Γράφει ο
Νεκτάριος Καλογήρου
«Το ερωτικό τρίγωνο στη Ρόδο» είναι νουβέλα που γράφτηκε τη δεκαετία του ’60 από την Αγκάθα Κρίστι και δραματοποιήθηκε το 1988 στο νησί, με τον David Suchet στο ρόλο του Ηρακλή Πουαρό.
Το μεγαλύτερο μέρος της τηλεταινίας γυρίστηκε στη Ροδιακή Έπαυλη που παρουσιάσθηκε ως «Palazzo di Rodi» και οι χώροι του έγιναν μέρος του σκηνικού για το πολυτελές ξενοδοχείο όπου υποτίθεται ένας άντρας κατηγορείται ότι προκάλεσε το θάνατο της συζύγου του για να της πάρει την περιουσία και να ζήσει ευτυχισμένος με την ερωμένη του. Οι τότε εικόνες της Έπαυλης και του κήπου έμοιαζαν να ‘ναι βγαλμένες από μια παραμυθένια επαρχία. Σήμερα, το ίδιο τοπίο μοιάζει με εφιάλτη.
Οι εικόνες, όπως αποτυπώθηκαν από το φακό της ‘δ’ είναι ξεκάθαρες. Μια ζούγκλα στην καρδιά της πόλης και στη μέση ένα κτήριο σε άθλια κατάσταση. Αριστερά, στο παλιό ανθοκήπιο, δυο άντρες κάνουν χρήση ναρκωτικών. Στο σιντριβάνι ένα σταθμευμένο πολυτελές αυτοκίνητο αξίας μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ δείχνει ξεκάθαρα πως η έλλειψη σεβασμού στο πάρκο δεν έχει τη ρίζα του στο «περιθώριο».
Στον ίδιο χώρο, την περασμένη Τρίτη, υπήρχε ένας κηπουρός της Υπηρεσίας Πρασίνου και Περιβάλλοντος του Δήμου Ροδίων που πάλευε μόνος του να τον καθαρίσει. Λίγο πιο μπροστά, ένας κύριος με κοστούμι πετούσε στο χώμα το περιτύλιγμα της τυρόπιτας που μόλις είχε φάει. «Τα ίδια και τα ίδια κάθε μέρα», είπε στη ‘δ’ ο κηπουρός. «Στο πράσινο έχουμε απομείνει λίγοι εργάτες και τα πάρκα είναι πολλά. Τι να πρωτοκαθαρίσουμε; Τα χόρτα ή τα σκουπίδια που πετούν οι περαστικοί;»
Τα καλά νέα
Η τεχνική εταιρεία «ΑΝΑΞ ΙΚΕ» που κέρδισε τον διαγωνισμό για την αποκατάσταση του κτηρίου της Ροδιακής Επαυλης αναμένεται εντός των προσεχών ημερών να ξεκινήσει το έργο αποκατάστασης του κτηρίου. Αυτό σημαίνει πως για την ασφάλεια του εργοταξίου και των πολιτών ο χώρος θα πρέπει να κλείσει, ή τουλάχιστον να περιοριστεί η ελεύθερη πρόσβαση μέχρι το πέρας των εργασιών. Η ακριβής χρονική διάρκεια εκτέλεσης των έργων παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό, καθώς ο Covid19 έχει επηρεάσει και αυτό το κομμάτι της καθημερινότητας.
Οι μελέτες δείχνουν ότι η Ροδιακή Επαυλη θα αποκτήσει ξανά την παλιά της αίγλη. Ταυτόχρονα, όπως έγινε γνωστό εντός των προσεχών ημερών θα δημοπρατηθεί και ένα ξεχωριστό έργο που θα αφορά τη συνολική ανάπλαση του πάρκου της Έπαυλης. Η πρόταση του Δήμου Ρόδου θα προβλέπει τη γενική, αισθητική αναβάθμιση ολόκληρου του «πνεύμονα». Τις προσεχείς ημέρες θα γίνουν επίσημες ανακοινώσεις, όπου θα παρουσιαστούν οι λεπτομέρειες του έργου. Το σίγουρο είναι πως με την ολοκλήρωσή τους οι δύο παρεμβάσεις θα δώσουν στη διάθεση των πολιτών ένα χώρο γεμάτο υποσχέσεις.
Τα κακά νέα
Οι μελέτες αποκατάστασης του κτηρίου έχουν δείξει πως οι ρίζες από τα παρακείμενα δέντρα έχουν απλωθεί κάτω από τα θεμέλια της Επαυλης και της έχουν προκαλέσει πρόβλημα στατικότητας. Μάλιστα, ήδη ένας από τους εσωτερικούς τοίχους της σκάλας του υπογείου έχει σχεδόν καταρρεύσει από την πίεση που υφίσταται.
Μετά από σχετικό αίτημα, η Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου Ρόδου έχει συμφωνήσει με την κοπή έξι δέντρων και θα καταθέσει σχετική εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο που φέρει την ευθύνη για την οριστική απόφαση. Η εισήγηση θα προβλέπει την κοπή ενός πεύκου, ενός κυπαρισσιού, ενός κοραλλόδεντρου, δύο φίκων και μιας γραμυθιάς. Μάλιστα, η τελευταία αποτελεί προστατευόμενο είδος δέντρου στη Ρόδο και είναι σίγουρο πως θα υπάρξει παρέμβαση από τη Διεύθυνση Δασών Δωδεκανήσου προκειμένου να βρεθεί μια βιώσιμη λύση.
Η συνολική ευθύνη
για το πάρκο
Το πάρκο της Ροδιακής Έπαυλης έχει πολλές φορές τύχει εκτενούς φροντίδας, από όλες τις δημοτικές αρχές. Είναι, επίσης, απορίας άξιο πώς ο ίδιος χώρος πριν από 40 χρόνια ήταν δακτυλοδεικτούμενος και προβαλλόταν μέσω της μικρής οθόνης σε όλο τον κόσμο, ενώ σήμερα η καταστροφή παραμονεύει διαρκώς.
Φαίνεται πως αυτού του είδους το μοντέλο διαχείρισης του πάρκου δεν είναι αρκετό για να διατηρήσει την αξιοπρεπή εικόνα. Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα πολιτών που αδιαφορούν πλήρως για το πράσινο που τους περιβάλλει.
Για τους λόγους αυτούς δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η Δημοτική Αρχή να εξετάσει την πιθανότητα συνεργασίας με ιδιωτικές εταιρείες εκμετάλλευσης, ή μέσω της ΔΕΡΜΑΕ, ώστε η χρήση του να αποκτήσει ταυτότητα πολύ διαφορετική από εκείνη που σήμερα ισχύει.
