Έτρεχε και δεν έλεγε να σταματήσει. Ίδρωνε λαχάνιαζε και όσο πλησίαζε στη στροφή που τον οδηγούσε στο τέρμα της διαδρομής του, τόσο πιο πολύ πίεζε τον εαυτό του, να αυξήσει την ταχύτητα του.
Πήρε την στροφή με την μεγαλύτερη ταχύτητα που του επέτρεπαν οι δυνάμεις του.
Μόλις αντίκρυσε την μεγάλη καρυδιά, που στον παχύ ίσκιο της χουζούρευε η μεγάλη σύναξη λαγών και λαγουδίνων, τα έδωσε όλα.
Τρεχάτος και λαχανιασμένος, αλλά με ψηλά το κεφάλι, φτάνει και στήνεται ανάμεσα τους περήφανος, ορθός, με ένα χαμόγελο τεράστιο να στεφανώνει το λαγουδίσιο του πρόσωπο, ο καταϊδρωμένος δρομέας.
Πήρε δυο τρεις βαθειές αναπνοές και με όση δύναμη του απόμενε μέσα του, φώναξε δυνατά, με το κεφάλι ψηλά, γεμάτος περηφάνεια.
Δοξάστε με, προτρέπει την σύναξη λαγών και λαγουδίνων, δοξάστε τον Αρχηγό σας με φωνή πιο βροντώδη τους προτρέπει, πρώτος ήμουν και θα είμαι, κανένας δεν μπορεί την πρωτιά μου να αμφισβητήσει, τα πάντα μπορώ να καταφέρω πιο καλά από όλους σας, δοξάστε με, προσκυνήστε τον μεγάλο αρχηγό σας.
-Γιατί ρε μεγάλε να σε δοξάσουμε και να σε προσκυνήσουμε, τι το μεγάλο και ακατόρθωτο έκανες και θα πρέπει σε δικό μας αρχηγό ανεπανάληπτο και μοναδικό να σε αναγορεύσουμε, ρωτά το μικρό ψευδό λαγουδάκι.
-Έτρεξα και πρώτος βγήκα και μάλιστα με διαφορά μεγάλη.
-Και για να έχουμε καλό ρώτημα, πόσοι άλλοι μαζί σου έτρεξαν;
-Τι τα θέλεις τώρα όλα αυτά και τα ρωτάς, μόνος μου έτρεξα και πρώτος βγήκα.
-Πρωτοφανέρωτο και πρωτάκουστο ρε μεγάλε, μόνος σου να τρέχεις, να λες πως είσαι ο πρώτος και καλύτερος και να ζητάς να σε προσκυνούμε, που ξανάδες αυτό το φιάσκο;
-Φταίω εγώ που οι άλλοι που έπρεπε να τρέξουν μαζί μου, έμειναν από λάστιχο;
Στη γραμμή της εκκίνησης πολλοί στήθηκαν, δίνει που λες ο αφέτης το σύνθημα, φεύγω βολίδα μπροστά και σαν γυρνώ να δω ποιος ακολουθεί, είδα ότι ήμουν μόνος, τι θα θέλατε να κάνω, να γυρίσω πίσω και να τους τραβήξω μαζί μου;
-Γιατί ρε ψευδό λαγουδάκι διαμαρτύρεσαι; Πρώτος δεν ήρθε, οι άλλοι χάθηκαν, ούτε έτρεξαν ούτε προσπάθησαν, δίκιο έχει ο δικός μου που θέλει σαν αρχηγό να τον προσκυνούμε.
Θέλεις να σου πω και το άλλο, είναι από τους λίγους που δεν ξεχνά τους φίλους του, όλους τους βολεύει, όχι φυσικά με το αζημείωτο, κάθε προσφορά έχει και το αντίτιμο της, κάτι δίνει, κάτι και αυτός παίρνει.
-Λες να μην ήξερα ότι πάντα τον υποστήριζες, ώρα είναι να μου πεις ότι τον στηρίζεις, όχι μόνο εσύ αλλά και κάποιοι άλλοι, για την ψυχή της μάνας σας, καλά το έχει στημένο το μαγαζάκι του, σας καλοπληρώνει, τον καλοπροσέχεται.
