί τον Ιούνιο, τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Θα το κρίνουν οι επιδημιολόγοι, όχι μόνο οι Έλληνες αλλά και των υπολοίπων Ευρωπαϊκών χωρών. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ρόδος είναι ένας προορισμός με μεγάλο αριθμό κλινών και δεν θα μπορούσε να καλυφθεί με 3-4 μόνο αγορές συν τους ημεδαπούς. Είναι ένα νησί που έχει ανάγκη όλες τις ευρωπαϊκές αγορές.
Το πιο αισιόδοξο σενάριο, υπαγορεύει, λοιπόν, ότι θα υπολειτουργήσουμε τον Ιούνιο και ότι θα πορευτούμε με πιο χαμηλές πληρότητες τον Ιούλιο. Το επόμενο σενάριο είναι να ξεκινήσουμε τον Ιούλιο και η σεζόν να διαρκέσει λίγο περισσότερο απ’ ότι συνήθως. Σε κάθε περίπτωση, υποβόσκει η προσδοκία της επιμήκυνσης της σεζόν. Υπάρχει τέλος και το πιο κακό σενάριο, σύμφωνα με το οποίο η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί τόσο αργά ώστε δεν θα προλάβουμε καν τη σεζόν. Τι απ’ όλα αυτά θα συμβεί, δεν το γνωρίζουμε τη δεδομένη στιγμή.
• Ποια είναι τα μηνύματα από τις αγορές και από τους τουρ οπερέιτορς;
Οι περισσότεροι τηρούν στάση αναμονής. Υπάρχουν και παραδείγματα συνεργατών που προσπαθούν να επωφεληθούν καιροσκοπικά από τυχόν πανικό ή άγχος των συναδέλφων. Εμείς δουλεύουμε όλα τα πιθανά σενάρια στο μυαλό μας, έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Ως Φορέας δε, μέσω της τεχνολογίας επικοινωνούμε σχεδόν καθημερινά και μεταξύ μας ως Συμβούλιο, και με τα μέλη μας και με άλλους φορείς. Η καραντίνα δεν μας έχει θέσει σε…καταστολή.
Σε κάθε περίπτωση συνιστώ στους συναδέλφους ψυχραιμία, όχι σε εκπτώσεις, ούτε στις τιμές, ούτε στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Προσοχή στις πιστώσεις που δίνουν, στις επιλογές των συνεργατών τους αλλά και στις νέες συμβάσεις που υπογράφουν ή στις υφιστάμενες που τροποποιούν. Το προϊόν των tour operator είναι κυρίως τα ξενοδοχεία μας…
• Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις από αυτή την κρίση; Τα μέτρα στήριξης που έχουν ανακοινωθεί, είναι ικανά να εξισορροπήσουν τις απώλειες;
Η τοπική μας οικονομία έχει μεγάλη εξάρτηση από τον τουρισμό. Ως εκ τούτου, οι επιπτώσεις από μία βραχύβια σεζόν, θα είναι οπωσδήποτε σοβαρές και δύσκολα διαχειρίσιμες.
Τα μέτρα που έχει εξαγγείλει η Κυβέρνηση αυτή τη στιγμή είναι ικανοποιητικά. Αυτά που πάρθηκαν σε πρώτη φάση, εξομάλυναν την κατάσταση προς το παρόν, χαρίζοντας πρόσκαιρη ηρεμία στους επιχειρηματίες. Είναι όμως αναγκαίο , να λαμβάνονται καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης τα αντίστοιχα μέτρα για τη στήριξη της βιομηχανίας, πράγμα που εκτιμώ ότι το εξετάζει η κυβέρνηση.
Υπάρχει βέβαια και η άποψη εκείνων που υποστηρίζουν ότι θα…ρεφάρουμε το 2021.
Σίγουρα, οι επιπτώσεις θα επεκταθούν σε έναν ορίζοντα διετίας. Το χαστούκι που δέχεται ο τουρισμός λόγω της πανδημίας, είναι πολύ ισχυρό. Δεν μπορεί να περιμένει κανείς ότι σε τρεις, πέντε, έξι μήνες, ακόμη και σε ένα χρόνο, θα γίνουν όλα όπως πριν.
• Τι θα χρειαστεί για να επιστρέψουμε στα επίπεδα του 2019;
Αυτό που χρειάζεται, είναι να μειωθεί η φορολόγηση της τουριστικής βιομηχανίας στα επίπεδα των ανταγωνιστικών αγορών. Αυτό χρειαζόμαστε ως χώρα. Τα τελευταία χρόνια, ο ξενοδοχειακός κλάδος επιφορτίστηκε με τόσα πολλά βάρη, έχοντας ως αποτέλεσμα, ειδικά τα resorts, να χρειάζονται υψηλό ποσοστό πληρότητας για να καλύπτουν το λειτουργικό κόστος. Για να φθάσουμε ξανά στους δείκτες του 2019, δεν υπάρχει άλλη λύση από την εκλογίκευση της φορολογίας, με την ευρεία έννοια δηλαδή ΦΠΑ, φόρος εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ, εργοδοτικές εισφορές….
• Θα μπορούσε παρ΄ όλα αυτά να αποτελέσει αυτή η κρίση μία ευκαιρία για τη Ρόδο, όπως προσδοκούν πολλοί;
Θα έλεγα ότι είμαστε σε καλύτερη μοίρα από άλλους μεσογειακούς προορισμούς. Δεν μπορώ όμως να μοιραστώ την τόσο μεγάλη αισιοδοξία. Τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Εν αντιθέσει μάλιστα, θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε μεγαλύτερες δυσκολίες όπως δεν τις βιώσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
• Βλέπετε ανακατατάξεις στην τουριστική βιομηχανία;
Οπωσδήποτε θα υπάρξουν ανακατατάξεις. Άλλωστε σε κάθε κρίση υπάρχουν απώλειες. Η οικονομική δραστηριότητα περιλαμβάνει σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα κύκλους ανάπτυξης και ύφεσης. Οι φάσεις της ύφεσης αφαιρούν από την αγορά όσους δεν λειτουργούν ορθολογικά.
Θα ήταν υγιές να αφαιρεθούν από την τουριστική βιομηχανία –γενικότερα-σχήματα ή επιχειρήσεις που το μόνο που κάνουν, είναι να ανταγωνίζονται αθέμιτα τις υπόλοιπες. Αυτές οι επιχειρήσεις επιβίωναν λόγω του καλού momentum για τον ελληνικό τουρισμό. Ας μη ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα υπήρξε ένα καλό ξεκαθάρισμα από το 2010 μέχρι το 2015. Τώρα απλά θα ολοκληρωθεί.
• Κλείνοντας, θα ήθελα ένα σχόλιο για την τοπική κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου. Εν μέσω της πανδημίας του Covid-19 δώσατε λύση σε ένα μεγάλο ζήτημα, διασφαλίζοντας την εργασιακή ειρήνη.
Οι Ροδίτες ξενοδόχοι δεν είναι καιροσκόποι ούτε ανακόλουθοι στη θέση τους, ότι οι εργαζόμενοι αποτελούν κομμάτι της οικογένειάς μας. Τα λόγια είναι ωραία… πρέπει όμως να πραγματοποιούνται με πράξεις. Η τοπική συλλογική σύμβαση εργασίας ήταν μία πράξη αληθινής στήριξης των εργαζόμενων. Και χαιρόμαστε που η τοπική κοινωνία την εκτίμησε, διότι σε πραγματικά δύσκολους καιρούς προχωρήσαμε σε αυτό το βήμα.
