Επειτα από σχεδόν 60 χρόνια όταν και ξεκίνησε στη Ρόδο ο μαζικός τουρισμός, για πρώτη φορά Μάιο μήνα το νησί είναι άδειο από επισκέπτες. Η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού, με τον τρόπο που αναπτύχθηκε στη Ρόδο, είναι ευχή και κατάρα.
Ο ήλιος και η θάλασσα που αποτελούν το κύριο συστατικό της επιτυχίας του, δεν επαρκούν σε αυτό τον κυκεώνα της πανδημίας για να στηρίξουν τον γίγαντα με τα χάρτινα πόδια που λέγεται τουρισμός.
Ο Ελύτης έλεγε ότι «εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις». Το ζητούμενο ωστόσο είναι, τι πραγματικά θέλουμε να ξαναφτιάξουμε.
Θέλουμε να συντηρήσουμε ένα τουριστικό μοντέλο που μας έρχεται από περασμένες δεκαετίες ή μήπως ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας στην παγκόσμια τουριστική βιομηχανία, δράττοντας της ευκαιρίας που προκύπτει από την «πίστωση χρόνου» ελέω κορωνοϊού;
Αρκεστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια να δρέπουμε δάφνες, παρ΄ότι δεν καταβάλαμε δα και υπερπροσπάθειες για τη διαφοροποίηση του τουριστικού μας προϊόντος.
Επαναπαυθήκαμε και ως προορισμός και ως χώρα, και αφήσαμε να περάσει πολύς χρόνος ανεκμετάλλευτος, μέχρι που ο μονοκύτταρος οργανισμός γκρέμισε το οικοδόμημα του τουρισμού και απογύμνωσε την πραγματικότητα. Η Ρόδος χωρίς τουρισμό δεν μπορεί να σταθεί, κι αυτό είναι απόρροια της μονοκαλλιέργειας.
Με αυτό λοιπόν ως δεδομένο, θα πρέπει να αποφασίσουμε σήμερα αν θα αφήσουμε τις εξελίξεις να μας οδηγήσουν ή αν θα τις δρομολογήσουμε εμείς.
Ηρθε η ώρα να καταρριφθούν τα χιλιοειπωμένα κλισέ περί «σύγχρονου μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης», «εναλλακτικών μορφών τουρισμού» και όλων όσων αναμασούμε τα τελευταία χρόνια, απλώς για να τα «λέμε».
Πέραν από τους τοπικούς παράγοντες που δρουν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων και δυνατοτήτων τους, η Ρόδος, και η Ελλάδα γενικότερα, έχουν αναδείξει κορυφαίους παράγοντες σε όλο το εύρος της τουριστικής βιομηχανίας και ήρθε η ώρα για να αξιοποιήσουμε τις γνώσεις και την εμπειρία τους, ώστε να μπούμε δυναμικά στο παιχνίδι της επόμενης ημέρας, γιατί αυτή η παρτίδα είναι τελειωμένη υπόθεση.
Κι όσο εμείς αφήνουμε τον χρόνο να περνάει ανεκμετάλλευτος, ανταγωνιστές προορισμοί οργανώνονται ήδη για να διεκδικήσουν την θέση τους στην μετά κορωνοϊού εποχή, περνώντας από τα ευχολόγια στις πράξεις και από τις προσευχές στις δράσεις.
Α-τυπος και υπογραμμός: Χαμένη παρτίδα
