Απορρίφθηκε αγωγή Ρωσίδας κατά ομοεθνούς της για το strip bar στη Ρόδο

Με απόφαση που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, με την τακτική διαδικασία, απορρίφθηκε η αγωγή που άσκησε μια Ρωσίδα φυσικοθεραπεύτρια κατά ομοεθνούς της, που διαμένει στην Ιταλία, ο οποίος την καταμήνυσε μαζί με ακόμη δύο άτομα για κακουργηματική απάτη και υπεξαίρεση ισχυριζόμενος ότι τον έπεισαν να επενδύσει σε strip – bar.
Ο Ρώσος ηλικίας 41 ετών το έτος 2015 στο πλαίσιο καλοκαιρινών διακοπών στην πόλη Κεμέρ στην Τουρκία γνώρισε έναν άνδρα με καταγωγή από το Αζερμπαϊτζάν, ο οποίος διατηρούσε εκεί τουριστική επιχείρηση. Ανέπτυξαν φιλική σχέση και από τότε και μέχρι το έτος 2016 συναντήθηκαν αρκετές φορές και απέκτησαν οικειότητα μεταξύ τους. Ο μηνυόμενος τούς παρουσιάστηκε ως έμπειρος επιχειρηματίας και γνώστης της αγοράς στη Ρόδο, υποσχόμενος ότι θα τους βοηθούσε να ανοίξουν μια επικερδή επιχείρηση.
Πιο συγκεκριμένα, ο πρώτος μηνυόμενος του συνέστησε να ανοίξει επιχείρηση στριπ-μπαρ (strip show bar) στην οδό Ορφανίδου, όπου του είπε ότι το καλοκαίρι έχει πολύ μεγάλη τουριστική κίνηση και τα έσοδα ιδίως από αλλοδαπούς τουρίστες είναι πολύ υψηλά.
Το Δεκέμβριο του έτους 2016 βρισκόταν στη Ρόδο και αναζητούσε τρόπο για να υλοποιήσει το ως άνω επιχειρηματικό πλάνο ίδρυσης strip bar, με προοπτική να λειτουργήσει την καλοκαιρινή σεζόν του έτους 2017.
Ηρθε σε επαφές με κάποια ιδιοκτήτρια καταστήματος στην οδό Ορφανίδου και βρήκε κατάστημα που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το σκοπό που το ήθελε.
Επίσης, ήρθε σε επαφή με έναν εργολάβο που θα ανελάμβανε τις διαδικασίες για την ανακαίνιση του καταστήματος και την κατάλληλη διαμόρφωσή του ως strip bar, με ηχολήπτη και άλλους ηχολήπτες για τη διαμόρφωση της ακουστικής του χώρου και γενικότερα έψαξε και βρήκε όλα τα απαραίτητα μηχανήματα και εξοπλισμό που θα απαιτούνταν.
Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα που υπήρχε ήταν ότι ως πολίτης τρίτης χώρας (Ρωσία) δε θα μπορούσε να ανοίξει επιχείρηση στο όνομά του, καθότι δεν είχε Α.Φ.Μ., ούτε καν δικαίωμα να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Ελλάδα.
Ο πρώτος μηνυόμενος, του συνέστησε έτσι να λειτουργήσει την επιχείρηση σε όνομα τρίτου προσώπου και ανέλαβε, όπως είπε η συμβία του, η οποία εκείνη την περίοδο είχε συνάψει σύμφωνο συμβίωσης μαζί του, ήταν Ελληνίδα υπήκοος και είχε εργαστεί κατά το παρελθόν στο χώρο.
Ενώ είχαν συμφωνήσει μαζί της ο πρώτος μηνυόμενος άλλαξε απόφαση και του συνέστησε την μητέρα μιας αλλοδαπής πρώην συντρόφου του, καθότι ήταν πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης και στο παρελθόν είχε λειτουργήσει strip bar στην Κέρκυρα.
Στο διάστημα που ακολούθησε από το Δεκέμβριο 2016 μέχρι και τον Ιούνιο του έτους 2017 κατέβαλε τμηματικά το συνολικό ποσό των 134.000 € στους τρεις μηνυόμενους για να μπορέσουν να καλύψουν τα έξοδα ανοίγματος της επιχείρησης.
Η επιχείρηση άνοιξε κανονικά στις 29-6-2017 και λειτούργησε μέχρι και τις 27-9-2017. Στις 11 Νοεμβρίου 2017 όταν τους ζήτησε να ξεκινήσουν διαδικασίες για να μεταφέρει την επιχείρηση στο όνομά του, τον απέκλεισε (block) στο τηλέφωνο και στις εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης whats up και viber και έκτοτε δεν είχε κανένα τρόπο για να επικοινωνήσει μαζί της.
Διαπίστωσε μάλιστα ότι είχαν δαπανήσει για την λειτουργία του καταστήματος πολύ μικρότερο ποσό και συνολικά περίπου 63.000 €.
Η Ρωσίδα αρνείται κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς του και υποστηρίζει ότι στο κατάστημα δεν εργάστηκε η ίδια ποτέ, καθώς το αντικείμενο ενασχόλησής της είναι οι φυσικοθεραπείες και εργάζεται ήδη σε εξειδικευμένο φυσιοθεραπευτικό κέντρο.
Το κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος λειτουργούσε, όπως λέει, αποκλειστικά και μόνο υπό την διαχείριση της μητέρας της.
Διατείνεται ότι προς μεγάλη της έκπληξη έλαβε εξώδικη δήλωση- κλήση του ομοεθνή της, στην οποία αναφέρει ότι διατηρούσε ερωτική σχέση με τον πρώτο αλλοδαπό που μήνυσε και ότι μάλιστα ήταν έγκυος και περίμενε το τέκνο του, καθώς και ότι έδωσε στη μητέρα της ένα τεράστιο χρηματικό ποσό, ώστε να μπορέσει να ιδρύσει και να λειτουργήσει την επιχείρηση strip bar που επιθυμούσε ο ίδιος και ότι ακολούθως η μητέρα της θα του μεταβίβαζε την επιχείρηση όταν αυτός θα αποκτούσε την ιταλική υπηκοότητα.
Ανέφερε, όπως λέει, ψευδώς ότι η ίδια εργαζόταν ως στρίπερ στο κατάστημα με την επωνυμία «Crazy Girls» και όπως ισχυρίζεται την παρουσίασε ως γυναίκα με μειωμένες ηθικές αναστολές.
Ζήτησε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει το ποσό των 149.956 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική της βλάβη, νομιμότοκα κατά τις αναφερόμενες στην αγωγή διακρίσεις, επιφυλασσόμενη να αναζητήσει το επιπλέον ποσό των 44 ευρώ ασκώντας την πολιτική αγωγή ενώπιον των ποινικών Δικαστηρίων.
Το Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας.
Την αγωγή υπέβαλε ο δικηγόρος κ. Στέλιος Αλεξανδρής ενώ τον εναγόμενο εκπροσώπησε ο δικηγόρος κ. Φώτης Ρωμαίος.