Διαφορετική ρότα όσον αφορά τη χρήση μάσκας από τους μαθητές στα σχολεία ακολούθησε ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας στην ενημέρωση για τον κορωνοϊό. Σε αντίθεση με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, η οποία επικεντρώνεται μέχρι στιγμής στις κυρώσεις που θα έχουν όσα παιδιά δεν θα φορέσουν τη μάσκα στην τάξη τους, ο καθηγητής επέλεξε να τονίσει την ακριβώς αντίθετη πλευρά, αυτή της επιβράβευσης για όσους την φορούν. Άλλωστε ο κ. καθηγητής πήρε ολοφάνερα το μέρος των νέων και των παιδιών, τονίζοντας μάλιστα για τους πρώτους πως «έχουν καλά κριτήρια».
«Τα παιδιά βασίζονται στην επιβράβευση. Ιδίως τα μικρά παιδιά.Οφείλουμε να τους τη δώσουμε όταν χρησιμοποιούν τη μάσκα. Δεν προβάλλουμε στα παιδιά το άγχος το δικό μας, τη μικροβιοφοβία μας ή τον πανικό μας», σημείωσε. Και συνέχισε για τα μεγαλύτερα παιδιά « Πώς θα πείσουμε τους νέους τη στιγμή που κινδυνεύουν λιγότερο; Νομίζω ξεκινάει από εμάς, από το δικό μας παράδειγμα και τη δική μας επικοινωνία μαζί τους. Ζούμε σε μία κοινωνία όπου χάνεται η επικοινωνία. Με έναν νέο άνθρωπο είναι καλύτερο να ακούμε παρά να δίνουμε οδηγίες. Να μην τονίζεται το τιμωρητικό αλλά η ασφάλεια όλων» είπε. «Το να υιοθετήσω συμπεριφορά διαφορετική αποτελεί γενναιότητα. Οι νέοι στο DNA τους είναι πιο γενναίοι. Πρέπει να τους ακούσουμε. Πρέπει να αφεθούν στην ελευθερία τους, να ακούσουν όλες τις απόψεις και να επιλέξουν το σωστό. Και πιστέψτε με θα το επιλέξουν…Αν τους φερθούμε αδελφικά και όχι πατρικά νομίζω θα είναι καλύτερο το αποτέλεσμα»
Κι εδώ πάει γάντι η άποψη ενός άλλου καθηγητή, του Νικόλα Σεβαστάκη μετά από την χθεσινή επανεμφάνιση του κ. Τσιόδρα: «…Ενώ αναφέρεται στον ιό, τα μέτρα ή τα δεδομένα των εμβολίων, νιώθω πως μας μιλάει ουσιαστικά για τον κοινωνικό δεσμό και για το πως μπορούμε να κρατηθούμε σε αυτή τη δοκιμασία των καθημερινών κοινωνικών μας πρακτικών. Αυτό είναι εντέλει ένα ηθικοπολιτικό μάθημα με τον καλύτερο τρόπο: δίχως την πρόθεση του ομιλητή να ΄κάνει’ μάθημα. Ο τρόπος με τον οποίο είπε τη λέξη ελπίδα- μιλώντας για το εμβόλιο- σε συνδυασμό με την ζωντάνια του βλέμματος πάνω από τη μάσκα, ήταν σαν μια υπογραφή στο τέλος του μαθήματος. Μια υπογραφή σαν χαιρετισμός σε μια κοινωνία με πολλούς κακόπιστους και καχύποπτους που δεν πρέπει, παρόλα αυτά, να θυσιάσουν την αλήθεια στην ΄ιδεολογία’.»