Ότι και να κάνει καλό και σωστό το βλέπεται, μεγάλο τον ανεβάζετε, μεγάλο τον κατεβάζετε, τον Θεό σας δεν έχετε, για ποιους δουλεύει και ποιους βολεύει, βγάζετε το σκασμό, το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι το δικό σας βόλεμα.
Το γεγονός οτι ψοφάμε της πείνας δεν σας απασχολεί, τρέχουμε και δεν φτάνουμε με αυτούς που με τα όπλα τους μας κυνηγούν κάθε μέρα και δεν φτάνει μόνο αυτό, κάνει πως διαφωνεί, αλλά στην πραγματικότητα παζαρεύει με τις αλεπούδες να τους χαρίσει το μισό δικό μας λιβάδι.
-Γιατι γίνεσαι τόσο άδικος ρε ψαροτρίχη, καλά δεν τα κατάφερε και μας προστάτεψε από την επιδημία που πλάκωσε και που παρ’ ολίγον να μας αποτελειώσει;
Ξέχασες ότι κάτι λίγα μας έδινε, τότε που δεν μπορούσαμε να ξεμυτίσουμε, για να μην ψοφήσουμε της πείνας, μέχρι και τι γιατροσόφια πρέπει να χρησιμοποιούμε μας είπε, αν μας χτυπούσε η αρρώστια.
-Λες ρε πληρωμένε κονδυλοφόρε να μην θυμάμαι, βέβαια μας έκλεισε όλους μέσα στα λαγούμια μας, όχι και τόσο για το καλό μας, αλλά για την δική του προστασία και την
προστασία των ομοίων του, φαντάζεσαι να ερχόταν η ώρα να μαζεύουν πεθαμένους από τους δρόμους, τα βουνά και τα λαγκάδια;
Ποιος τότε θα τους ξέπλυνε, δες τώρα τι γίνεται, μας άφησε λίγο αμολυτούς και φωνάζει, προσέχετε να μην αρρωστήσετε, όποιος τα τινάξει αυτός θα φταίει, εγώ νίπτω τας χείρας μου μας λέει, εγώ σας τα είπα, δεν έχω καμιά ευθύνη από εδώ και πέρα.
-Πες του και άλλα μπας και βάλει μυαλό, χρόνια τώρα έχουμε τις αλεπούδες να διεκδικούν τα δικά μας, το παίζει μάγκας και μας πουλά «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», ότι δήθεν κουβεντιάζει με τους λύκους, με τους γύπες, με διάφορα αρπαχτικά και με κάτι άλλα φίδια, ότι όλοι αυτοί, αν χρειαστεί θα μας βοηθήσουν.
Ένα έχω να σας πω, έχω την αίσθηση, ότι και πολύ δεν τον στεναχωρεί το μοίρασμα του λαγκαδιού μας με τις αλεπούδες, την ησυχία του θέλει να έχει, την εξουσία του καλά να κρατεί και τους φίλους του, που με αυτούς κουβεντιάζει, να τους έχει ικανοποιημένους.
-Να πω ότι καλά τα λές, οι άλλοι που επρόκειτο να τρέξουν μαζί του που είναι, τι κάνουν για όλα αυτά που συμβαίνουν;
-Κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, νηστικοί χορτάτοι δεν ξέρω, χάσανε τον μπούσουλα, μεγάλη γκρίνια στα βιλαέτια τους, βγάζουν τα μάτια τους μεταξύ τους και αφήνουν αυτόν τον κύριο να αλωνίζει.
Αυτοί όλοι, καλά τώρα περνάνε, μόνο που δεν σκέπτονται, είναι ότι δεν είναι μακριά η ώρα που όλοι θα πληρωθούν ανάλογα και για αυτά που κάνουν και για αυτά που δεν κάνουν, αλλοίμονο σε μας τους ταλαίπωρους, που σαν γαϊδάρους όπως πάντα συμβαίνει, μας φορτώνουν τα λάθη τους.
Υστερ. Κάθε ομοιότητα με τον κ. Μητσοτάκη,τον κ. Τσίπρα, την κ. Γεννηματά, τον κ. Βαρουφάκη, τον κ. Κουτσούμπα και τον κ. Βελόπουλο είναι εντελώς συμπτωματική.
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος, 26/08/2020
