«Γεννάται προβληματισμός κατά το μέρος που, εξ αποτελέσματος, εισάγεται σύστημα οιονεί εγγυητικής ευθύνης του οργανωτή», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση και παραθέτει συγκεκριμένο απόσπασμα από τις «Κατευθυντήριες Γραμμές για την ελευθερία ειρηνικής συνάθροισης» της Επιτροπής της Βενετίας του Συμβουλίου της Ευρώπης και το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών του ΟΑΣΕ.
Το σχετικό απόσπασμα αναφέρει σχετικά: «Οι οργανωτές και οι επιμελητές [συνάθροισης] υποχρεούνται να καταβάλλουν εύλογες προσπάθειες για να συμμορφώνονται με τις νομικές απαιτήσεις και να διασφαλίζουν ότι οι συναθροίσεις τους είναι ειρηνικές. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να θεωρούνται υπεύθυνοι για την παράλειψη εκτέλεσης των καθηκόντων τους, σε περιπτώσεις όπου δεν είναι ατομικά υπεύθυνοι, π.χ. ζημία περιουσιακών αγαθών ή διατάραξη ή βίαιες πράξεις που προκαλούνται από συμμετέχοντες στη συνάθροιση ή θεατές που ενεργούν ανεξάρτητα. Η ευθύνη εκ μέρους των οργανωτών ή επιμελητών υφίσταται μόνον εφόσον έχουν προσωπικά και εσκεμμένα υποκινήσει, προκαλέσει ή συμμετάσχει σε πραγματική ζημία ή διατάραξη (…). Αν μια συνάθροιση εξελιχθεί σε σοβαρή δημόσια διατάραξη, είναι ευθύνη του Κράτους, όχι του οργανωτή, εκπροσώπου ή επιμελητή της συνάθροισης, να περιορίσει τη ζημία που προκαλείται. Οι οργανωτές και οι εκπρόσωποι της συνάθροισης δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποχρεούνται να πληρώνουν για ζημιές που προκλήθηκαν από άλλους συμμετέχοντες σε μια συνάθροιση (εκτός εάν τις υποκίνησαν ή άλλως τις προκάλεσαν άμεσα)»”.
Παράλληλα το Επιστημονικό Συμβούλιο υποστηρίζει ότι από μόνη της η μη γνωστοποίηση συνάθροισης δεν μπορεί να αποτελεί λόγο απαγόρευσης της ενώ όσον αφορά στην απαγόρευση αντιδιαδήλωσης τονίζει ότι η απαγόρευση «αντισυνάθροισης», (άλλως, «αντιδιαδήλωσης») δικαιολογείται μόνο στην περίπτωση που επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής σε ορισμένη περιοχή.
Πηγή: Reporter.gr
